جو بایدن تلاش می‌کند تا ببر چینی را رد کند

تیای زائران بوداییبتکده ببر معبد Tanzhe یادبودی برای معجزه است. آنها بر این باورند که این استوپا، در تپه‌های غربی پکن پوشیده از درخت کاج، مقبره ببری را نشان می‌دهد که چنان تحت تأثیر تقوای یک راهب قرار گرفته است که از کشتن منکر شده، به محوطه معبد نقل مکان کرده و روی کوله‌های بدون گوشت زندگی می‌کند. هنگامی که چاگوان در یک پیاده روی اخیر، مقبره را دید، استعاره ای متأسفانه مفید برای او به چشم آمد. آن ببر گیاه‌خوار می‌تواند به عنوان نمادی برای چین قوی، اما غیرخطرناکی باشد که آمریکا زمانی به دنبال شریک آن بود، اما اکنون به نظر بسیاری در واشنگتن رویایی ساده‌لوحانه است.

به این داستان گوش کن
از صدا و پادکست بیشتر لذت ببرید iOS یا اندروید.

مرورگر شما پشتیبانی نمی کند

حدود 40 سال قبل از انتخاب دونالد ترامپ، روسای جمهور متوالی اصرار داشتند که آمریکا از ظهور چین – یا حداقل چینی که “مسالم و مرفه است و از نهادهای بین المللی حمایت می کند” استقبال می کند، به نقل از جورج دبلیو بوش در سال 2006. چند سال بعد، باراک اوباما مستقیماً به ترس بسیاری از مردم چین مبنی بر اینکه آمریکا می‌خواهد میهنشان را سرکوب کند، پرداخت. وی در حالی که میزبان هو جینتائو، رهبر چین در کاخ سفید بود، اظهار داشت: من کاملاً معتقدم که ظهور صلح آمیز چین برای جهان و آمریکا خوب است. در حقیقت، استقبال همیشه مشروط بود. در همان ظاهر مشترک، آقای اوباما از چینی حمایت کرد که ظهور آن امنیت منطقه‌ای را تقویت کرد و هنجارها و قوانین بین‌المللی را به عنوان یک «بازیگر مسئول در صحنه جهانی» تقویت کرد. نمونه هایی را ارائه کرد. چین یک شریک خوش‌آمد در تلاش‌ها برای جلوگیری از دستیابی کشورهای سرکش به سلاح‌های کشتار جمعی خواهد بود. چین در حال رشد می تواند به کشورهای فقیر آفریقا و آسیا کمک کند تا به اقتصاد جهانی بپیوندند. همچنین، او به آقای هو گفت: «ما می‌خواهیم همه نوع چیز را به شما بفروشیم.»

امروز، آن تضمین ها مانند یادگارهایی از عصر دیگر هستند. پرزیدنت جو بایدن از بمباران ترامپ در مورد چین دوری می‌کند، اما بسیاری از تعرفه‌ها و محدودیت‌های تجاری اعمال شده توسط سلف خود را حفظ کرده است. او همچنین صادرات فناوری های پیشرفته ای را که ممکن است به ارتش آزادیبخش خلق کمک کند، ممنوع کرده است.PLA) ساخت سلاح های جهانی یا هوش مصنوعی (هوش مصنوعی) سیستم های. آمریکا در حال آماده سازی کنترل های جدیدی بر سرمایه گذاری، چه در داخل و چه خارج از چین است.

یک بار، روسای جمهور آمریکا از شکل دادن به ظهور چین صحبت کردند. آنها جسورانه پیش‌بینی کردند که طبقه متوسط ​​رو به رشد مطمئناً شروع به مطالبه آزادی‌های فردی، یا حداقل سهم بیشتری در اداره دولت تک حزبی خود خواهد کرد. در مقابل، استراتژی هند-اقیانوس آرام که سال گذشته توسط دولت بایدن منتشر شد، لحن دفاعی تاریکی دارد. استراتژی از مدیریت مسئولانه رقابت با جمهوری خلق و در عین حال همکاری با متحدان و دوستان برای دفاع از منافع و ارزش های مشترک صحبت می کند. سپس ادامه می دهد: «هدف ما تغییر این نیست PRC بلکه برای شکل دادن به محیط استراتژیک که در آن فعالیت می کند.

امیدهای سابق جای خود را به ترس داده اند. چین تهدیدی برای صلح در آسیا نامیده می شود، زیرا به دنبال ترساندن جزیره دموکراتیک تایوان برای تسلیم شدن در برابر حکومت پکن است. نفوذ رو به رشد اقتصادی و دیپلماتیک چین در آفریقا، آسیا یا آمریکای لاتین به عنوان قدرت بخشی به خودکامگان و تضعیف لیبرال دموکراسی تلقی می شود. به عبارتی ببری، اجماع دو حزبی در واشنگتن اکنون چین را قدرتی غارتگر می داند که ماهیت تهدیدآمیز آن با موعظه های پارسا تغییر نخواهد کرد.

