Vمسافران به ترکیه اغلب از کشف این موضوع متعجب می‌شویم که در کشوری که ظاهراً دچار ضعف اقتصادی است، رستوران‌ها، حداقل در شهرهای بزرگ، مملو از مشتری هستند. اما ظاهر فریبنده است. دلیل بزرگ شلوغی این است که ترک‌های طبقه متوسط ​​ترجیح می‌دهند درآمدهای امروز خود را خرج کنند تا اینکه تورم را که رسماً 55 درصد سال به سال اندازه‌گیری می‌شود اما به طور گسترده تصور می‌شود بسیار بالاتر است، تماشا کنند و فردا پس‌اندازشان را خرج کنند.

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، بانک مرکزی را به کاهش نرخ‌های بهره در مواجهه با قیمت‌های بی‌طرفانه تحت فشار قرار داده است که به لیر اجازه می‌دهد تا به شدت سقوط کند. وی ابراز امیدواری کرد که این امر با ارزان‌تر کردن صادرات و تشویق تولید داخلی، اقتصاد را توربوشارژ کند. وزیر دارایی وی متعهد شد که ترکیب سیاستی که به عنوان “برنامه جدید اقتصادی ترکیه” دوباره بسته بندی شده است، تورم را پیش از انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی امسال به یک رقمی کاهش می دهد. همه چیز طبق برنامه پیش نرفته است.

واردات همچنان ضروری است اما اکنون بسیار گرانتر است. از این رو آنها صادرات را کوچک کرده اند و ترکیه را با بزرگترین کسری حساب جاری مطلق خود در چهار دهه اخیر مواجه کرده اند. تورم سالانه از 85 درصد در سال گذشته کاهش یافته است، اما همچنان بالاترین نرخ تورم در سال گذشته است OECD، گروهی از کشورهای عمدتا ثروتمند. رشد به لطف صادرات کمتر از افزایش ناپایدار مصرف ادامه دارد. به نظر می رسد مدل اقتصادی آقای اردوغان مسیر خود را طی کرده است.

اقتصاد ضعیف، همراه با زمین لرزه هایی که در ماه فوریه بیش از 50000 نفر را در جنوب کشور کشتند، چشم انداز آقای اردوغان را تاریک کرده است. نظرسنجی ها نشان می دهد که او با چهار امتیاز یا بیشتر از نامزد مشترک اپوزیسیون برای ریاست جمهوری، کمال قلیچداراوغلو، عقب است. برای یک مرد قدرتمند پوپولیست که از یک رسانه خبری نوکر و کنترل بر نهادهای کشور برخوردار است، به سختی قابل حل نیست. اما این بزرگترین حفره ای است که آقای اردوغان قبل از هر انتخابات مهمی با آن مواجه شده است.

اینکه چگونه او قصد دارد خود را از آن بیرون بکشد، نامشخص است. انتخابات 14 ماه مه برگزار می شود و در صورتی که هیچ نامزدی اکثریت مطلق را در رقابت های ریاست جمهوری کسب نکند، دور دوم آن در 28 مه برگزار می شود. در ترکیه طی دو ماه بیشتر از بسیاری از کشورها در دو سال آینده اتفاق می افتد، اما به نظر می رسد که آقای اردوغان به ویژه در مورد اقتصاد، ایده های خود را از دست داده است. با احساس یک شانس تاریخی، اپوزیسیون در حال بسته شدن صفوف خود است. در 22 مارس، حزب اصلی کرد این کشور اعلام کرد، همانطور که بیم آن می رفت، کاندیدای خود را برای ریاست جمهوری معرفی نخواهد کرد، و پیشنهاد کرد که از آقای کیلیچداراوغلو حمایت می کند و از تقسیم آرای مخالفان اجتناب می کند.

بسیاری بیم آن دارند که آقای اردوغان دوباره به جنجال برگردد. سلیم کورو در بنیاد تحقیقات سیاست اقتصادی ترکیه می گوید که یک گزینه ممکن است تقابل مجدد با یونان بر سر مرزهای دریایی باشد. یک انتخابات در یونان، که اکنون در ماه مه نیز پیش بینی می شود، خطر درگیری (کلمات یا، در بدترین حالت، تسلیحات) را افزایش می دهد. سیاست داخلی ممکن است سرهای گرم را به سرهای سرد ترجیح دهد. آقای کورو درباره آقای اردوغان و حلقه او می گوید: “من مطمئن نیستم که این افراد بی سر و صدا بروند.”