آ بانک چپ فرانسه در جریان ازدواج ناموفق خود با یک رمان نویس ، دختر فیلسوف دیگر پاریس ، که بهترین دوست پدرش بود ، فیلسوف با معشوق کوچکتر پدرش که اکنون خودش با یک رئیس جمهور سابق ازدواج کرده است ، فرار می کند. اگر یک فیلمنامه نویس برای اجرای طرح ، آن را به دلیل غیرقابل تصور بودن پیچیده از کار برکنار می کرد. جز این که این داستان ، که بدون هیچ کنایه ای آشکار ، زندگی درهم تنیده روشنفکران محله لاتین را به تصویر می کشد ، درست است.
در “Le Temps Gagné” (زمان صرفه جویی شده ، مرجع خصوصی پروستین) که ماه گذشته منتشر شد ، رافائل انتهوون با همسر سابق خود ، جاستین لوی (“فاوستین” داستانی) نتیجه تسویه حساب می کند. او دختر برنارد-هانری لوی (“الی”) ، یک روشنفکر عمومی فرانسوی با خطی در پیراهن های ترد و خشم اخلاقی است. خانم لوی در یک رمان از خود در سال 2004 ، در داستان پردازی آقای انتهوون (“آدرین”) که برای کارلا برونی ، شریک وقت پدرش بیرون رفت ، بی دریغ بود. (آنها با هم یک پسر داشتند و خانم برونی بعداً با نیکولاس سارکوزی ازدواج کرد).
آقای انتهوون لطف را برمی گرداند. “فاوستین” “واقعاً زیبا نبود اما این گونه ها را داشت.” ازدواج آنها “واقعاً از من نبوده” بلکه “از پدر من با بهترین دوستش” بوده که دو طایفه روشنفکر را متحد کرده است. Tout پاریس در عروسی آنها شرکت کرد این ازدواج “چهار سال به طول انجامید. ده میلیون روز. ” او با اضافه كردن كنایه به توهین ، در حالی كه در ویلای مراكشی متعلق به “الی” پدر همسرش اقامت داشت ، به “بئاتریس” افتاد. پس از انتشار کتاب ، پدر آقای انتهوون ، ژان پل ، ارتباط خود را با پسرش قطع کرد.
این رمان همه م ingredientsلفه های جذب بانک چپ پاریس را دارد: فلسفه بین سور، بلکه جنسیت ، روانکاوی و خودشیفتگی است. آقای انتهوون روزی را توصیف می کند که ، هنگامی که پسر بود ، در پنجره قطار به انعکاس خود نگاه می کرد ، متوجه شد که “من خوش تیپ بودم. از نظر عینی خوش تیپ. ” آیا واقعاً همه اینها اتفاق افتاده است؟ پاسخ البته به این بستگی دارد که چه کسی حقیقت دارد. آقای انتهوون رمان خود را اینگونه مقدمه می زند: “این داستان کاملاً تصور شده است ، زیرا من آن را از ابتدا تا انتها زندگی کردم.”
این مقاله در بخش چاپ اروپا با عنوان “رابطه جنسی ، دروغ و فلسفه” منتشر شد
