Dریسک الکترونیکی است نام زشت برای یک ایده جالب تعداد فزاینده ای از رهبران غربی هنگام توضیح چگونگی امیدواری آنها برای مدیریت روابط آینده با چین، نسخه ای از مدیریت ریسک را توصیف می کنند. این رویکرد به عنوان یک راه میانه بین غیرممکن – یعنی تلاش برای مهار یا منزوی کردن کشوری با وسعت و اهمیت چین – و غیرقابل تحمل – یعنی وابستگی به یک خودکامگی که اغلب کشورهای کوچکتر را مورد آزار و اذیت قرار می دهد، ارائه می شود.

رئیس کمیسیون اروپا، اورسولا فون در لاین، یکی از کاربران برجسته این واژه است. رئیس اجرایی دائمی اتحادیه اروپا می‌گوید جدا شدن از چین، یک شریک تجاری حیاتی و بازیگر پیشرو در تلاش‌ها برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی و سایر چالش‌های جهانی، عملی و به نفع اروپا نیست. در عوض، او با استناد به سرکوب فزاینده چین در داخل و قاطعیت در خارج، خواستار کاهش ریسک روابط است.

خطر زدایی در واقع برای چندین استراتژی تدافعی مهم است. خانم فون در لاین برای جلوگیری از سوء تفاهم بر صراحت دیپلماتیک تاکید می کند. او قبل از سفر اخیر به پکن، اقدامات چین را که به اعتماد آسیب می‌زند، از شیوه‌های تجاری ناعادلانه گرفته تا آغوش شی جین پینگ از ولادیمیر پوتین، حتی پس از «تهاجم وحشیانه و غیرقانونی روسیه به اوکراین» را بیان کرد. در همین راستا، در 18 آوریل وزرای خارجه از گروه هفت (جی7) کلوپ کشورهای ثروتمند رفتارهایی را فهرست کرده است که چین باید از آن اجتناب کند، از جمله آنها مجبور کردن شرکت های خارجی به تحویل فناوری ها یا داده ها در ازای دسترسی به بازار و حمایت از سرقت سایبری اسرار تجاری. برای اندازه گیری خوب، جی7 وزیر به چین درباره استفاده از زور برای حل و فصل اختلافات ارضی از جمله در تایوان هشدار دادند (سناریویی که به خودی خود می تواند اقتصاد جهانی را ویران کند).

در آمریکا، اتحادیه اروپا و در جاهای دیگر، ریسک زدایی می تواند شامل غربالگری و حتی محدود کردن سرمایه گذاری در داخل و خارج از چین و همچنین یارانه برای بازسازی صنایع داخلی باشد تا سلطه چین بر زنجیره های تامین حیاتی کاهش یابد. همچنین می تواند استفاده از ابزارهای امنیت ملی را توصیف کند. آمریکا، ژاپن و هلند برای جلوگیری از ساخت تسلیحات قوی توسط چین با فناوری های خارجی، صادرات نیمه هادی های پیشرفته و تجهیزات مورد نیاز برای ساخت آنها را به چین محدود می کنند.

دموکراسی‌های لیبرال حتی به مدیریت ریسک در حوزه‌های پرتنشی مانند حقوق بشر روی آورده‌اند. انتقاد خارجی به حکومت مشت آهنین چین بر سین کیانگ پایان نخواهد داد. به نام مبارزه با افراط گرایی اسلامی در آن منطقه دور از غرب، مقامات مساجد را تخریب کرده، شاعران را زندانی کرده و اویغورها را به اردوگاه های بازآموزی، برنامه های کار اجباری و مدارس شبانه روزی خشن فرستاده اند. اما دموکراسی ها حق دارند از مصرف کنندگان در برابر خرید میوه های سرکوب محافظت کنند. قانون پیشگیری از کار اجباری اویغور آمریکا، که در سال 2021 تصویب شد، کالاهای سین کیانگ و کالاهایی را که از نهاده‌های منطقه استفاده می‌کنند ممنوع می‌کند، مگر اینکه تاجران ثابت کنند که با کار اجباری ساخته نشده‌اند. در ده ماه گذشته، ماموران گمرک تقریباً یک میلیارد دلار کالا از جمله پنل های خورشیدی را توقیف کرده اند، محصولی که اغلب از پلی سیلیکون استخراج شده و فرآوری شده در سین کیانگ استفاده می کند. بدون اینکه چین را با نام متمایز کنیم، اتحادیه اروپا خود ممنوعیت محصولات کار اجباری را پیشنهاد کرده است.