برای رهبران حزب کمونیست، تغییر استراتژی آمریکا یک حمله است. رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین در ماه مارس در سخنانی با نمایندگان بازرگانی چین، کشورهای غربی به رهبری آمریکا را متهم کرد که چین را «در همه جبهه‌ها» مهار و سرکوب می‌کنند. به عنوان یک معیار خوب، وزیر امور خارجه جدید او، چین گنگ، حتی صحبت های آمریکایی ها در مورد رقابت مسئولانه را به عنوان یک ترفند محکوم کرد. آقای کین با برگرداندن سخنان آقای بایدن به او، گفت که درخواست رئیس جمهور آمریکا برای ایجاد “نرده های محافظ” در روابط و اجتناب از درگیری “در واقع به این معنی است که چین نباید در صورت تهمت یا حمله با کلمات یا عمل پاسخ دهد”.

دولت بایدن به نوبه خود این اتهام را رد می کند که به دنبال مهار همه جانبه چین است. رئیس‌جمهور و مقامات ارشد در ملاء عام از چین می‌خواهند که نقش سازنده‌ای در مسائل جهانی مانند تغییرات آب‌وهوایی، امنیت غذایی، سلامت عمومی و جریان مواد مخدر کشنده داشته باشد. به طور خصوصی، این امر به عنوان یک داده در نظر گرفته می شود که چین یک غول اقتصادی و یک قدرت نظامی قدرتمند منطقه ای خواهد بود. اما تداوم برتری نظامی در هند و اقیانوس آرام، برای آمریکا و متحدانش، هدف رهبران واشنگتن است. به صراحت، منطق کنترل صادرات و غربالگری سرمایه‌گذاری این است که فناوری و پول آمریکا را به قدرت برساند PLA به موقعیتی با قدرت بی نظیر

دو ببر، یک کوه

آمریکا قبلاً از رشد کلی چین استقبال مشروط می کرد. اکنون، این استقبال بسیار انتخابی است. برخی از اشکال قدرت و نفوذ اقتصادی چین، اگر از برخی کالاهای عمومی جهانی حمایت کنند، به طور بالقوه خوش خیم تلقی می شوند. سایر اشکال نفوذ چین آشکارا به عنوان یک تهدید در نظر گرفته می شود که باید کم رنگ شود. این ترجیح چین برای نظم جهانی مبتنی بر موازنه قدرت های بزرگ را به چالش می کشد. به قول ژو بو، یک بازنشسته PLA سرهنگ ارشد که اکنون در مرکز امنیت و استراتژی بین‌المللی دانشگاه تسینگ‌هوا است، تنها زمانی ثبات برقرار خواهد شد که چین و ایالات متحده قدرت نظامی برابری در آسیا و اقیانوسیه داشته باشند.

پروفسور دا وی از دانشگاه Tsinghua تصاویر حیوانات خود را برای توضیح احساس رهبران کشورش ایجاد می کند. او می‌گوید: «طبیعی است که یک کشور بخواهد مانند ببر قوی شود. “اما ایالات متحده با تبدیل شدن چین به ببر راحت نیست. آمریکا می خواهد چین یک گربه باشد، شاید یک گربه چاق. و می‌خواهد دندان‌های ما را بیرون بکشد هوش مصنوعی یا نیمه هادی های سطح بالا که می توانند توسعه صنعتی و توانایی نظامی چین را تقویت کنند.

دیدگاه جدید آمریکا در مورد همزیستی، مهار کاملاً همه جانبه یا جداسازی همه جانبه نیست. اما این شامل تلاش برای مهار قدرت اجباری چین است، خواه حاکمان در پکن آن را دوست داشته باشند یا نه. بی اعتمادی آمریکایی ها به فحاشی غرغرو کننده آقای شی قابل درک است. واکنش خصمانه چین نیز همینطور است. در نتیجه، رقابت شدید قدرت در سال های آینده اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. از این گذشته، هیچ ببری عقیم شدن را انتخاب نمی کند.

از Chaguan، ستون نویس ما در چین بیشتر بخوانید:
جذابیت آشکار ارزان ترین شهر چین (22 مارس)
چرا قربانیان رئیس مائو از عدالت محروم می شوند (16 مارس)
معنای کنترل حزب در چین (9 مارس)

همچنین: چگونه ستون Chaguan نام خود را گرفت