نامه ها از طریق ایمیل به [email protected]

نفوذهای پزشکی

به‌عنوان نگهبان ملی داده‌ها برای سلامت و مراقبت اجتماعی بزرگسالان در انگلستان، احساس هیجان شما را در مورد پتانسیل هوش مصنوعی برای بهبود مراقبت‌های بهداشتی به اشتراک می‌گذارم («Doctor Google اکنون شما را می‌بیند»، 25 ژوئن). با این حال، با توصیف نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی به‌عنوان «مانعی» برای غلبه بر آن، که دولت‌ها از آن «ناراحتند»، شما دیدگاهی بسیار محدود از ناراحتی مردم در مورد استفاده از داده‌های خود دارید. مردم نظرات محکمی در مورد اینکه چه کسی از استفاده از این داده ها سود می برد، از جمله از نظر مالی، دارند. بسیاری همچنین نگران هستند که بینش های به دست آمده از اطلاعات ممکن است به روش هایی استفاده شود که به ضرر آنها یا دیگران باشد.

ایجاد و حفظ اعتماد عمومی و حرفه‌ای در مورد چگونگی، چرایی و توسط چه کسانی داده‌های بهداشتی و مراقبتی افراد استفاده می‌شود، برای اطمینان از اینکه مزایای بالقوه‌ای که همه ما از طریق تحقیقات داده‌محور به دست می‌آوریم، کاملاً قابل تحقق است، اساسی است. من خوشحالم که دولت بریتانیا در استراتژی داده های اخیر خود برای ایجاد چنین اعتمادی تعهدات قاطعانه ای را پذیرفته است.

هیئت مشاورانم و من مشتاقانه منتظر مشارکت در این کار با تکامل استراتژی دولت هستیم.

دکتر نیکولا بایرن
نگهبان ملی داده ها
لندن

سوابق پزشکی کاغذی هر چند کهنه به نظر می رسند، ماندگاری و کیفیت لمسی دارند که امکان جستجو را حتی پس از گذشت چندین دهه فراهم می کند. پس از معرفی یک پرونده سلامت در سال 2008، گوگل آن را در سال 2012 حذف کرد. در سال 2018 دوباره احیا شد، دوباره در سال 2021 حذف شد. جدیدترین نوآوری گوگل که پزشکان را هدف قرار داده است.

برایان اوبرین
کینزیل، ایرلند

شما سیستم مراقبت های بهداشتی آمریکا را «دخمه پرپیچ و خم»، «محافظت شده» و «سرسخت» توصیف کردید. من سیستم ما را به‌طور ناامیدکننده‌ای ناکارآمد، غیرمنطقی تکراری، از نظر مالی بی‌رحمانه و به طرز شرم‌آوری نابرابر توصیف می‌کنم.

من با تمام وجود از ورود شرکت های فناوری به بازار مراقبت های بهداشتی خود استقبال می کنم، نه به این دلیل که به آنها اعتماد دارم، بلکه به این دلیل که نمی توانم تصور کنم اوضاع خیلی بدتر شود.

دکتر ناتان کلیدون
نوادا سیتی، کالیفرنیا

هنگ کنگ – سنگاپور

شما در مورد ظهور سنگاپور (و شانگهای) به عنوان یک مرکز مالی جهانی و افول هنگ کنگ («داستان سه شهر»، 2 ژوئیه) نوشتید. این دیدگاه با آنچه که لی کوان یو، نخست وزیر سنگاپور از سال 1959 تا 1990 و به نظر من یکی از بزرگترین دولتمردان جهان، پیش بینی کرده بود در کتابش به نام «دیدگاه یک مرد از جهان» که منتشر شد، برای این دو شهر اتفاق خواهد افتاد، همسو است. در سال 2013. حتی قبل از سرکوب اخیر حزب کمونیست چین بر آزادی های مدنی و سیاسی، که حاکمیت قانون را تضعیف کرده و کسب و کارها را ترسانده است، لی تاکید کرد که هنگ کنگ که اکنون بخشی از چین است، هر چه بیشتر به سرزمین اصلی نزدیک خواهد شد. ، با تمام فشارهایی که با آن همراه است. در نتیجه، برای تجارت جهانی جذابیت کمتری پیدا می کند و بیشتر شبیه یک شهر معمولی چین می شود.

