افرام URUMQI در شمال غربی تا شانگهای در شرق، تظاهرات و اعتراضات در روزهای اخیر چین را تکان داده است. آنها از نظر اندازه، اصل و ترکیب متفاوت بوده اند، اما همه با یک موضوع متحد شده اند: مطالبات برای پایان دادن به قرنطینه های سخت و کنترل های خودسرانه کمپین “صفر کووید” در کشور. در مجموع، آنها بیانگر نوعی ناامیدی گسترده و متنوع هستند که به ندرت در چین شنیده می‌شود. اگرچه همه اعتراضات به صراحت سیاسی نیستند، اما آنها توبیخ غیرقابل انکار برای رئیس جمهور شی جین پینگ است که توسط رسانه های دولتی به عنوان “فرمانده کل جنگ مردم علیه کووید” مورد ستایش قرار می گیرد.
بسیاری از مردم به طور فزاینده ای از آن جنگ خسته شده اند. آخرین محرک در 24 نوامبر زمانی رخ داد که آتش سوزی در یک بلوک آپارتمانی در ارومچی، مرکز منطقه سین کیانگ، حداقل ده نفر را کشت و 9 نفر دیگر را مجروح کرد. ساکنان محلی ادعا کردند که درها و خروجی های آتش نشانی ساختمان برای کنترل کووید مهر و موم شده است. مقامات ارومچی این موضوع را تکذیب کردند. رئیس آتش نشانی توضیح داد: “توانایی برخی از ساکنان برای نجات خود بسیار ضعیف بود … و آنها نتوانستند فرار کنند.” سین کیانگ، خانه اقلیت اویغور چین، ماه هاست که تحت محدودیت های شدید کووید قرار دارد.
وضعیت اسفبار اویغورها اغلب در بقیه چین طنین انداز نیست. در دهه گذشته، دولت صدها هزار نفر از آنها را به دلایل خودسرانه بازداشت کرده و سین کیانگ را تحت نظارت شدید قرار داده است. با این حال، آتش سوزی باعث شد که ساکنان خشمگین با خطر شخصی حیرت انگیز دست به اعتراض بزنند. و در یک نمایش نادر از همبستگی بین قومی، آن اعتراضات گسترش یافت. اکثراً جوانان شانگهای در آخر هفته گرد هم آمدند تا برای قربانیان آتش سوزی در خیابان ارومچی، خیابانی که بیشتر به خاطر کافه‌های هیپستر و لباس‌فروشی‌ها شناخته می‌شود، بیداری کنند. برخی حتی خواستار سرنگونی آقای شی و حزب کمونیست شدند. تظاهرات روز 27 نوامبر در پکن با شعارهای همبستگی برای دستگیرشدگان در شانگهای و برای کشته شدگان سین کیانگ تا پایان شب ادامه یافت. ده‌ها پردیس دانشگاهی در سراسر کشور نیز شاهد تظاهرات علیه سیاست صفراوی کووید بوده‌اند.
اینها صرفاً آخرین نشانه هایی است که نشان می دهد شهروندان چینی فکر می کنند این سیاست بیش از حد طول کشیده است. در هفته‌های اخیر مواردی از ساکنان خشمگین وجود داشته است که موانع فولادی را به‌منظور مهر و موم کردن آنها در شهرک‌های مسکونی سرکوب کرده‌اند یا – در ملایم‌ترین پایان اعتراض‌ها – از پلیس خواسته‌اند تا قدرت قانونی محدودیت‌های کووید را که به صورت محلی اجرا می‌شود، زیر سوال ببرند. انبوه کارگران بزرگترین کارخانه آیفون در جهان، در خارج از شهر ژنگژو، در 23 نوامبر با پلیس ضد شورش درگیر شدند. طبق گزارش‌ها، آنها از وعده‌های شکسته شده توسط فاکسکان، که کارخانه را اداره می‌کند، در مورد پاداش‌ها و پس از اینکه کارگران تازه استخدام شده در همان خوابگاه‌هایی با نیروی کار فعلی قرار گرفتند، با وجود موارد مشکوک بسیاری از کووید در محوطه بزرگ فاکسکان، عصبانی بودند. در اوایل این ماه، برخی از کارگران فاکسکان از نرده ها بالا رفتند تا از شیوع بیماری در محوطه دانشگاه فرار کنند. (فاکسکان می گوید که تمام وعده های قراردادی محقق شده است و کارگران آلوده هنوز در خوابگاه های کارخانه زندگی نمی کردند.)
حتی با افزایش ناامیدی از سیاست صفراوی کووید، هیچ طرح خروجی در آینده ظاهر نمی شود. چین تمام سال 2022 را هدر داده و از انجام مقدمات لازم برای گشایش ایمن و برنامه ریزی شده به روی جهان خودداری کرده است. هیچ نشانه ای از یک کمپین تقویتی جدید برای محافظت از جمعیت چین که واکسینه نشده اند، که شامل قدیمی ترین چینی ها می شود، وجود ندارد. دیپلمات‌های خارجی اخیراً از مدرن‌ترین سایت تولید چین برای ساخت واکسن‌های کووید بازدید کردند و آن را بی‌کار دیدند، که نشان می‌دهد حتی سفارش بزرگی نیز ثبت نشده است. در این میان موثرترین مRNA شات های تولید شده در کشورهای غربی هرگز برای استفاده در چین تایید نشده اند. باز شدن سریع در آغاز زمستان موج مرگ و میرهایی را به همراه خواهد داشت که حزب تا کنون از اجتناب از آنها می بالیده است.
