بیا به عنوان یک جنبش زیرزمینی، حزب کمونیست چین ترجیح می‌دهد مخفیانه پیشروی کند و جاه‌طلبی‌های خود را تنها زمانی آشکار کند که از موفقیت خود اطمینان داشته باشد. وفادار به ریشه های چریکی خود، هنوز در عقب نشینی مخفیانه تر است. هر زمان که شکست رخ می دهد، ممکن است انتظار یک واکنش آشنا وجود داشته باشد. رهبران احزاب ساکت می‌شوند، تبلیغات به چرخش پرچم در می‌آید، آمارها حتی کمتر از حد معمول قابل اعتماد می‌شوند و امنیت تشدید می‌شود. این مانورهای فراری اکنون قابل مشاهده است، زیرا چین “جنگ همه جانبه مردمی” خود را با کووید کنار گذاشته است.
مرورگر شما پشتیبانی نمی کند
همانطور که چاگوان این را می نویسد، بیش از یک ماه است که چین دستورات جدیدی برای مبارزه با ویروس از رهبر عالی خود، رئیس جمهور شی جین پینگ شنیده است. در آخرین سخنان گزارش شده خود در مورد این موضوع، در 10 نوامبر، آقای شی به دفتر سیاسی گفت که “با قاطعیت” به استراتژی پرهزینه مهار خود یعنی “پویا صفر کووید” پایبند باشد. غیبت آقای شی در خط مقدم امری چشمگیرتر است زیرا در سال 2020، پس از موفقیت چین در خفه کردن شیوع اولیه بیماری در شهر ووهان، حزب او را “فرمانده کل” این جنگ مردمی اعلام کرد. رسانه های رسمی با افتخار به تلاش صدها میلیون چینی که برای شکستن زنجیره های انتقال ویروس در خانه ماندند (و خوشحال از اثبات تردید خارجی ها در اشتباه بودن)، اعلام کردند که شکست دادن یک دشمن خشن و نامرئی مانند کووید نیازمند رهبری قدرتمند حزب کمونیست است. هرج و مرج همه گیر در دموکراسی هایی مانند آمریکا، اثبات انحطاط و سنگدلی غرب خوانده می شد. در سپتامبر 2020، آقای شی از طریق لینک ویدیویی از داخل مرزهای بسته چین به مجمع عمومی سازمان ملل متحد اطلاع داد که “کووید-19 یک آزمون بزرگ برای ظرفیت حکومت داری کشورها است.”
چندین بار در سال جاری، دانشمندان برجسته‌ای که خواستار بحث در مورد استراتژی‌های خروج از کووید صفر بودند، متهم شدند که می‌خواستند «دراز بکشند» و از اصطلاحی عامیانه برای شکست‌گرایی استفاده کردند. اکنون چین به طور ناگهانی یاد می گیرد که با این ویروس زندگی کند. خطوط مختلفی از پیام‌های تبلیغاتی برای توضیح این چهره مورد آزمایش قرار می‌گیرد و بر خرد حزب و ظرفیت استثنایی مردم چین برای ایثار و انضباط تأکید می‌کند. در 12 دسامبر روز مردم، یکی از سخنرانان حزب، کمپین سخت کووید صفر را به عنوان دوره ای از انتظار عاقلانه برای کاهش شدت نوع Omicron و ظهور واکسن ها و داروهای موثر توصیف کرد. افسوس که جدیدترین انواع فرعی، اگرچه در واقع خفیف‌تر از دلتا هستند، اما هنوز کاملاً قادر به ایجاد ویرانی در چین هستند، جایی که تنها اقلیت کوچکی با دوزهای اخیر واکسن‌های مؤثر محافظت می‌شوند.
رسانه‌های حزبی از شهروندان نقل کرده‌اند که با جدیت متعهد شده‌اند در صورت بروز علائم خفیف در خانه بمانند تا «برای کشور مشکلی ایجاد نکنند» و به خبرنگاران گفته‌اند که پس از اینکه دولت چین در سه سال گذشته از آنها مراقبت کرده است، زمان آن رسیده است که آنها مسئولیت اولیه سلامت خود را بر عهده بگیرند و منابع پزشکی را برای افراد نیازمند بگذارند. پس از سال‌ها اشاره به آمار پایین کشته‌های رسمی چین (که در حال حاضر حدود 5200 نفر است)، روز مردم به لاف‌های مبهم مبهمی مبدل شد که چین کمترین تلفات را در بین هر قدرت بزرگی دارد. در 14 دسامبر، زمانی که امواج کووید کشور را فرا گرفت، مقامات به سادگی گزارش عفونت هایی را که “بدون علامت” تلقی می شدند، متوقف کردند، اصطلاحی مبهم که گاهی در چین برای مواردی که با اسکن قفسه سینه تایید نشده است استفاده می شود.
