مناوایل در قرن بیستم، هزاران نفر از اعضای حزب کمونیست چین به روسیه رفتند تا یاد بگیرند که چگونه انقلاب کنند و یک دولت سوسیالیستی بسازند. روس‌ها نیز به نوبه خود امیدوار بودند که برنامه‌های مطالعاتی به آنها نفوذ پایداری بر رفقای چینی‌شان بدهد، که بسیاری از آنها به موقعیت‌هایی با قدرت بزرگ می‌رسند. اما در عرض یک دهه پس از کمونیست شدن، چین شروع به نزاع با اتحاد جماهیر شوروی کرد. در سال 1961 رهبران پکن کمونیسم شوروی را به عنوان کار “خائنان تجدیدنظر طلب” محکوم کردند.

این اپیزود درس‌های هشیارکننده‌ای برای کشورهای غربی دارد که در طول چهار دهه گذشته میزبان میلیون‌ها دانش‌آموز چینی بوده‌اند که بسیاری از آنها به موقعیت‌های قدرت بزرگ رسیده‌اند. در حالی که دانشگاه ها پول نقد داشتند، رهبران غربی امیدوار بودند که این تجربه رهبران آینده چین را به ارزش های لیبرال علاقه مند کند. اما، مانند روس ها، آنها ناامید شده اند. امروز این حزب بیشتر از دهه‌های گذشته ضدغربی است، حال و هوایی که در سخنان رئیس جمهور شی جین پینگ و چین گانگ، وزیر امور خارجه، در نشست کنگره ملی خلق در ماه جاری منعکس شده است.

دانشجویان تحصیل کرده خارجی که به چین باز می گردند به عنوان هایگوی (لاک پشت های دریایی)، هموفونی برای “بازگشت به خانه از خارج”. برای مدت طولانی کسانی که وارد بوروکراسی چین شدند، خود را در حال شنا در بالادست می دیدند. در حالی که دانش فنی آنها ارزشمند بود، حزب می‌ترسید که وفاداری‌ها را تقسیم کرده باشند. اما به تعداد هایگوی متورم شد، بی اعتمادی محو شد.

امروزه بیش از 20 درصد از اعضای کمیته مرکزی – 370 نفر از قدرتمندترین مقامات حزب در چین – دارای تحصیلات خارجی، عمدتاً در دانشگاه های غربی هستند. به گفته چنگ لی از موسسه بروکینگز، یک اندیشکده در واشنگتن، این رقم در مقایسه با دو دهه قبل 6 درصد افزایش یافته است. هشت نفر از 24 عضو دفتر سیاسی در کشورهای غربی تحصیل کرده اند که تا کنون بیشترین تعداد را تا کنون داشته است.

مانند بسیاری از دانشجویان چینی خارج از کشور امروز، رهبران اغلب بر روی آنها تمرکز می کردند ساقه موضوعات (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات). یکی از اعضای دفتر سیاسی به نام چن جینینگ، که رئیس حزب شانگهای است، یک دهه را در بریتانیا برای تحصیل در رشته مهندسی گذراند. یکی دیگر از اعضا، یوان جیاجون، در مرکز تحقیقات هوافضا آلمان تحصیل کرد. او بعداً برنامه موشکی را اجرا کرد که اولین مرد چینی را به فضا فرستاد.

اما تقاضا برای موضوعات دیگر نیز وجود داشت. در سال 2002، مدرسه دولتی کندی دانشگاه هاروارد، با همکاری مؤسسات چینی، یک برنامه سه ماهه را برای آموزش مقامات چینی متوسط ​​در مورد مدیریت راه اندازی کرد. برنامه‌های کوتاه‌مدت مشابهی در دانشگاه‌های دیگر آمریکا و غرب به وجود آمد. (برخی مانند هاروارد بعداً تعطیل شدند.)

با همه اینها روحیه غرب ستیزی در رهبری رسوخ می کند. دستورات دولتی علیه ایده‌های «اشتباه» غربی، مانند داشتن یک دستگاه قضایی مستقل، خشمگین است. به دانش آموزان مدارس چین هشدار داده می شود که توسط مفاهیم خارجی گمراه نشوند. در ماه فوریه، یک معلم در استان آنهویی پس از تشویق دانش‌آموزان به تحصیل در خارج از کشور، توسط دانش‌آموزی به دلیل «پرستش غرب و سرکشی به قدرت‌های خارجی» محکوم شد. نگران نباشید که وزیر آموزش چین، هوای جین پنگ، در دهه 1990 یک محقق مدعو در دانشگاه کلمبیای آمریکا بود.

رئیس جمهور شی جین پینگ فقط در چین تحصیل کرد. اما تزار ایدئولوژیک او، وانگ هونینگ، در سال 1988 یک محقق میهمان در آمریکا بود. او کتابی در مورد تجربه خود نوشت که تحسین برخی از جنبه‌های کشور را نشان داد، مانند روشی که روسای جمهور به طور قابل اعتمادی پس از پایان دوره ریاست‌جمهوری خود را ترک می‌کنند (آقای شی خواهد بود. به زودی برای دوره سوم هنجار شکن تایید شد). اما، آقای وانگ نوشت، «جریان‌های زیرزمینی بحران» ناشی از تنش‌های نژادی، خانواده‌های متلاشی و تحصیلات ضعیف بود. برای او، آمریکا بیشتر درسی را ارائه کرد که از چه چیزهایی باید اجتناب کرد.

مشترکین می توانند در درام تاور، خبرنامه هفتگی جدید ما ثبت نام کنند تا بفهمند جهان از چین چه می سازد—و چین از جهان چه می سازد.