در مقابل، سنگاپور که کشوری مستقل با دولتی است که به باز بودن، مبارزه با فساد و حاکمیت قانون اختصاص دارد، اهمیت بیشتری برای منطقه و تجارت جهانی خواهد داشت. این همان چیزی است که امروز شاهد آن هستیم.

اورلیو اورتیز کاماچو
مکزیکوسیتی

بوریس فاقد جذابیت بود

“آقای جانسون کاریزماتیک” (“Clownfall”، 9 ژوئیه). واقعا؟ ایده کاریزما به عنوان یک ویژگی بسیار نادر رهبری درک می شد. اگر بتوان این کلمه را در مورد بوریس جانسون به کار برد، پس واقعاً تمام معنی را از دست داده است.

ماکس وبر، جامعه شناس آلمانی، در کتاب «درباره کاریزما و نهادسازی» نوشت که «رهبر کاریزماتیک تنها با اثبات قدرت خود در زندگی، اقتدار را به دست می آورد و حفظ می کند. اگر می خواهد پیامبر شود، باید معجزه کند; اگر می خواهد جنگ سالار شود، باید کارهای قهرمانانه انجام دهد. با این حال، مهمتر از همه، مأموریت الهی او باید خود را «اثبات» کند… کسانی که صادقانه به او تسلیم می شوند، باید به خوبی برسند. اگر آنها خوب نشوند، واضح است که او ارباب فرستاده شده توسط خدایان نیست.»

قدرت در زندگی؟ معجزه؟ کارهای قهرمانانه؟ آقای جانسون ممکن است یک مطالعه موردی خوب در مورد رهبری شکست خورده انجام دهد، اما نه در مورد اقتدار کاریزماتیک.

rj mcallister
یورک، مین

مدل سوئیسی

شما می گویید سوئیس “ایده هیچ کس از یک مکان آینده نگر نیست” (“استثناگرایی جدید”، 9 ژوئیه). من با شما موافق نیستم. شاخص «کجا باید متولد شود» که توسط واحد اطلاعات اکونومیست خودتان در سال 2013 منتشر شد، ادعا می‌کند که سوئیس بهترین کشور برای تولد است. دلایل خوبی دارد. این کشور در رقابت جهانی، رتبه اول در ثبت اختراع برای هر نفر، دوم در توسعه انسانی و رتبه اول در اعتماد به دولت را دارد. این کار را با هفتمین سهم از انرژی های تجدیدپذیر به عنوان درصدی از کل انرژی انجام می دهد.

مسلماً سوئیس کسل کننده است. تصور هجوم شهروندان ما به پایتخت یا پایتخت ما بی بی سی وجود مجموع استعفای وزرا تا زمانی که نخست وزیر مجبور به استعفا شود، زیرا خوب، تعداد کمی برای حکومت باقی مانده است، غیر قابل تصور است.

چه چیزی آمریکا و بریتانیا را به چنین کشورهای بزرگی تبدیل کرده است؟ و برای بازیابی برتری خود چه کاری می توانند انجام دهند؟ ما اغلب از این یا آن شکایت می کنیم، اما پیشرفت معمولاً در مورد یافتن چیزی است که کار می کند و سپس مهندسی معکوس آن را انجام می دهیم. شاید اکنون زمان مناسبی برای بررسی پرچین باغ و بررسی کشورهای دیگر برای بهترین شیوه ها باشد. روشی که همیلتون، جی و مدیسون در زمان تصور آزمایش آمریکایی انجام دادند. شاید تبدیل شدن به کشوری بی سر و صدا مرفه و کمی کسل کننده، در صلح با همسایگان خود، جایی که درام های سیاسی و افراط گرایان جایی ندارند، جایی که سیاست ناشی از مشورت و مصالحه دقیق است، جایی که نابرابری های فاحش کاهش می یابد و مردم احساس می کنند به آنها تعلق دارند، چنین چیزی نباشد. جای بدی برای یادگیری

r پرورش جیمز
زوریخ

آمریکای لاتین

گزارش ویژه شما در مورد آمریکای لاتین (18 ژوئن) در خلاصه کردن مشکلات پیش روی منطقه بسیار عالی عمل کرد. اما موضوع مهم دیگری وجود دارد که مانع از اصلاحات در آنجا می شود: تصور گسترده در منطقه که سیاست ذاتاً یک بازی حاصل جمع صفر است.

