مر تانگ، الف کشاورز اهل چین مرکزی، نشانه‌های بخت و اقبال سخت و نیروهای خارج از کنترل او را دارد. مردی 57 ساله و با سر تراشیده، با زخم های قرمز روی صورت و گردن، دو سال پیش پس از پیر شدن برای یافتن کار مهاجر در شهرهای بزرگ، به استان هنان بازگشت. آقای تانگ (نام واقعی او نیست) با ریختن پس‌انداز و پول قرض‌شده خود به یک مالکیت کوچک در روستای نیژانگ، سال گذشته شاهد مرگ 200 خوک بر اثر «بیماری» بود. منظورش تب خوکی آفریقایی است که در چین بیداد می کند. او به خاطر می‌آورد: «همه باید بروند. هر شب آنها را با یک کامیون سه چرخ بیرون می فرستادیم تا دفن شوند.» بازگشت او به خانه در اوج سیاست “کووید صفر” چین او را در معرض زندگی روستایی قرار داد، زیرا نگهبانان بیماری همه گیر و داوطلبان با بازوبند قرمز از قدرت های قهری برخوردار بودند که از دوران مائو دیده نشده بود.
با این حال، علیرغم تمام مدیریت هایی که در مورد آقای تانگ تحمل کرده است، مکان هایی مانند نیژانگ به حاکمیت قانون قوی تر نیاز دارند، نه ضعیف تر. شیوع بیماری تب خوکی که کشاورزان این گوشه گل آلود هنان را به ویرانی تبدیل کرده است، تا حدی گوشه ای از بوروکراسی مخفیانه و غیرقابل پاسخگویی است که شهروندان خود را ناکام گذاشته است. در حالی که حمایت دولتی از تولیدکنندگان گوشت خوک صنعتی با سیستم‌های ایمنی مدرن را هدایت می‌کنند، به نظر می‌رسد مقامات بی‌صدا مزارع حیاط خلوت را حذف کرده و نتایج را پنهان می‌کنند. چین بیش از یک سال است که حتی یک مورد بیماری تب خوکی را به سازمان جهانی بهداشت حیوانات اعلام نکرده است، اگرچه این بیماری در این کشور بومی است.
سیل ها در این دشت های وسیع و هموار اطراف رودخانه زرد رایج تر و شدیدتر می شوند. هنگامی که آب در نیژانگ بالا می‌آید، آلودگی را از یک نهر در کنار مزرعه آقای تانگ، که لطیف و سیاه با زباله است، حمل می‌کند. او می گوید که هم حیوانات و هم مردم بیمار هستند. یک کارخانه تصفیه آب دولتی که از میان درختان صنوبر قابل مشاهده است، در سال 2020 به دلیل ورود زباله های آلوده به یک رودخانه محلی جریمه شد. قول هایی مبنی بر پوشاندن نهر با بتن عملی نشده است. با پشتیبانان قدرتمند محلی، کارخانه باز باقی می ماند. از آقای تانگ در مورد احقاق حقوق قانونی خود، خسته به نظر می رسد. ما کشاورزان، از قانون خبر نداریم.» برخی از همسایگان طومارهایی را به مقامات بالاتر ارسال کردند. او می گوید با کلمات خوب نیست. “اگر من درخواست تجدید نظر می کردم، مقدار زیادی نخواهد بود.”
چنین سرنوشت‌سازی ناخوشایندی درباره محدودیت‌های تجدیدنظر قانونی، که به اندازه کافی در سراسر چین چند برابر شده است، باید حزب کمونیست و رهبر آن، شی جین پینگ را نگران کند. زیرا در دوران آقای شی، حزب و دولت به طور چشمگیری دسترسی خود را به هر گوشه از جامعه و اقتصاد افزایش داده‌اند: روندی که با سیاست‌های مقابله با کووید صفر بسیار تسریع شد، اما پس از همه‌گیری ادامه دارد. آقای شی «حکومت بر کشور طبق قانون» را به یکی از ستون های دهه اول قدرت خود تبدیل کرده است. این شامل اجازه دادن به حاکمیت قانون برای کنترل یا تعادل بر اقتدار حزب نیست. آقای شی به صراحت ایده یک قوه قضاییه مستقل را به عنوان یک تصور خطرناک غربی محکوم کرده است. در عوض، در بخشنامه‌ها و اصلاحیه‌های قوانین اداری، مقامات به دنبال افزایش حمایت از حزب با ارائه دولت سخت‌گیرانه اما مؤثر بوده‌اند. سازمان های مجری قانون جدید ایجاد شده اند که به وزارتخانه های دولت مرکزی پاسخگو هستند. وعده داده شده است که اینها مجموعه ای از بدنه های محلی را از بین خواهند برد و افسران حرفه ای و آموزش دیده را برای تعامل با کشاورزان، بازرگانان و سایر مردم اعزام خواهند کرد.
