نامه ها از طریق ایمیل به [email protected]

ادعای جنگ لهستان

شما فکر می‌کنید که لهستان اشتباه می‌کند که آلمان را برای جبران جنایات نازی‌ها در طول جنگ جهانی دوم تحت فشار قرار می‌دهد (“Frenemies on the Oder”، 7 ژانویه). با این حال، پرداخت اخیر آلمان به نامیبیا برای قتل عام‌هایی که در اوایل دهه 1900 در آنجا مرتکب شد، بازگرداندن برنزهای بنین به نیجریه و احکام دیرهنگام برای کارکنان اردوگاه‌های کار اجباری نشان می‌دهد که بی‌عدالتی با گذشت زمان از بین نمی‌رود.

لهستان برای میلیون ها مرگ، اخراج، استعمار، کار بردگان و نابودی بخش بزرگی از دارایی های فیزیکی خود در طول جنگ، تنها غرامت تمسخرآمیز دریافت کرده است. «بخش‌های وسیعی از زمین» که آلمان به لهستان واگذار کرده است، نمی‌تواند با از دست دادن نیمی از زمین‌های لهستان پس از سال 1939، از جمله شهرهای Wilno (ویلنیوس) و لوو (Lviv) با اکثریت لهستانی آن زمان مقایسه شود. این شکست ناشی از جنگ آلمان بود. تضاد با رفتار شایسته آلمان
اسرائیل خیره کننده است.

و این نادرست است که فشار برای جبران خسارت را فقط به برخی از افراد دیوانه در قانون و عدالت حاکم نسبت دهیم.پمناس) حزب، حتی اگر شک آلمانی آن واقعاً افراطی باشد. سپتامبر گذشته 418 از 460 لهستانی نماینده مجلسرای داد تا آلمان را برای بازپرداخت تحت فشار قرار دهد. حدود دو سوم جمعیت لهستان فکر می کنند آلمان باید در نهایت خسارت جنگ خود را بپردازد.

متیو OLEX-SZCZYTOWSKI
Bicester، آکسفوردشایر

شرم آور است که پرونده خوب برای طرح موضوع غرامت آلمان به لهستان، که قبلاً با مداخله شوروی تضعیف شده بود، توسط دیپلماسی غیرمولد و غیر سازنده یاروسلاو کاچینسکی، رهبر لهستان مختل شده است. پمناس. در ابتدا ادعای 1.3 تریلیون یورو (1.4 تریلیون دلار) به عنوان یک تاکتیک قبل از انتخابات برای خنثی کردن اپوزیسیون لیبرال «غیر وطن پرست» لهستان بود، که در واقع اصل غرامت را تأیید می کرد و حتی می پرسید که چرا ادعای مشابهی علیه روسیه مطرح نمی شود.

ناسزا گفتن آقای کاچینسکی نباید دلیلی برای عدم تلاش برای التیام ترومای شدید مدفون شده ملی، که شامل شش میلیون کشته می شود باشد، که دولت های قبلی لهستان از آن غفلت کرده بودند.

ویکتور موزچینسکی
لندن

ترکیه پاسخ می دهد

من از رهبر شما در مورد “دیکتاتوری در حال ظهور ترکیه” (21 ژانویه) وحشت کردم. برچسب زدن به دورنمای انتخاب مجدد رجب طیب اردوغان، که بارها از طریق آرای آزاد و مردمی انتخاب شده است، به عنوان “دیکتاتوری” کاملاً اشتباه و ناعادلانه است. من می خواهم به شما یادآوری کنم که ترکیه دارای یک دموکراسی پر جنب و جوش با سابقه پاک در سیستم انتخاباتی خود است. چنین ادعاهای مغرضانه در مورد رئیس جمهور منتخب دموکراتیک کشور، تاریخ انتخاباتی بی رنگ ترکیه را نادیده می گیرد.

بعلاوه، دعوت از «رهبران غربی» برای اقدام بر اساس برخی فرضیات بی اساس و دست کم گرفتن اراده آزاد رأی دهندگان ترکیه، حداقل یک استکبار بیهوده است. این رویکرد با اراده آزاد مردم و شایستگی های اساسی دموکراسی در تضاد است.

