نامه ها از طریق ایمیل به [email protected]

انرژی دریا

مقاله شما را در مورد احتمالات انرژی سبز از دریای شمال با علاقه فراوان خواندم (“نیروگاه جدید اروپا”، 7 ژانویه). بدیهی است که فرصت هایی برای صنایع برای راه اندازی یا نقل مکان به دریای شمال وجود دارد. این منطقه دارای نیروی کار ماهر، مؤسسات پایدار و فرهنگ صنعتی است. اما بزرگترین دارایی اضافی، پتانسیل برای انرژی ارزان و فراوان است، که عمدتاً از نیروی باد است. تعداد کمی از مکان‌های دیگر در جهان می‌توانند با آن برابری کنند.

تمام این انرژی باد بدیهی است که تجدیدپذیر است و می تواند جایگزین استفاده از سوخت های فسیلی شود. با این حال، مقاله شما در این زمینه خوش بینانه غیرواقعی است. در حال حاضر، شش کشور اصلی که با دریای شمال همسایه هستند، مجموعاً تولید انرژی سالانه حدود 830 گیگاوات دارند. این شامل خروجی انرژی تجدیدپذیر حدود 90 استGW. برای دستیابی به هدف 80 درصد تولید انرژی از منابع غیرفسیلی تا سال 2050، این 90GW باید به 670 افزایش یابدGW. برای این کار 240 نیروگاه هسته ای به اندازه هینکلی C یا 300 نیروگاه بادی در مقیاس Dogger Bank تقریباً تکمیل شده نیاز دارد. با وجود نیروی کار ماهر و بادهای فراوان، من بسیار شک دارم که در 28 سال آینده بتوان به این هدف دست یافت.

اس آر گارارد
مهندس خبره
رامسی، همپشایر

پتانسیل کامل دریای شمال تنها با همراهی باد با شبکه های فراساحلی، جذب و ذخیره کربن و تولید هیدروژن مرتبط تحقق خواهد یافت. بریتانیا این پتانسیل را دارد که تمام نیازهای اروپا را برآورده کند. از آنجایی که پروژه‌های تجدیدپذیر نفت و گاز را افزایش می‌دهند، همچنان برای ایجاد یک انتقال عادلانه و افزایش امنیت عرضه مورد نیاز است.

برای اینکه دریای شمال را به یک نیروگاه واقعی تبدیل کنیم، به یک حوضه یکپارچه مناسب نیاز داریم. ما باید زیرساخت های موجود، پایه مهارت ها و زنجیره تامین را برای تسریع انتقال انرژی به حداکثر برسانیم. بسیاری از زیرساخت‌های خط لوله موجود و تخصص صنعت نفت و گاز بریتانیا را می‌توان برای این هدف مورد استفاده قرار داد، اما باز کردن این جایزه مستلزم تفکر استراتژیک پایدار، هماهنگی بین‌دولتی و چشم‌انداز مشترک است.

تیم اگگار
صندلی
سازمان انتقال دریای شمال
آبردین

اصلاح پلیس

بند جلد شماره 21 ژانویه شما که پلیس لندن را “فاسد” توصیف می کند، برای اکثریت مطلق نیروی 34000 نفری که جنایتکار، فاسد، زن ستیز یا نژادپرست نیستند، ناعادلانه بود (“غارتگران در پلیس”، 21 ژانویه). آنها هر روز یک کار خارق العاده انجام می دهند و از ما محافظت می کنند. با این اوصاف، به وضوح مناطقی وجود دارند که رهبری ضعیف و فرهنگ سمی ریشه‌دار آنقدر فراگیر شده است که فقط جراحی رادیکال برای از بین بردن آنها انجام می‌شود.

