Oکاغذ N، چینی دیپلماسی پیروز شد اکتبر گذشته سازمان ملل متحدشورای حقوق بشر (HRC) با 19 رأی موافق در برابر 17 رأی مخالف برگزاری مناظره درباره گزارشی که مدت ها به تأخیر افتاده بود، به این نتیجه رسید که چین ممکن است با بدرفتاری با اویغورها در سین کیانگ مرتکب «جنایت علیه بشریت» شده باشد. هیئت چینی برای متقاعد کردن انرژی فوق العاده ای صرف کرد HRC اعضا به مخالفت با این قطعنامه رای دادند که صرفاً بحثی چند ساعته در شورا ایجاد می کرد.
چین مصمم بود از چیزی که از نظر او تحقیر بود اجتناب کند. گفته میشود که خود رئیسجمهور شی جینپینگ با چند تن از همتایان خود تماس تلفنی داشته است تا اطمینان حاصل شود که نمایندگان آنها در ژنو به روش چینی رای دادهاند. یک دیپلمات غربی میگوید که نماینده ارشد او در شهر «به معنای واقعی کلمه در دروازههای» اقامتگاه سفیر متزلزل مکزیک اردو زد تا در روز رایگیری به او بدل کند. به اندازه کافی، مکزیک به همراه برزیل و هند به سادگی از خودداری کردند.
اما این پایان کار نیست. دیپلماتهای غربی و مبارزان حقوق بشر استدلال میکنند (خوشبینانه) که شکست چین در راهیابی به دیگر مجامع بینالمللی، پیشبینی فرسایش نفوذ آن در عرصه حقوق بشر است. نزدیکی از HRC یک ناظر باتجربه حقوق بشر می گوید، رای “یک گام بزرگ رو به جلو” بود. این اولین باری بود که چین مستقیماً در این زمینه برخورد میکرد HRC”
دیده بان حقوق بشر، یک ناظر، افزایش تدریجی تعداد کشورهایی را که مایل به نام چین در فهرست هستند، پیگیری کرده است. HRC و دیگر انجمنها، که معمولاً انتقاد «خاص کشور» را مورد بیاعتنایی قرار میدهند، بهویژه از سوی بسیاری از کشورهایی که میترسند در صورت تبدیل نامگذاری و شرمساری، سوابق خودشان در کانون توجه قرار گیرد. در سال 2016، تنها دهها کشور نامهای را امضا کردند که توسط سفیر آمریکا در این کشور نوشته شده بود HRCرئیس جمهور، از نقض حقوق بشر در چین شکایت کرد. در سال 2020 بیانیه مشابهی به رهبری آلمان در سازمان ملل متحد مجمع عمومی با 39 امضا کننده راه اندازی شد. یکی در سال گذشته 50 گرفت. آمار بزرگی نیست، اما روند روشنی دارد.
را HRC بدن عجیبی است هیچ کس وانمود نمی کند که 47 عضو آن، که شامل کوبا، اریتره، پاکستان و ازبکستان و همچنین چین می شود، به دلیل سوابق بی عیب و نقص خود انتخاب شده اند. اعضا به مدت سه سال در پنج گروه منطقه ای بر اساس لیست های از پیش آماده شده انتخاب می شوند (یعنی اگر پنج جای خالی وجود داشته باشد، تنها پنج نامزد وجود خواهد داشت). چند سال پیش سومالی بیشتر از دانمارک رای آورد.
حتی در این شرکت مشکوک، چین جایگاه خود را از دست داده است. وقتی در سال 2016 انتخاب شد، بیشترین آرا را در گروه خود به دست آورد. در سال 2020، زمانی که دوباره انتخاب شد، کمترین پیروزی را کسب کرد. پس از بازگشت به شورا، برای اطمینان از اینکه نامزد مورد نظرش رئیس جمهور شود، سخت مبارزه کرد. اما نتوانست از انتخاب شدن یک فیجیایی که واقعاً به ترویج حقوق بشر معتقد بود، جلوگیری کند.
چین برای به دست آوردن پست های رهبری در سراسر جهان سخت تر می شود سازمان ملل متحدبسیاری از آژانس ها یک گزارش اخیر توسط موسسه Lowy، یک اتاق فکر در استرالیا، میگوید که تلاشهای چین «چه از نظر بودجه، کارکنان، همسویی رأیگیری یا تهیه پیشنویس سازمان ملل متحد زبان، اغلب نتایج متفاوتی به همراه دارد.» یک سنگاپوری به راحتی یک نامزد چینی را برای ریاست سازمان جهانی مالکیت فکری در سال 2020 شکست داد. چند ماه پیش یک زن آمریکایی یک روسی تحت حمایت چین را کوبید تا رئیس اتحادیه بین المللی مخابرات شود.
هدف چین و روسیه بازتعریف شرایط حقوق بشر، دور کردن آنها از آزادی های فردی به سمت تاکید بر پیشرفت اجتماعی و اقتصادی است. در آستانه هفتاد و پنجمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر در دسامبر، آنها صحبت از بیهوده کردن اجماع لیبرال به رهبری غرب را تشویق کردند که کم و بیش از پایان جنگ جهانی دوم غالب شده است.
هر دوی آنها مشتاق بودند که از بحث های زیاد جلوگیری کنند سازمان ملل متحد کنوانسیون جنایات علیه بشریت که از نظر فنی الزام آور خواهد بود. اما در پایان سال گذشته، ترکیبی از کشورها به رهبری بنگلادش، گامبیا و مکزیک، چین و روسیه را با هموار کردن راه برای رسیدن به یکی در کمیتهای خشمگین کرد. سازمان ملل متحدو موجی از حمایت غیرقابل توقف در مجمع عمومی جمع آوری شد. مقاله اخیر در سیاست خارجی مجله آن را خلاصه می کند، از دیدگاه چین تاریک: «مسکو و پکن روباه شدند. و آنها آن را می دانستند.» ■
مشترکین می توانند در درام تاور، خبرنامه هفتگی جدید ما ثبت نام کنند تا بفهمند جهان از چین چه می سازد—و چین از جهان چه می سازد.