منT شد تصویر تعیین کننده از مبارزات انتخاباتی فنلاند: سانا مارین، نخست وزیر سوسیال دموکرات، و ریکا پورا، رهبر حزب راست افراطی فنلاندی ها، در یک مناظره تلویزیونی با عصبانیت انگشتان خود را برای یکدیگر تکان می دهند. با این حال در نهایت برنده نه خانم مارین بود و نه خانم پوررا، بلکه سومین نامزد در مناظره بود. حزب راست میانه ائتلاف ملی به رهبری پتری اورپو با اختلاف اندکی در انتخابات عمومی فنلاند در 2 آوریل پیروز شد و 20.8 درصد آرا را به فنلاندی ها 20.1 درصد و سوسیال دموکرات ها 19.9 درصد آرا را از آن خود کرد. آقای اورپو اکنون با وظیفه دشوار تشکیل یک ائتلاف حکومتی روبرو است.

خانم مارین 37 ساله که از سال 2019 نخست وزیر است، به دلیل حمایت قوی از اوکراین و قاطعیت در وارد کردن فنلاند به داخل، شهرت بین المللی به دست آورد. ناتو: در 4 آوریل سی و یکمین عضو اتحاد شد. اگرچه تصویر او در تابستان گذشته با نشت شرم آور ویدیوهای خانگی که نشان می داد او با شور و شوق با دوستان می رقصد رنگی شد (او برای از بین بردن شایعات آزمایش مواد مخدر انجام داد)، فنلاندی ها آمده بودند تا خانم مارین را پس از مدیریت محکم او با سیاست کووید، جدی بگیرند. Teija Tiilikainen، دانشمند علوم سیاسی، می‌گوید: «او به عنوان یک نخست‌وزیر جوان در شرایط دشواری وارد شد، اما به عنوان یک رهبر در سراسر همه‌گیری بسیار معتبر بود.

با این حال اوکراین و ناتو در طول مبارزات انتخاباتی به سختی به آنها اشاره شد، زیرا تقریباً همه احزاب فنلاندی اکنون در مورد آنها اتفاق نظر دارند. حزب ائتلاف ملی حداقل به اندازه سوسیال دموکرات ها در دفاع محکم است. دو تا از جدیدش نماینده مجلسژنرال های سابق هستند. و حزب فنلاند، بر خلاف بسیاری از لباس‌های پوپولیست راستگرای تندرو در اروپا، آثار کمی از همدردی با روسیه دارد. این کشور بدبینی نسبت به اتحادیه اروپا و سیاست آب و هوایی و خصومت را به مهاجرت ترجیح می دهد.

این نبرد بیشتر در زمینه های دیگر انجام می شد. فنلاندی ها از نظر مالی محافظه کارانه نگران بدهی دولت هستند که به 75 درصد افزایش یافت تولید ناخالص ملی در طول همه گیری افزایش هزینه های دفاعی آن را تشدید خواهد کرد. آقای اورپو قول داد که کسری بودجه را با کاهش هزینه های اجتماعی کاهش دهد. خانم مارین قول داده بود آن را مطرح کند.

این انتخابات پدیده جدیدی را برای فنلاندی ها به نمایش گذاشت: رأی گیری تاکتیکی. هم سوسیال دموکرات ها و هم ائتلاف ملی از حامیان دلسوز احزاب کوچک تر خواستند که آنها را به جای آنها انتخاب کنند تا شانس خود را برای اول شدن و رهبری دولت افزایش دهند. در نتیجه، احزاب بزرگ بزرگ‌تر شدند و اکثر احزاب کوچک کوچک شدند – برخلاف روند پراکندگی که در اکثر دموکراسی‌های اروپایی دیگر قابل مشاهده است.

بنابراین، در حالی که خانم مارین به طور معقولی خوب عمل کرد و سهم رای سوسیال دموکرات ها را افزایش داد، نتیجه کلی تغییر به راست بود. در جستجوی اکثریت، صریح ترین انتخاب آقای اورپو تشکیل یک دولت کاملا راستگرا با خانم پورا خواهد بود. اگر این کار شکست بخورد، او باید تلاش کند تا یک دولت «قرمز-آبی» میانه رو با سوسیال دموکرات ها ایجاد کند.

پیش بینی پیامدهای سیاستی گزینه سخت راست سخت است. حزب فنلاند تا حدودی تصویر خود را تعدیل کرده است. در سال 2019، یکی از تبلیغات کمپین آن، هیولای آتشین باستانی را به تصویر می‌کشد که برای انتقام گرفتن از مردم فنلاند از رهبران فاسدشان برمی‌خیزد. این سال از کشور درخواست کرد که ذغال سنگ نارس داخلی را بسوزاند تا کمبود انرژی را کاهش دهد.

در 5 آوریل خانم مارین اعلام کرد که در پاییز از رهبری سوسیال دموکرات ها کناره گیری می کند. حزب او باید صبر کند و ببیند مذاکرات آقای اورپو چگونه پیش می رود. اگر او نتواند یک ائتلاف تشکیل دهد، ممکن است فرصتی برای تلاش دوباره پیدا کند. اما فنلاند در حال از دست دادن چهره بین المللی خود است. برای چنین کشوری رواقی داشتن یک رهبر پر زرق و برق غیرعادی بود. آقای اورپو نشان دهنده بازگشت به هنجار است. ■