اومیت یالچین
سفیر ترکیه
لندن

سطوح تناسب اندام

رفع الزامات تربیت بدنی مدارس به عنوان یکی از دلایل مشکل چاقی در آمریکا ذکر شده است (“راهپیمایی روی شکم”، 14 ژانویه). با این حال، مدرسه پلی اتیلن برنامه ها اغلب به دانش آموزان ناشایست بسیار ضعیف خدمت می کنند. آنها توسط تناسب، برای تناسب طراحی شده اند، و تلاش کمی برای پاداش دادن و نیمه دلپذیر بودن برای افراد کم تناسب انجام می دهند. آنها بر رقابت بین دانش‌آموزان با میزان کمی برای سطوح مختلف توانایی تأکید می‌کنند. کودکانی که به طور جدی نامناسب هستند، آنها را به جای مفید، دردناک و تحقیرکننده می دانند.

مدارس واقعاً می‌توانند کارهای بیشتری را برای ایجاد وضعیت بهتر بچه‌ها انجام دهند، اما در این رابطه باید تمرکز بر کمک به افراد کم‌تناسب برای یافتن راه‌های پایدار برای ورزش بیشتر باشد، نه بر انتخاب و آموزش دانش‌آموزان برتر ورزشکار.

هنری اسپنسر
تورنتو

اقتصاد بریتانیا پس از برگزیت

“کشور فانتوم” ایجاد شده توسط مرکز اصلاحات اروپایی برای ردیابی عملکرد اقتصادی بریتانیا پس از برگزیت نامعتبر است (“اجرای مونتاژ دقیق”، 7 ژانویه). تئوری اقتصاد کلان به ما می گوید که تنها اقتصادی که مانند بریتانیا رفتار می کند اقتصادی است که مصرف کنندگان، بنگاه ها، نهادها، سیاست ها و شوک های مشابهی دارد، یعنی فقط خود بریتانیا. روشی که معتبر است، بازجویی از روابط خود بریتانیا برای شواهدی مبنی بر تغییر آنها به دلیل برگزیت است. من این کار را در یک مقاله کاری اخیر با یک همکار انجام داده ام.

همانطور که انتظار دارید، شواهد آماری قابل توجهی از اختلال موقت در تجارت پیدا کردیم، اما هیچ یک از آسیب های سرمایه گذاری یا تولید ناخالص ملی. اصلی ترین اثر قابل مشاهده برگزیت، کاهش پوند بود. اما مدل بریتانیایی ما و شواهد تأثیرات برگزیت بر رفتار بریتانیا نشان می‌دهد که این و تأثیرات برگزیت بعدی تأثیرات خالص بسیار کمی بر اقتصاد، عمدتاً بر نرخ بهره و تورم، در دوران کووید داشته است.

در همین حال، فهرست بلندبالایی از شوک‌های دیگر، از جمله قرنطینه‌ها و تأثیرات کالاها به دلیل کووید و جنگ اوکراین، خسارت قابل توجهی به ما وارد کرده است. بی ارزش است اقتصاد دان برای پیوستن به تفکر شلخته Remainer که مشکلات ما را به گردن Brexit می اندازد.

پاتریک مینفورد
مدرسه بازرگانی کاردیف

شما خواستار رابطه بهتر بین بریتانیا و اتحادیه اروپا هستید (“پایان تفکر جادویی”، 7 ژانویه). می ترسم خودت درگیر تفکر جادویی شده ای. بدون شک درست است که در بازاندیشی رابطه «جای تخیل» وجود دارد. مشکل بزرگ این است که سیاستمداران این تفکر را انجام می دهند. محافظه کاران از زمانی که بوریس جانسون از تمام افرادی که در حزب بودند که از «معامله آماده برای اجاق گاز» تشریح نادرست او حمایت نمی کردند، به طور جبران ناپذیری در مورد اروپا دلسرد شده اند. اما حزب کارگر نیز همینطور است. رد آزادی حرکت و عضویت در بازار واحد، در حالی که گفته می‌شود حزب کارگر باعث اجرای برگزیت می‌شود، تناقض در شرایط است.

سر کیر استارمر اخیراً گفت که او پیام اصلی رای دهندگان ترک را درک کرده است که صرفاً خدمات عمومی مناسب و «فرصت هایی برای نسل بعدی» می خواهند. با این حال، او اشاره نکرد که بیشتر خدمات عمومی هیچ ارتباطی با آن ندارند اتحادیه اروپایا اینکه خروج از بازار واحد و توقف آزادی رفت و آمد با نزدیکترین همسایگان خود سریعترین راه برای کاهش فرصتها است. به همین دلیل است که ادعای مکرر حزب کارگر مبنی بر اینکه بریتانیا هم بهترین مکان برای شروع یک تجارت و هم برای گسترش تجارت است، به سادگی درست نیست.