به عنوان مقایسه، فرهنگ قلدری در ارتش بریتانیا در دهه 1980 در مؤسسات آموزشی برای سربازان استخدام شده و برای سربازان تازه آموزش دیده رایج شده بود. اینها را «آیین آغاز» نامیدند. این امر از طریق اقدامات انضباطی شدید و سازش ناپذیر ریشه کن شد که در مورد یک واحد، شامل اخراج افسر فرمانده، گروهبان گروهبان و کل سلسله مراتب یگان بود، نه به این دلیل که آنها در سوء استفاده شرکت کرده بودند، بلکه به این دلیل که آنها داشتند. مانع آن نشد

در نمونه ای دیگر، کل یک گروه از سربازان اخراج شدند، زیرا آنها با پلیس خدماتی که در مورد حمله جدی به یک افسر ارشد تحقیق می کردند، همکاری نمی کردند. در اوایل دهه 1990، کانادایی ها یک مرحله جلوتر رفتند و زمانی که مشخص شد گروه های نئونازی به طور غیرقابل جبرانی به هنگ نفوذ کرده بودند، یک هنگ کامل را منحل کردند. گاهی اوقات فقط جسورانه ترین اقدام، از جمله بریدن سر پوسیده، کفایت می کند.

در تمام آن موارد، ارزش ها و ارزش های اساسی سازمان در واقع تقویت شد.

سایمون دیگینز
سرهنگ (بازنشسته)
ریکمنسورث، هرتفوردشایر

کاهش کیفیت تحقیق

یکی از دلایلی که ممکن است اقتصاد از ایده‌های جدید بزرگ رو به اتمام باشد این است که چرخه‌های ارزیابی بودجه برای پیگیری تحقیقات راهگشا بسیار کوتاه است (“کوچک کردن”، 14 ژانویه). مطالعه ای که من رهبری کردم بیش از 3 میلیون مقاله تحقیقاتی را در بریتانیا در طول دو دهه تجزیه و تحلیل کرد. محققان بریتانیایی در معرض ارزیابی‌های منظم دولتی هستند و داده‌ها نشان می‌دهند که این ارزیابی‌ها دانشگاهیان را به سمت اولویت دادن به کمیت بر کیفیت سوق می‌دهد.

افزایش قابل توجهی در تعداد مقالات منتشر شده درست قبل از ضرب الاجل دولتی وجود دارد، اما همچنین کیفیت آن کاهش یافته است: مجلات با تأثیر کمتر، استنادات کمتر، بازپس گیری بیشتر. این روند پس از هر چرخه ارزیابی به طور ناگهانی معکوس می شود و نشان می دهد که رهایی از این مهلت ها امکان تحقیقات جدیدتر و طولانی مدت را فراهم می کند.

دولت‌ها و مؤسسات مالی در سراسر جهان درخواست‌های ارزیابی مشابهی را از محققان ارائه می‌کنند. همه این نظارت دقیق ممکن است در واقع هزینه‌های مسئولانه را تقویت کند، اما شواهد نشان می‌دهد که هزینه‌های اساسی برای خود تحقیق دارد. کسانی که ارزیابی های تحقیقاتی را طراحی می کنند باید طول چرخه های مختلف را در زمینه های مختلف در نظر بگیرند، که محققان را قادر می سازد پروژه های مخاطره آمیزتر، اما در نتیجه نوآورانه تر را دنبال کنند.

دکتر موقی گرون زو
مدرس ارشد اقتصاد و دارایی
دانشگاه کوئین مری لندن

پزشکان عمومی تحت فشار

سیستم های تحت فشار مراقبت های اولیه در قلب مشکلات مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان قرار دارند («فروپاشی مراقبت های بهداشتی»، 21 ژانویه). پزشکان خانواده در بریتانیا بیش از یک سال بیماران تصادفی و اورژانسی را در یک ماه ویزیت می کنند. وقتی سیستم‌های ما منابع کافی ندارند، بیماران ناامید ما را دور می‌زنند و مستقیماً به بیمارستان‌هایی می‌روند، بیمارستان‌هایی که برای مدیریت کمر بد و سینوزیت راه‌اندازی نشده‌اند. ما 90٪ از تمام تعاملات در خدمات بهداشتی ملی را با کمتر از 10٪ بودجه انجام می دهیم و ماهیانه 13 پوند (16 دلار) برای هر بیمار (کمتر از بیمه درمانی حیوان خانگی من) دریافت می کنیم.