برای شنیدن این موضوع از سوی مقامات، چنین اصلاحاتی باید شادی را در نقاطی مانند نیژانگ به ارمغان بیاورد. وزارت کشاورزی و امور روستایی در پکن اخیراً پیشرفت‌هایی را که باید از اداره اجرای قانون اداری جامع کشاورزی آن انتظار می‌رود، مشخص کرد. افسران این سازمان که همگی لباس‌های یکسان و شماره‌های شناسایی ورزشی به تن دارند، با محدودیت‌های قانونی واضح در مورد قدرت خود محدود خواهند شد. کار آنها “سخت، استاندارد، منصفانه و متمدن” خواهد بود و بر کارهای مفیدی مانند دستگیری فروشندگان بذرهای تقلبی یا نامرغوب، آفت کش ها و داروهای دامپزشکی یا بازرسی حیوانات و گیاهان از نظر بیماری تمرکز خواهد کرد. این وزارتخانه افزود که با تخلفات جزئی توسط کشاورزان کوچک با انعطاف پذیری و شاید با احتیاط برخورد خواهد شد.
آشکارا، واکنش عمومی با صدای بلند و عمدتاً خصمانه بوده است. انجمن های آنلاین مملو از حکایات در مورد مقامات روستایی اراذل و اوباش است. عوامل جدید لقب گرفته اند نونگوان، یا افسران مدیریت کشاورزی. این بازی افسران مدیریت شهری است یا چنگگوانکه یکی از منفورترین کارگزاران چین هستند، به دلیل روش‌های تندرو و سابقه خشونت علیه تاجران بازار، صاحبان گاری‌های غذا و امثال آنها مورد تمسخر قرار می‌گیرند. گزارش‌هایی مبنی بر تلاش گروهی از ماموران کشاورزی در تبت برای خرید باتوم شوک الکتریکی و سایر تجهیزات پلیس منتشر شده است. اگر رهبران پکن امیدوار بودند که برای نظارت جدید و دولت مرکزی بر اجرای قانون روستایی تشویق شوند، ناامید شده اند. در گذشته، چینی‌ها به رهبران ملی ابراز اطمینان کرده‌اند، در حالی که تخلفات را به گردن مقامات محلی می‌اندازند. اما به نظر می رسد شهروندان خسته از سال ها مدیریت بدون کووید، آماده اند فرض کنند که از قدرت های جدید سوء استفاده خواهد شد، خواه رهبران ملی نظاره گر باشند یا نه.
بوی دولت مستحکم، به سبک روستایی
در بازگشت به هنان، یک مقام کشاورزی-اجرای قانون مصاحبه رسمی را رد می کند، اما اذعان می کند که از واکنش شدید مردم ناامید شده است. او اعتراف می کند که روسای نگران به او دستور داده اند که فیلم ها و اظهارات توضیحی وزارت کشاورزی را در حساب های رسانه های اجتماعی خود منتشر کند. او نام مستعار را صدا می کند نونگوان غیر مفید و گمراه کننده است و منکر این می شود که او و همکارانش از هر گونه اختیارات پلیسی جدید استفاده کنند یا به دنبال مدیریت زندگی کشاورزان باشند.
شاید تلخ ترین حکم در مورد اصلاحات از نیژانگ گرفته شود. کشاورزان با بیان جزئیات سالهای فساد محلی و طرفداری، این ایده را مسخره می‌کنند که سیاست‌های خوب می‌توانند در سفر به روستایشان دوام بیاورند. کشاورز 70 سالهای می‌گوید: «همه کلاغ‌های زیر بهشت به یک اندازه سیاه هستند» و تمام کادرهای دهکده بی‌صادق. این حزب شرط می‌بندد که مجریان قانون حرفه‌ای می‌توانند منبع جدیدی از مشروعیت را در میان نگرانی‌ها در مورد کند شدن اقتصاد ارائه دهند. افسوس که بدبینی مردمی نیرویی فراتر از کنترل آقای شی است. ■
از Chaguan، ستون نویس ما در چین بیشتر بخوانید:
چرا چین می خواهد یک ریسک باشد (20 آوریل)
چرا شی جین پینگ رئیس دیگر مائو نیست (5 آوریل)
تلاش جو بایدن برای از بین بردن ببر چینی (30 مارس)
همچنین: چگونه ستون Chaguan نام خود را گرفت
