“تیO خلاص شوید A زن این است که از محصور کردن خود در روابطی که با مردان دارد ، امتناع ورزد نه اینکه این روابط را برای خود انکار کند. ” بیش از 70 سال پیش سیمون دوبوار ، مادرخوانده فمینیسم فرانسه ، در “جنس دوم” نوشت. همه فمینیست های فرانسوی امروز موافق نیستند. کتاب جدید ، “نبوغ لزبین” ، پیشنهاد می کند که زنان باید مردان را از زندگی خود بیرون کنند. نویسنده آن ، آلیس کوفین ، یک فعال لزبین و مشاور شهر پاریس ، می گوید که او دیگر کتاب های مردان را نمی خواند ، یا فیلم های ساخته شده توسط مردان را تماشا نمی کند ، یا به موسیقی نوشته شده توسط مردان گوش نمی دهد. پس دیگر ولتر ، تروفو یا دافت پانک نیست. وی اظهار داشت ، ما باید “مردان را از ذهن خود حذف کنیم”.
واکنش سریع فوری بود. نه از مردان (چه کسی باید از آنها بشنود؟) ، بلکه از دیگر فمینیست های فرانسوی. مارلین اسکیاپا ، وزیر پیشین رئیس جمهور امانوئل مکرون برای برابری جنسیتی ، خانم تابوت را به حمایت از “نوعی آپارتاید” متهم کرد. سونیا مابروک ، مجری رادیو ، از نویسنده س askedال کرد که آیا “تاریکی” و “نوعی توتالیتاریسم” را تبلیغ نمی کند؟ دانشگاه کاتولیک پاریس ، جایی که خانم کوفین در آن تدریس می کرد ، از تمدید قرارداد خودداری کرد.
فرانسه نظریه فمینیستی پس از جنگ جهانی را ارائه داد. اما امروزه کدهای نانوشته در مورد لباس ، اغوا و زنانگی با یک فرهنگ درنده جنسی دراز وجود دارد. #MeToo تلاش کرد تا در فرانسه پرواز کند. میزان قارچ کش، یا قتل توسط یک شریک داخلی ، به طور غیرمعمولی زیاد است. نسل جوان مبارزه می کند. بسیاری از افراد در اوایل سال جاری و پس از اعطای سزار ، نسخه فرانسوی اسکار به رومن پولانسکی ، که پس از اعتراف به جرم در رابطه جنسی با یک خردسال ، از آمریکا فرار کرد ، خشمگین شدند. آقای ماکرون اقداماتی را برای مقابله با تبعیض جنسی و خشونت علیه زنان در نظر گرفته است. با این حال رادیکال ها چنین تلاش هایی را برای ترویج برابری صرف به عنوان ترسو نفی می کنند. خانم كافین ، كه هنگام تحصیل مختصر در آمریكا نظرات خود را برآورده می كند ، استدلال می كند كه “جنگ” واقعی كه توسط مردان علیه زنان انجام شده است ، به ستیزه جویی بیشتری نیاز دارد.
خانم Coffin در تقبیح خود از نحوه محافظت قدرت از شکارچیان از قدرت ، پیشگام یک فمینیسم جدید فرانسوی است. اگنس پوآیر ، نویسنده کتابی درباره روشنفکران ساحل چپ ، می گوید ، اما دو بووار می توانست جنگ صلیبی خود علیه مردان را “مسخره” بداند. دو بووار که دوجنس گرا بود ، ده ها سال در یک رابطه آزاد با ژان پل سارتر زندگی کرد. او کنوانسیون را فرو ریخت و به زنان فرانسوی صدا داد ، اما سرسختانه زنان و مردان را در رختخواب خود نگه داشت – و در مکالمه.
این مقاله در بخش چاپ اروپا با عنوان “مثل ماهی که به دوچرخه نیاز دارد” منتشر شد