سانسورها برای محدود کردن بحث در مورد تغییر سیاست حرکت کرده اند. در واقع، ناسیونالیست‌های طرفدار حزب به دلیل حمله به منتقدان کووید صفر، از جمله چینی‌هایی که در ماه نوامبر در شهرها و محوطه‌های دانشگاهی در سراسر کشور تظاهرات کردند، در فضای مجازی ساکت شده‌اند. پلتفرم های رسانه های اجتماعی این اصطلاح را ممنوع کرده اند تانگ فی، به معنای “اواباش دروغگو” که توسط ناسیونالیست ها برای انتقاد از بدحجابی استفاده می شود که آنها را به دلیل تسریع در کنار گذاشتن صفر کووید با تظاهرات خود سرزنش می کنند. علیرغم این شواهد دال بر حساسیت رسمی در مورد اعتراضات ضد قرنطینه، ترسیم یک خط کوتاه و مستقیم بین چشمگیرترین تظاهرات، مانند تظاهراتی در شانگهای که در آن جوانانی که شعار «مرگ شی جین پینگ» سر می‌دادند، و کناره‌گیری، گمراه‌کننده است. از سیاست های صفر کووید اگرچه در اجرای نهایی آن به طرز تکان دهنده ای ناگهانی بود، اما این یک ماه عقب نشینی است. انواع Omicron آنقدر سریع در حال گسترش هستند که – همانطور که محققان بهداشت عمومی به آن می گویند – امواج جدید عفونت در پاییز امسال فقط می توانست با قرنطینه های سراسری به همان سختی که برای بیش از دو ماه در بهار امسال بر ۲۵ میلیون ساکن شانگهای اعمال شده بود، شکست بخورد. هزینه های اقتصادی وحشیانه می شد و کشور خسته شده بود. پلیس و سرویس‌های امنیتی می‌دانند که چگونه دانشجویانی را که شعارهای سیاسی سر می‌دهند سرکوب کنند: بسیاری از کسانی که در تظاهرات در پکن، شانگهای و جاهای دیگر حضور داشتند، تعقیب و دستگیر شده‌اند یا توسط پلیس برای هشدار احضار شده‌اند. اما نارضایتی گسترده بود و گروه‌های غیرسیاسی مانند کارگران مهاجری که از شیوع بیماری در کارخانه‌ها فرار می‌کردند و مالکان خانه‌هایی که علیه قرنطینه‌های محلی شورش می‌کردند، متحد می‌کرد.
وقتی بحث علمی بی وفایی است
مخاطرات سیاسی نیز پس از بیستمین کنگره حزب در ماه اکتبر، که در آن آقای شی برای سومین دوره ریاست جمهوری انتخاب شد و کمیته دائمی دفتر سیاسی را پر از وفاداران کرد، تغییر کرد. مقاله ای که در آوریل در زمان مطالعهژورنال مدرسه مرکزی حزب، توسط ما Xiaowei، وزیر بهداشت، افکار “اشتباه” “همزیستی با ویروس” را محکوم کرد. آقای ما کووید صفر را به عنوان یک الزام سیاسی مورد نیاز برای جلوگیری از مرگ، حفظ ثبات اجتماعی و در نتیجه تضمین موفقیت آمیز کنگره حزب معرفی کرد. با بازخوانی چنین کلماتی، منطقی است که تعجب کنیم که آیا بحث های علمی در مورد “کووید صفر” یا حتی درخواست واکسن باید قبل از کنگره خاموش شود تا مبادا ایمان آقای شی به مهار شک داشته شود.
برای روشن بودن، رویدادهای جاری ضربه ای به آقای شی است. حتی آن خطوط تبلیغاتی تحریک‌کننده که از شهروندان می‌خواهند مسئولیت شخصی سلامت خود را بپذیرند، با دیدگاه او در مورد مبارزه با همه‌گیری به‌عنوان فرصتی برای گسترش دامنه نفوذ حزب به هر روستا و محله، و بسیج توده‌ها در یک تلاش جمعی بزرگ، با ناراحتی روبرو هستند. حزب قبلاً از شکست‌ها نجات یافته است. حتی در حال حاضر، ایدئولوگ‌های اصلی آن درباره چگونگی عقب‌نشینی به عنوان یک پیروزی بحث خواهند کرد، در حالی که سانسورها و سرویس‌های امنیتی برای خاموش کردن مخالفان تلاش می‌کنند. در این میان، مردم چین با زمستانی تلخ روبرو هستند. ■
از Chaguan، ستون نویس ما در چین بیشتر بخوانید:
سیاست مرگ در چین (8 دسامبر)
درس هایی از اعتراض چینی ها (1 دسامبر)
کندی چین به جوانان آسیب می رساند (24 نوامبر)
مشترکین می توانند در درام تاور، خبرنامه هفتگی جدید ما ثبت نام کنند تا بفهمند جهان از چین چه می سازد—و چین از جهان چه می سازد.