مقامات حداقل شروع به تغییر کنترل های خود کرده اند تا آنها را دقیق تر و بادوام تر کنند. اما طرح 20 ماده‌ای که دو هفته پیش توسط دولت منتشر شد و هدف آن حذف تاکتیک‌های ناکارآمد است، احتمالاً به حال و هوای فعلی کمک کرده است. در اوایل سال جاری، رهبران حزب به صراحت مخالفت را در مورد سیاست صفر کووید محکوم کردند. با این حال، حزب با پیشنهاد این که کنترل‌های غیرمنطقی را می‌توان برداشت، بحث درباره کل سیاست را مشروع جلوه داد. این امر همچنین باعث سردرگمی شده است، به طوری که کنترل ها در شهرهای بزرگی مانند شیجیاژوانگ، در نزدیکی پکن، کاهش یافته و با عجله دوباره اعمال شده است.
بعدش چی؟
برای آقای شی، چالش فوری مهار ناآرامی است. بیش از 73 سال حکومت مشت آهنین، حزب یاد گرفته است که نبردهای خود را انتخاب کند و برای هر مبارزه سلاح های مختلفی بیاورد. تاکتیک های آن به سمت سرکوب خشونت آمیز در مناطقی مانند سین کیانگ، جایی که ترس از درگیری قومی وجود دارد، متمایل است. رهبران تظاهرات دانشجویی در خطر حبس های طولانی مدت هستند (رهبران دانشگاه اخیراً فیلمبرداری شده اند که به دانشجویان هشدار می دهند که اگر والدینشان به خوابگاه خود بازنگردند ممکن است با آنها تماس گرفته شود). اما در مواجهه با اعتراضات کارگران، معمولاً ترکیبی از پرداخت و اجبار برای بازگرداندن آرامش مورد استفاده قرار می‌گیرد (اگرچه می‌توان انتظار داشت سرکرده‌ها از بین بروند و مجازات شوند). در مورد شهرنشینان طبقه متوسط ناراضی، حزب اغلب آماده معامله با آنها است و تا زمانی که اقتدار کلی آن زیر سوال نرود، امتیازاتی ارائه می دهد.
برخی از این تاکتیک‌ها در Tiantongyuan، یک شهرک مسکونی از برج‌های فرسوده در پکن که محل زندگی صدها هزار نفر از ساکنان است، که بسیاری از آنها کارگران مهاجر خارج از پایتخت هستند، به نمایش گذاشته شد. در 26 نوامبر، تصاویر گوشی های هوشمند ساکنان را نشان می داد که حصارهای فولادی آبی را که برای مهر و موم کردن بخشی از املاک ساخته شده بود، زیر پا می گذارند. اما روز بعد خبرنگار شما پس از اسکن برنامه کد بهداشتی پکن خود به راحتی وارد همان محوطه شد. مرد میانسالی در توضیح ناآرامی ها گفت که بسیاری از همسایگانش کارگران یقه آبی هستند که اگر در آن قفل شوند حقوق نمی گیرند. مقامات این را فهمیدند و افزود که همه ساکنان به صورت آشتیانه سبزیجات رایگان دریافت کرده اند. عصر قبل
خلق و خوی در تیانتونگیوان آرام بود و نظرات ساکنان در مورد سیاست های کووید چین متفاوت بود. یک زن مسن‌تر می‌گوید: «امیدوارم که آنها به کووید صفر بچسبند، وگرنه هرج و مرج خواهد شد. اما این مرد جرأت کرد که چین ترس خود را از ویروس از دست داده است. “در ابتدا فکر می کردیم که اینطور است سارساو گفت، که اگر آن را به دست آورید، می میرید. اما اکنون مردم می پرسند: چگونه است که آنها آن را در دنیای بیرون کنترل نمی کنند؟ شاید آنقدرها هم بد نباشد.» او به یکی از دوستانش در آمریکا اشاره کرد که «سه بار کووید» داشته است، و این مثل سرماخوردگی است. کاربران چینی به جام جهانی فوتبال اشاره کرده اند، جایی که هواداران بدون ماسک در ورزشگاه های قطر ازدحام می کنند. سانسورچیان دولتی با کاهش شدید تعداد عکس‌های جمعیتی که در طول پوشش تلویزیونی دولتی از مسابقات نشان داده می‌شوند، واکنش نشان داده‌اند.
ماهیچه های استخدام شده اضافی را می توان در تیانتونگیوان مشاهده کرد، از جمله دو کبودی از استان جیلین که لباس کارگران بیماری همه گیر را پوشیده بودند و روی آنها کت های لحاف سبز پوشیده بودند. یکی از آنها که خواست از کارت مطبوعاتی خبرنگار شما عکس بگیرد و مدرک آزمایش اخیر کووید را ببیند، گفت: آنها پس از مشکلات روز قبل به عنوان پشتیبانی آورده شده بودند. نگهبان دیگری که به طور تمام وقت در مجتمع مسکونی استخدام شده بود و در حال نگهبانی از یک پلکان مهر و موم شده بود، در مورد پایان احتمالی سیاست ضد کووید صفر هم دوستانه و هم فلسفی بود. او گفت که بسیاری از مردم خسته و آماده تغییر هستند. “اما اگر ما باز می شدیم، بسیاری از مردم جرات بیرون رفتن را نداشتند، مانند شیجیاژوانگ.” از او پرسیده شد که نظر شخصی خود را در مورد این سیاست بدهد، او شگفت زده به نظر می رسید. او گفت: «قبلاً یک ولسوالی را برای چند مورد قفل می‌کردیم، اکنون فقط یک ساختمان را قفل می‌کنیم. بنابراین این بیماری به اندازه گذشته خطرناک نیست. اما گشایش، تصمیم دولت است.» ■
مشترکین می توانند در درام تاور، خبرنامه هفتگی جدید ما ثبت نام کنند تا بفهمند جهان از چین چه می سازد—و چین از جهان چه می سازد.
