پاسخ تایوان به covid-19

کشورها در واقع در تلاشند تا با covid-19 کنار بیایند (“سیاست همه گیری ها” ، 14 مارس). اما رویکرد چین تنها راه سرکوب گسترش آن نیست. تایوان موارد نسبتاً کمی از این بیماری است. یادگیری درسهای سخت از سارس در سال 2003 ، دولت تایوان به سرعت اقدام كرد و برای مقابله با شیوع آن مركز فرماندهی مركزی را ایجاد كرد. وزیر بهداشت تایوان تقریباً هر روز برای ارائه به روزرسانی ها و اطلاعات ، کنفرانس های مطبوعاتی برگزار می کرد. آزمایشات روی مسافران ووهان ، شهر چین که شیوع آن آغاز شده است ، در ماه دسامبر ، یک ماه جلوتر از چین آغاز شد. از فناوری با استفاده از تجزیه و تحلیل داده های بزرگ برای پایش شدید سلامت استفاده شد.

تایوان علیرغم اینکه از شرکت در سازمان بهداشت جهانی به دلیل فشار از چین مستثنی شده بود ، در اواخر ماه دسامبر هشدار زودهنگام را به نهاد بهداشتی بین المللی در مورد خطر انتقال ویروس کرونا به انسان ارسال کرد. با این حال ، اخطار توسط کشورهای دیگر به اشتراک گذاشته نشد سازمان بهداشت جهانی به دلیل رابطه آن با چین. این خطا در نهایت پاسخ جهانی به همه گیری را به تأخیر انداخت. سیاست همه گیری ، که در داخل وجود دارد سازمان بهداشت جهانی و همچنین بین ایالت ها ، برای هر کشوری که به بهداشت عمومی اهمیت می دهد ، قابل قبول نیست.

دستگاه تبلیغاتی چینی در تلاش است تا جهانیان را متقاعد کند که واکنش چشمگیر آن به ویروس کرونا تنها راه مبارزه با شیوع آن است. سایر کشورها نیز از آن پیروی می کنند. تایوان ثابت می کند که دموکراسی ها می توانند بدون واکنش استبدادی با موفقیت با ویروس مبارزه کنند. با توجه به ماهیت سیستم خودکامه چین ، تایوان باید به عنوان الگوی دموکراتیک بهتری برای مدیریت بیماری های همه گیر عمل کند.

دیوید لین
دفتر نمایندگی تایپه در انگلستان
لندن

سیاست در میانمار

شما زمینه خوبی را برای عدم موفقیت اخیر قانونگذاران غیرنظامی در محدود کردن قدرت ژنرال ها در میانمار فراهم کردید (“ساخت جنگ و قانون” ، 14 مارس). از سال 1962 ، نیروهای مسلح تصمیم گرفتند که قدرت را به طور دائمی کنترل کنند ، که با حکم (1964-74 ، 1988-2011) ، یک سیستم سوسیالیستی یک حزب کنترل شده توسط ارتش (1974-88) ، آن را به دست آوردند و از آن زمان انتخابات دستکاری شده در سال 2010 ، از طریق قانون اساسی که ژنرال ها دیکته می کنند و بدون تصویب آنها قابل تغییر نیست. با این وجود این کنترل نظامی مداوم نه تنها بر اساس فرماندهی همه نیروهای زورگویی ، بلکه تا همین اواخر ، کلیه راههای تحرک اجتماعی (تضادی با سایر ارتشهای آسیا که چنین قدرت فراگیر ندارند) بود. اکنون با پیشرفت های سیاسی ، اقتصادی ، آموزشی و مدنی به تدریج شکسته شده است. کنترل نظامی احتمالاً فرسوده خواهد شد ، هرچند به آهستگی و در رابطه با اطمینان از وحدت دولت و خودمختاری ارتش از محدودیت های سیاسی غیرنظامی. اما انتخابات محلی سال 2020 تغییری در این مسیر ایجاد نخواهد کرد.

دیوید اشتاینبرگ
استاد برجسته مطالعات آسیایی در دانشگاه جورج تاون
بتسدا ، مریلند

مشکل اصلی

لکسینگتون حق داشت به این نکته اشاره کند که سیستم اولیه ما منافع عمومی را ضعیف نشان می دهد (29 فوریه). این ستون به مقاله ای از سوی موسسه بروکینگز اشاره داشت که می گوید: “سازمان های حزب باید قبل از رسیدن نامزدهای رای گیری اولیه ، روش هایی را برای کنترل مجدد فرآیندهای انتخاب نامزدهای خود پیدا کنند.”

