تیاو موتور دوقلو دارد هلی کوپتر ارتش فرانسه با سرعت زیاد و ارتفاع کم از دشت های خشک ساحل ، مسلسل های جانبی سوار شده خود روی زمین آموزش می بیند. گستره وسیعی در هر جهت گسترش می یابد که فقط توسط درختان اقاقیا و گله بزهای گله ای که توسط غرش هلی کوپتر متلاشی می شوند ، قطع می شود. این مسیر از پایگاه نظامی فرانسه در گائو ، مرکز مالی ، به مناکا در قلب منطقه ای است که یک شورش جهادی سال گذشته حدود 4800 نفر را به قتل رساند.

پایگاه فرانسوی در Ménaka که از شن و ماسه زنگ زده بوجود آمده ترکیبی از چادرهای تازه ساخته شده و ظروف تبدیل شده است. صبح روز نوامبر ، زیر چشمی آفتاب خورده ، چتربازان و کماندوها صف می کشند تا فلورانس پارلی ، وزیر دفاع فرانسه را که از پاریس به این کشور می آید ، معرفی کنند. سربازان به تازگی عملیاتی با نام رمز بوراسك علیه جهادگران دولت اسلامی در صحرای بزرگ انجام داده اند (ISGS) در دشت ها و دره های منطقه Liptako.

به مدت یک ماه ، نیروهایی از فرانسه ، نیجر و مالی ، با پشتیبانی نیروهای ویژه و بر اساس اطلاعات فرانسه و آمریکا ، جهادی ها را ردیابی می کردند. دمای داخل وسایل نقلیه زرهی گاهی اوقات متشنج بود. لاستیک ها اغلب منفجر می شدند و شن و ماسه مکانیک ها را غرق می کرد. آنها ده ها شورشی را کشتند و اسلحه ، موتور ، سوخت و مواد غذایی را ضبط کردند. یک “شدید” بود ، می گوید یک فرمانده یگان ، با “برخوردهای خشونت آمیز” از فاصله نزدیک روی زمین ، اغلب شب ها. “ما می توانستیم بخوابیم.”

دولت فرانسه برای جلوگیری از پیشروی جهادی ها در پایتخت مالی ، باماکو ، برای اولین بار در سال 2013 نیروها را اعزام کرد. امروز 5100 سرباز را در ساحل نگه می دارد ، به عنوان بخشی از مأموریت مبارزه با تروریسم موسوم به عملیات بارخانه ، كه رئیس جمهور امانوئل مكرون امسال آن را تقویت كرد. هیچ کشور اروپایی چیزی مانند این تعداد به فعالیتهای نظامی در ساحل ، حتی در یک عملیات صلح آمیز سازمان ملل متحد کمک نمی کند. سازمان ملل دارای 13600 سرباز ، از جمله حدود 350 آلمانی ، به زودی 250 انگلیسی به آنها ملحق می شوند.

با وجود همه این علائم دلگرم کننده ، فرانسوی ها در یک جنگ غیرقابل پیروزی گیر کرده اند. در موتورسیکلت ها و کامیون های وانت ، شورشیان متحرک و عشایری هستند. آنها با قاچاق اسلحه و مواد مخدر از خود حمایت می کنند و استعداد ناپدید شدن در بوته را دارند. در سراسر شمال مالی ، آنها هنوز هم قدرت را حفظ می کنند. موفقیت های تاکتیکی در یک منطقه می تواند جهادی ها را به منطقه دیگر سوق دهد. ژنرال کانرویت می گوید ، هدف عملیاتی آزار و تضعیف آنها است تا “موازنه را به نفع متحدان ما” کاهش دهد. فرانسه ، مایکل شورکین را پیشنهاد می کند RAND، یک اتاق فکر در واشنگتن ، در یک مقاله اخیر ، “آرزو ندارد … جهادگران را شکست دهد.”

سیاست محلی سنگین کمکی نمی کند. در حال حاضر ، ارتش های ساحلی خود را به جنایاتی متهم کرده اند که می تواند به جهادگران در جذب نیرو کمک کند. در ماه آگوست افسران مالی با یک کودتا رئیس جمهور را برکنار کردند. رهبران جدید قول انتخابات داده اند و می گویند که آنها می خواهند فرانسه بماند ، حتی اگر مأموریت این کشور غیرمردمی باشد. اما آنها ناظران فرانسوی را با آزادی 200 جهادی در چارچوب توافق آزادی گروگانها ماه گذشته ناامید کردند. حاکمان جدید اکنون می خواهند با گروه های جهادی مسلح مذاکره کنند. فرانسه مخالفت می کند.

خانم پرلی تأکید می کند که “فرانسه دیگر تنها نیست.” با وجود تلاش فرانسه برای ترغیب دوستانش به اینکه ثبات منطقه مستقیماً بر اروپا تأثیر می گذارد ، اما ساحل اولویت هیچ کس دیگری نیست. از فرانسوی ها برای ماندن تشکر نمی شود ، اما همچنین از بسته بندی وسایل نیز سپاسگزار نخواهند شد. تحت نظر جو بایدن ، آمریکا همچنان تحت فشار خواهد بود كه پرسنل خود را از آفریقا خارج كند. چارلز کوپچان ، از شورای روابط خارجی در واشنگتن ، می گوید: “نکته اصلی این است که فرانسوی ها در واقع در آنجا هستند.” “وقتی که آمریکا به دنبال کاهش بار است ، داشتن یک شریک آماده برای بالا رفتن از صفحه یک معامله بزرگ است. “

ماه آینده آقای ماکرون ، که اکنون سربازان را در خیابان های ضد گریزی ضد تروریسم در خیابان های فرانسه قرار داده است ، حسابرسی خواهد کرد. او می تواند تصمیم بگیرد که تعدادی نیرو را به خانه بیاورد. خانم پرلی می گوید: “هدف” به تدریج بیشتر از اینکه در خط مقدم باشد ، در یک نقش پشتیبانی است. ” اما فعلاً ، خواه ناخواه فرانسه در آنجا گیر کرده است. همانطور که خانم پرلی می گوید ، “این یک کار طولانی مدت است.” ■

این مقاله در بخش چاپ اروپا با عنوان “مأموریت غیرممکن اما ضروری” منتشر شد