افسوس، برای موفقیت، این استراتژی‌های مختلف باید بر یک مانع بزرگ غلبه کنند: چین آقای شی نمی‌خواهد ریسک‌زدایی شود. با صراحت دیپلماتیک و مزایای فرضی ارائه فهرست رفتارهایی که قدرت‌های غربی را متقابل می‌کند، یا امتیازاتی (مثلاً تعهدات بین‌المللی در مورد تغییرات آب و هوایی) که اروپایی‌ها و دیگران را تشویق می‌کند، به چین شروع کنید. در واقعیت، چین به طور فزاینده ای مطمئن است که بسیاری از کشورها، به ویژه کشورهای فقیرتر، از سخنرانی های آمریکا و متحدانش رنج می برند. اظهارات سرزنش آمیز آمریکا توسط دو رئیس جمهور، امانوئل ماکرون از فرانسه و لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا از برزیل، در سفر اخیر به چین، این دیدگاه را بیشتر تایید کرد. وزارت خارجه چین به طور مقتضی بیانیه صادر شده توسط چین را رد کرد جی7 از نظر شرایط محاسبه شده برای جذابیت برای جنوب جهانی. یک سخنگوی این گروه را متهم به “استکبار” و “انگشش نشان دادن تحقیرآمیز” کرد، به نحوی که “در تضاد با روندهای حاکم بر دنیای امروز است”.

همچنین چین نمی‌خواهد زنجیره‌های تامین آن توسط خارجی‌ها از بین برود. کاملا برعکس: نقش مسلط چین به عنوان تولید کننده کالاها و کالاهای حیاتی، هدف اعلام شده آقای شی است. چند سال پیش، رئیس حزب کمونیست، وابستگی خارجی به زنجیره‌های تامین چین را «یک اقدام متقابل قدرتمند و قابلیت بازدارندگی» خواند. در مقابل، آقای شی مکرراً از چین می‌خواهد که از وابستگی به خارجی‌ها اجتناب کند و در فناوری‌های کلیدی به خود اتکایی دست یابد.

جایی که همه چیز مربوط به امنیت ملی است

برای شرکت های خارجی در چین آقای شی حتی بررسی زنجیره های تامین خود برای سوء استفاده خطرناک است. کمیته مرکزی سیاسی و حقوقی، یک نهاد قدرتمند مجری قانون، روز آموزش امنیت ملی را در 15 آوریل با هشدار به شهروندان چینی در مورد راه های انحرافی دشمنان خارجی، از جمله در حوزه امنیت اقتصادی، گرامی داشت. یک مطالعه موردی شامل یک حسابرس زنجیره تامین چینی بود که تحت قوانین ضد جاسوسی به دلیل کمک به یک خارجی مجازات شد. NGO اتهامات “ساختگی” کار اجباری در سین کیانگ. یک کارشناس زنجیره تامین می گوید که این نشان دهنده یک روند ناخوشایند است. چند سال پیش تامین کنندگان چینی ممیزی های خارجی را به عنوان نشانه ای از کنترل کیفیت تحمل کردند. او امروز می‌گوید: «هر چیزی که به کار اجباری مربوط می‌شود، به طور کلی تعریف شود، ممنوع است. شما نمی توانید این سوالات را بدون به خطر انداختن همه افرادی که با آنها تماس می گیرید بپرسید. شرکت‌های حسابرسی بزرگ از کار در سین‌کیانگ خودداری می‌کنند و دلیل آن محدودیت‌هایی برای دسترسی هستند.

آشکارا، هنگامی که منفعت شخصی فرا می‌رسد، چین به خارجی‌ها اجازه می‌دهد تا بررسی لازم را انجام دهند. در اواخر سال 2022 به مقامات آمریکایی اجازه داده شد تا از شرکت‌های تولید تراشه در چین بازدید کنند تا از عدم فروش آنها اطمینان حاصل کنند. ایالات متحده فن آوری ها برای کاربران نهایی نظامی که منعکس کننده رقابت قدرت بود. آمریکا بر بسیاری از زمینه های تراشه سازی تسلط دارد و تهدید کرده بود که شرکت های چینی را در لیست سیاه قرار می دهد.

ریسک زدایی روش احمقانه ای برای نزدیک شدن به روابط با چین نیست. هنگامی که اعتماد از بین می رود، تعامل مستمر مستلزم مدیریت ریسک است. با این حال، انتظار می رود چین خطر زدایی را شکل دیگری از مهار بداند. جداسازی به راحتی قابل اجتناب نخواهد بود. ■

از Chaguan، ستون نویس ما در چین بیشتر بخوانید:
چرا شی جین پینگ رئیس دیگر مائو نیست (5 آوریل)
تلاش جو بایدن برای از بین بردن ببر چینی (30 مارس)
جذابیت آشکار ارزان ترین شهر چین (22 مارس)

همچنین: چگونه ستون Chaguan نام خود را گرفت