خطا در نحوه رای گیری ماست. وقتی فقط یک رأی مجاز است ، اعتدال گرایان رأی خود را تقسیم می کنند و رادیکال ها پیروز می شوند. چندین گزینه بهتر مانند “رأی گیری برای تأیید” وجود دارد که اخیراً در فارگو ، داکوتای شمالی اجرا شد و به زودی در سنت لوئیس رأی گیری خواهد کرد. این امر از اجماع طرفداری می کند و کیفیت نامزدها را افزایش می دهد ، زیرا در تقسیم آرا آسیب پذیر نیست. آمریکایی ها باید چندین روش محلی مختلف را امتحان کنند تا در نهایت بتوانیم جایگزین سیستم ملی احمقانه فعلی شویم.

FELIX SARGENT
صندلی
هيئت مدیره
مرکز علوم انتخابات
اوکلند ، کالیفرنیا

گرفتن فیل ها برای داشتن زنبورهای عسل

درگیری بین انسان ها و فیل ها در بسیاری از نقاط جهان ، از جمله سریلانکا ، همچنان یک مشکل است (بانیان ، 29 فوریه). یک راه حل طبیعی بسیار ساده و مقرون به صرفه وجود دارد: حصارهای کندوی عسل. فیل ها از زنبورهای عسل وحشت دارند و حتی با صدای آنها فرار می کنند. نرده های کندوی عسل شامل سیم هایی است که بین کندوها کشیده شده است. اگر فیل ها از طریق سیم عبور کنند ، زنبورهای عسل را تحریک کرده و آنها را بدرقه می کنند. لوسی کینگ این مفهوم را توسعه داد و اکنون از آن به طور گسترده ای در شرق آفریقا استفاده می شود (نگاه کنید به مقاله اخیر او TED صحبت). نه تنها بازدارندگی مثری است ، بلکه کشاورزان می توانند از فروش عسل نیز درآمد کسب کنند.

ریچارد میلبرن
کالج کینگ لندن

نوشتن حیاتی درباره ویروس ها

در این لحظه خاص بحران ، ایده های فریمن دایسون در مورد منشأ زندگی مورد توجه خاص قرار می گیرد (آگهی مرگ ، 14 مارس). در نظریه فروتنانه “نه علمی” ، دایسون چنین پیشنهادی را ارائه داد RNA، موتور اطلاعات ویروس ها ، در اصل سلول ها بود DNA با گذشت زمان ، RNA و سلول ها یاد گرفتند که چگونه همکاری کنند و “به تدریج به یک وحدت هماهنگ تبدیل شدند”. دایسون طرفدار این ایده بود که همزیستی یا همکاری ، همانند جوامع در میان نیروهای محرک تکامل در سلول ها است. او به ایمیل ناخواسته ای که در ژانویه گذشته برایش فرستادم با جملات مهربانانه پاسخ داد: “در سن 96 سالگی ، من خوش شانس هستم که هنوز آنقدر باهوش هستم که می دانم مثل گذشته باهوش نیستم.” مهربانی و فروتنی اغلب با هم است. او هنگام نوشتن این کلمات هنوز یکی از باهوش ترین افراد روی کره زمین بود.

ماریو المی
میلان

معنی مادرزادی

مقاله شما در مورد درمان بیماری های نادر ژنتیکی با روش های درمانی هدفمند نشان داد که چه می توان با تجزیه و تحلیل ما انجام داد DNA (“شکسته” ، 14 مارس). متأسفانه عنوان فرعی آن “بیماری مادرزادی” بود. مادرزادی یعنی از زمان تولد و نقایص ژنتیکی و غیر ژنتیکی را تحت پوشش قرار می دهد ، مانند آنوزمیای مادرزادی خودم. من قصد ندارم ژنم را آنالیز کنم تا بتوانم بو بدهم.

پیتر TOMPKINS
لندن

زندگی در Arcadia

من از خواندن قطعه شما درباره نام های خانه های انگلیس سرگرم شدم (“Dun Namin” ، 14 مارس). بعضی از ما چاره ای نداشتیم. وقتی ما 16 سال پیش به خانه خود نقل مکان کردیم ، شماره هایی در سمت مقابل جاده وجود داشت اما شماره ما نبود ، بنابراین مجبور شدیم نامی انتخاب کنیم. هاسلمیر به دو دلیل جهنم یک پستچی است: تعداد بسیار زیادی از خانه های نامگذاری شده و بسیاری از تپه های شیب دار.

JOCK GARDNER
هاسلمیر ، ساری

نام خانه ها دسته ششم وجود دارد: مشاغل. عموی من ، داروساز ، به خانه اش Nux Vomica تماس گرفت.

KEITH HUNTER
لندن

وقتی با نیروی بازنشسته نیروی هوایی سلطنتی برخورد کردم تعداد بیشماری از آنها خانه خود را لامدوس نامیدند. سرانجام ، من متوجه ارتباط با Llareggub دیلن توماس ، “bugger all” شدم.

رنگین کمان CLIVE
اسپین ، برکشایر

این مقاله در بخش نامه های چاپ چاپ شده تحت عنوان “درباره تایوان ، میانمار ، مقدماتی ، فیل ها ، فریمن دایسون ، بیماری های مادرزادی ، نام های خانه”