به طور خلاصه، هیچ کس، چه کشور را اداره می کند و نه به امید اداره کشور، مه آلودترین تصور را ندارد که درباره چه چیزی صحبت می کند. این اتحادیه اروپا پویا و مرتبط است. کشورها همچنان می خواهند به آن بپیوندند. کرواسی بی سر و صدا یورو را در 1 ژانویه پذیرفت. پایان تفکر جادویی مستلزم پایان استثناگرایی بریتانیایی است.

رابرت ساچول
هاربی، دانمارک

ثروتمندان ثروتمندتر می شوند…

«وقتی پول می‌میرد» (24 دسامبر) بر درس‌هایی از تورم دهه 1500 متمرکز بود. یکی دیگر از موازی های معاصر که از بافت اسکاتلندی قرن شانزدهم پدیدار می شود، تأثیر نابرابر تورم در سراسر جمعیت است. حتی در قرن شانزدهم، تورم برای کالاهای ضروری بیشتر از اقلام لوکس بود. و دستمزدها از افزایش قیمت عقب ماند. بر این اساس، این فقرا بودند که بیشترین آسیب را متحمل شدند و ثروتمندان بودند که با بخش‌های نسبتاً کوچک‌تری از بودجه‌شان که به اقلام ضروری اختصاص داده می‌شد، حمایت می‌شدند.

به عنوان مثال، در دهه پس از جایگزینی طلا و نقره در سکه ها با فلزات ارزان تر، که به عنوان تحقیر بزرگ شناخته می شود، دستمزد پرداختی به رایت ها (کارگران ماهر، نجار یا نجار) 25 درصد افزایش یافت. اما قیمت بوم پارچه ای که برای پوشاک کارگران استفاده می شود، 68 درصد افزایش یافته است و الکل، نوشیدنی مردم، 50 درصد. در آن سوی بازار، مخمل ۴۱ درصد افزایش قیمت داشت. شراب، اقلام وارداتی لوکس ثروتمندان، 13 درصد افزایش یافت، اما چند سال بعد، 20 درصد کمتر از قیمت خود قبل از کاهش ارزش پول خرده فروشی شد. خبره های شراب مخملی این کار را بسیار ساده تر از کارمندان ورزش بوم و نوشیدن آبجو می کردند.

در چارچوب قرن شانزدهم، این محافظت از ثروتمندان از بدترین تأثیرات افزایش قیمت ها، پاسخی به یک معضل گیج کننده ای ارائه می دهد که فراتر از آن قرن است: چرا دولت های متوالی، که ثروتمندترین های سرزمین را تشکیل می دهند، سیاستی را دنبال می کنند که اثرات آن را به دنبال دارد. می دانستند که تورم زا هستند؟

دکتر امی بلیک وی
مدرسه تاریخ
دانشگاه سنت اندروز
سنت اندروز، فایف

جایی در بالا وجود ندارد

از مقاله شما در مورد زندگینامه شاهزاده هری (“به ما در امان باش”، 14 ژانویه) لذت بردم. این من را به یاد «تولید بیش از حد نخبگان» انداخت، ایده ای که پیتر تورچین، دانشمند علوم پیچیدگی مطرح کرد، که در آن جامعه اعضای نخبگان بیشتری نسبت به نخبگان می تواند جذب کند. آقای تورچین فکر می‌کند که این می‌تواند به بی‌ثباتی اجتماعی منجر شود، زیرا کسانی که از قدرت کنار گذاشته می‌شوند، از وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تر خود احساس نارضایتی می‌کنند. خانواده سلطنتی نمونه های کاملی از این موضوع را در اختیار ما قرار می دهد. کسانی که از قدرت کنار گذاشته می شوند، بی ثباتی زیادی را در کاخ باکینگهام ایجاد می کنند.

فیلیپ جردن
لندن

در دهه 70 خود کار می کنید

امانوئل مکرون در تلاش سیاسی نامحبوب برای افزایش سن بازنشستگی در فرانسه، باید به هموطنان خود یادآوری کند که ژرژ کلمانسو در سال 1917 در سن 76 سالگی رهبری فرانسه را بر عهده گرفت و آن را به پیروزی در جنگ جهانی اول در سال 1918 رساند. قمار بازنشستگی، 14 ژانویه).

پاتریک اسلاتری
دوبلین