ما شاهد 15 درصد بیشتر بیماران نسبت به سال 2019 با پول کمتر و پزشکان کمتر هستیم. پس از همه‌گیری، بیماران با بیماری پیشرفته‌تری به ما مراجعه می‌کنند و جمعیت سالخورده ما نیاز به مراقبت و توجه بیشتری دارد. با منابع کمتر برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده و پیچیدگی، مشاوره‌های پیشگیرانه از بین می‌روند و مشکلاتی را برای آینده ذخیره می‌کنند.

شما تنها کسانی نیستید که این مسائل ساختاری را نادیده می گیرید. راه حل های سیاسی همواره در پایین دست، بر تظاهرات بیمارستان محور مشکلاتی که اساساً مربوط به مراقبت های اولیه است، تمرکز می کنند. تا زمانی که نیروی کار کتک خورده و سوخته ما احیا نشود، سیستم های بهداشتی دوباره روی پای خود نمی ایستند.

دکتر لوک آلن
سازمان بهداشت جهانی مشاور نظام سلامت
آکسفورد

هنوز هم جنگ را زنده می کنم

آمریکای جنوبی آشکارا پس از باخت در جنگ داخلی بهبود نیافته است (Back Story، 14 ژانویه). در سال 1963 به مدرسه رفتم که در کمتر از 100 مایلی کوه استون، یک بنای یادبود کنفدراسیون بود. در درس‌های تاریخ، دو فصل در مورد «جنگ بین ایالات» شامل تصویری از بردگانی بود که بعد از اینکه ارباب مهربانشان به آنها گفت که از مجبور کردن آنها به ترک مزارع خود متنفر است، گریه می‌کردند، اما شمالی‌ها حکم کردند که باید آنها را ترک کنند. مربی سالخورده ما از تدریس آن فصل ها خودداری کرد، زیرا زخم های عاطفی جنگ هنوز برای او تازه بود.

وامیک ولکان، روانکاو نامزد دریافت جایزه صلح نوبل، بیشتر کار خود را به مطالعه روانشناسی گروهی درگیری مزمن قومی اختصاص داد. او به این نتیجه رسید که تا حدی به این دلیل ادامه دارد که گروه ها به دلیل امتناع ناخودآگاه از سوگواری و عبور از آسیب های جمعی گذشته، انسجام خود را حفظ می کنند.

ریچارد واگمن
واشنگتن، دی سی

ژنرال رابرت ای لی، یکی از سه مردی که در استون کوه به تصویر کشیده شده است، پس از جنگ داخلی احساسات خود را در مورد چنین یادبودهایی به وضوح بیان کرد. او با اتحادیه سوگند یاد کرد و با ایجاد بناهای یادبود برای رهبران کنفدراسیون (از جمله خودش) به این دلیل که آنها «زخم‌های جنگ را باز خواهند داشت» مخالفت کرد. او مطمئناً در این مورد حق داشت.

مارشال کارتر تریپ
ال پاسو، تگزاس

دیر

سوء استفاده جو بایدن با اسناد طبقه بندی شده یک سوال بزرگ را ایجاد می کند («جو بایدن»، 21 ژانویه). آیا دولت فدرال سیستمی برای مدیریت مواد طبقه بندی شده ندارد؟ اگر Blockbuster، یک شرکت اجاره ویدئویی ورشکسته، توانست نسخه عقب افتاده من از “Caddyshack” را ردیابی کند، مطمئناً کسانی که در واشنگتن هستند می توانند طرح مشابهی را طراحی کنند.

دن پسک
مینیاپولیس