حتی اروپایی‌های غربی هم می‌پذیرند که این لحظه اروپای مرکزی است. هشدارهای ماهواره های شوروی سابق در مورد خطر اتکا به روسیه برای گاز قبلاً در آلمان بیش از حد مضطرب تلقی می شد. اکنون آنها به عنوان پیشگو پذیرفته شده اند. تحسین گسترده ای از شیوه ای که کشورهای اروپای مرکزی میلیون ها اوکراینی را که از جنگ فرار کرده اند پذیرفته اند. زرادخانه های منطقه برای کمک به اوکراین تخلیه شده است – اولین دسته از تانک های لئوپارد از لهستان به تازگی تحویل داده شده است – و تعداد زیادی کیت نظامی جدید سفارش داده شده است.

همه اینها به اروپای مرکزی تا حدودی رهبری اخلاقی و صدایی بلندتر از همیشه داده است اتحادیه اروپا جدول. یک دیپلمات اروپایی غربی می گوید: «ما همیشه به آنها گوش می دادیم. “حالا شاید کمی بیشتر گوش کنیم.” اما پیام شرق لزوما در حال انتقال نیست.

یکی از دلایل، تأکید متفاوت بر میزان تهدید امنیتی است. برای لهستان و سایر کشورهای خط مقدم، بعید است که تهدید روسیه به زودی کاهش یابد. رهبران منطقه از مدت ها پیش گفته اند که جاه طلبی های امپریالیستی آقای پوتین روزی به سمت آنها خواهد رفت. جاستینا گوتکووسکا درباره این موضوع می‌گوید: «تا زمانی که پوتین در قدرت است، حتی اگر در اوکراین آتش‌بس برقرار شود، ما تصور می‌کنیم که این یک مکث در جنگ است، نه یک توافق». OSW، یک اتاق فکر در ورشو.

اروپای غربی، در کل، تمایل دارد تا احساس متفاوتی داشته باشد. البته، اوکراین نیز در آنجا اهمیت زیادی دارد: میلیاردها دلار برای کمک به کشور هزینه می شود. اتحادیه اروپا نیروهای مسلح اعضا در حال ارتقا هستند و جنگ اقتصاد این قاره را متلاطم کرده است. فنلاند از جمله کشورهایی است که نگرانی های امنیتی لهستانی ها و لیتوانیایی ها را دارد. از این رو پیوستن قریب الوقوع آن به ناتو.

چه زمانی اتحادیه اروپا رهبران در بروکسل ملاقات کردند، تمرکز دیگر فقط روی اوکراین نیست. به همان اندازه مهم است که چگونه اروپا باید به احیای مهاجرت غیرقانونی واکنش نشان دهد، مثلاً، یا به یارانه‌های سبز آمریکا پاسخ دهد (این مورد در طول سفر آقای شولز مطرح خواهد شد). این موضوع اروپایی‌های مرکزی را گیج می‌کند که می‌توانند نفس آقای پوتین را از گردن خود احساس کنند. از نظر آنها، بحث در مورد هر چیزی غیر از اوکراین به معنای دست کم گرفتن – دوباره! – تهدید روسیه است. ماتئوش موراویسکی، نخست وزیر لهستان، از کاری که باید برای “بیدار کردن” بقیه اروپا انجام دهد، صحبت کرده است.

رویکرد ادامه زندگی به ویژه برای کشورش خبر بدی است. لهستان ممکن است امیدوار باشد که نقش اصلی خود در جنگ به حل اختلاف طولانی مدت با لهستان کمک کند اتحادیه اروپا. کمیسیون اروپا، بازوی اجرایی اتحادیه، آن را به زیر پا گذاشتن اصول اساسی حاکمیت قانون متهم کرده است. از نظر او، دولت دادگاه‌ها را با قضات سیاسی پر می‌کند و به دنبال تضعیف اولویت اتحادیه اروپا قانون این یک تمرین پرهزینه است: لهستان هنوز 35 میلیارد یورو (37 میلیارد دلار) کمک های بلاعوض و وام های مرتبط با صندوق بازیابی دوران بیماری همه گیر دریافت نکرده است.

وزن اقتصادی این گروه در حال افزایش است و استانداردهای زندگی به تدریج فاصله خود را با اروپای غربی کم کرده است. نیاز اروپا به بازگرداندن برخی از زنجیره‌های تامین از چین می‌تواند به آن فشار بیشتری بدهد. اما فقدان یکپارچگی مالی – لهستان در یورو نیست – تا حدی تأثیر آن را در آنجا نیز محدود می کند. و هر 9 کشور بخارست بیشتر از این دریافت می کنند اتحادیه اروپا بودجه نسبت به پرداخت آنها. در عمل، این تأثیر آنها را کاهش می دهد.

لهستان و برخی از متحدانش نیز نتوانستند وزن خود را از نظر دیپلماتیک تحمل کنند. کشورهای کوچکی مانند دانمارک و ایرلند، و حتی برخی از کشورهای بزرگتر مانند هلند، می توانند با ایجاد اتحادها و ایجاد ایده های جدید، اندازه خود را جبران کنند. اتحادیه اروپا. لهستان، به ویژه، علاقه ای به این موضوع ندارد. یکی می گوید: «در هر موضوعی غیر از اوکراین، آنها حتی تظاهر نمی کنند که اهمیت می دهند اتحادیه اروپا دیپلمات

ائتلاف محافظه کار در ورشو، که از سال 2015 در قدرت است، اغلب با اجماع لیبرال تر حاکم در اروپا، به عنوان مثال در مورد سقط جنین یا حقوق همجنس گرایان، سازگار نیست. این، و حماسه حاکمیت قانون، اشتهای بسیاری را محدود می کند اتحادیه اروپا اعضا به طور پایدار با لهستان متحد شوند. تلاش برای گنجاندن منظم آن در مذاکرات فرانسه و آلمان، به عنوان یک نقطه در به اصطلاح مثلث وایمار، تا حد زیادی ناکام مانده است.

و ضرب و شتم خشونت آمیز آلمان توسط ائتلاف حاکم یکی از ویژگی های تکرارشونده گفتمان سیاسی لهستان است که تنها در آستانه انتخابات در پاییز افزایش خواهد یافت. این شامل یک تقاضای فقیرانه برای غرامت جنگ جهانی دوم به میزان 1.3 تریلیون یورو (1.4 تریلیون دلار) می شود – مبلغی به قدری پوچ که آلمان توانسته از آن شانه خالی کند.