وضعیت متوسط ​​درآمد بیشتر کشورهای آمریکای لاتین انتظارات بالا و برآورده نشده ای را در مورد اینکه چقدر باید بهتر باشد ایجاد می کند. این، همراه با میراث اصلاحات ناموفق برای افزایش رشد از 20 تا 30 سال گذشته، منجر به برداشت بدبینانه بسیاری از آمریکایی‌های لاتین شده است که اصلاحات واقعاً در مورد چگونگی تقسیم کیک است، نه رشد واقعی آن. اگرچه منحصر به منطقه نیست، تصور من این است که تقریباً در هر جای دیگر جهان در آنجا فراگیرتر است و گروه‌های ذینفع را تشویق می‌کند تا تقریباً بازتابی با اصلاحات مخالفت کنند.

به طور متناقض، یک راه حل بالقوه برای این ممکن است این باشد که سیاست آشکارا جنبه شکاف‌دهی اصلاحات را بپذیرد. بیان صریح این که اصلاحات به شدت مورد نیاز برخی بازندگان را ایجاد می کند ممکن است به ایجاد درک سالم تری در مورد درد کوتاه مدت در مقابل سود بلندمدت اصلاحات کمک کند و به کاهش انتظارات کمک کند. همچنین باعث کاهش مخالفت از سوی منافع شخصی می شود، به خصوص اگر آنها غرامت کوتاه مدتی برای ضررهای خود دریافت کنند.

پدرو فرانکو د کامپوس پینتو
استادیار
دانشگاه موساشی
توکیو

در «چگونه دموکراسی ها رو به زوال می روند» (18 ژوئن) شما بیان می کنید که «آمریکای لاتین به نوبه خود باید تشخیص دهد که از بازسازی روابط نزدیک تر سود زیادی دارد. [with the West]و اینکه نقش آن در جهانی تحت سلطه چین نقش یک مستعمره نو خواهد بود.

با این حال، نمی توانم ببینم که این چگونه با این که چگونه توافق تجارت آزاد آمریکای مرکزی کشورهای فقیرتر را تحت سلطه مستعمرات تولید و تولید کالاهای خام ایالات متحده قرار داد، تفاوت دارد.

تا زمانی که کشورهای فقیرتر آمریکای لاتین با سیاست اقتصادی ضدرقابتی و حمایت‌گرایانه ایالات متحده و سایرین مواجه شوند، شکاف بین وعده آموزشی و فرصت‌های اقتصادی برای نسل‌های جوان آمریکای لاتین باقی خواهد ماند. شاید شبح مداخله چین در آمریکای لاتین باعث شود که سیاستمداران آمریکایی استعمار اقتصادی خود در همسایگان جنوبی خود را با شرایط مطلوب تری دوباره ارزیابی کنند.

من به عنوان یکی نفسم حبس نمی شود.

ناتان بیرد
لندن

که در آن خدمت می کنیم

بارتلبی مفهوم “رهبر خدمتگزار” را به سخره گرفت (25 ژوئن). این عبارت را می‌توان در کتاب مقدس در اول پادشاهان 12:7 جستجو کرد، جایی که به یک پادشاه تازه کار توصیه می‌شود که اگر به مردم خدمت کنید، به شما خدمت خواهند کرد. به طرز جالبی، یکی از تفسیرهای عبری قرن نوزدهمی این توصیه را به عنوان یک ترفند بدبینانه می خواند. فقط به مردم بگویید که آنجا هستید تا به آنها خدمت کنید، و آنها هیچ محدودیت یا شرایطی را در تاجگذاری شما قید نمی کنند. در نهایت تمام قدرتی را که می‌خواهید به دست خواهید آورد، زیرا بیشتر را به دست آورده‌اید
با عسل پرواز می کند

من گمان می کنم که بسیاری از مدیران با کمال میل با این نسخه نسبتاً فریبنده رهبری خدمتگزار مشترک شوند.

شالوم روزنفلد
سیلور اسپرینگ، مریلند

شعار آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست “خدمت برای رهبری” است. این کشور در آزمون زمان ایستاده است، اگرچه ارتش بریتانیا سهم خود را از شارلاتان ها و افسران افسری خود تحمل کرده است. افسران سندهرست از یک گروه ذهنی بدبین غالباً معلوم می شد که قادرترین، الهام بخش ترین و انسانی ترین رهبران هستند. شعار جایگزین آنها این بود: “Skive to زنده ماندن”.

پابلو میلر
سالزبری، ویلتشایر