پروپاگاندا غالبا روشن می کند که رهبران چگونه خود را می بینند و دوست دارند دیده شوند. با دقت نگاه کنید، و همچنین می تواند ناامنی ها را آشکار کند. در این سال جدید، ماشین تبلیغاتی چین برای تبلیغ «حیاط کمیته حزب شهرستان»، یک درام تلویزیونی 24 قسمتی که اکنون در چندین کانال دولتی و تجاری چین نمایش داده می شود، اضافه کاری کار می کند.

این درام فقط به صورت اریب به رهبر عالی حزب، شی جین پینگ اشاره دارد. در لحظاتی، شخصیت ها به معروف ترین سخنرانی ها و شعارهای او اشاره می کنند. اما دیدگاه او از حکومت حزب در همه جا وجود دارد. گزارش های رسانه های چینی آن را ادای احترام به کنگره پاییز گذشته حزب کمونیست خوانده اند. آقای شی، که بیوگرافی رسمی اش بر سال های اولیه خدمت روستایی اش تاکید دارد، توجه زیادی به شهرت حزب مردمی دارد. این به توضیح تلاش چندین ساله او در مبارزه با فساد و دستورات او برای اجتناب از زندگی زیاده‌روی کمک می‌کند. پسر بزرگان انقلابی، آقای شی با استناد به تاریخ (که بازنویسی شده تا پاکسازی‌ها و دیوانگی‌های سال‌های مائو را کم‌اهمیت جلوه دهد) اعضای حزب را به‌عنوان خدمتگزاران فداکار مردمی معرفی می‌کند که همیشه در هنگام بسیج توده‌ها مؤثرترین حکومت را داشته‌اند.

پس از مرگ مائو تسه تونگ در سال 1976 و حزب کمونیست چین جنگ طبقاتی و انقلاب را به عنوان دلایل وجودی خود کنار گذاشت، این کشور آزمایش عظیمی را در مشروعیت عملکرد آغاز کرد. این اصطلاح علمی-سیاسی برای حکم به حکمرانی است که حتی رژیم‌های غیرمنتخب و مشت آهنین ممکن است سعی کنند با ارائه رفاه، نظم یا سایر کالاهای عمومی به دست آورند. در دهه های اول اصلاحات و افتتاح چین، بسیاری از مردم عادی غر می زدند که مقامات به جای دیگر اشکال پیشرفت، بر توسعه اقتصادی (و غنی سازی خود) متمرکز شده اند. در سخنرانی های پشت درهای بسته، آقای شی هشدار داد که اگر احزاب حاکم فاسد شوند و از توده ها دور شوند، سقوط می کنند. ایده آل بیان شده او این است که اعضای حزب به طور غیرعادی با فضیلت باشند، و چنین است. اگر این به معنای نمایش های مکرر زندگی مقتصدانه و صحبت از مقاماتی است که توده ها را در دل خود نگه می دارند، همین طور باشد. نسخه آقای شی از مشروعیت عملکرد شامل دوز سنگینی از اجرا است.

با این حال چنین نمایشی خطراتی را به همراه دارد. اپیزود اولیه این درام، ستاره‌اش را نشان می‌دهد – کادری خوش‌تیپ، کوشا و فداکار حزب کمونیست، که به تازگی به ریاست یک شهرستان روستایی فقیر ارتقا یافته است – در اواخر شب نگران است که آیا فصاحت‌گویی‌اش غیرواقعی است یا خیر. در این قسمت، یک ویدیوی تلفن هوشمند از سخنرانی احساسی رئیس شهرستان، می شیائوگه، به تازگی در رسانه های اجتماعی منتشر شده است. بینندگان سخنرانی را می بینند که ایراد می شود، سپس زیردستان او در حال تماشای نسخه فیلمبرداری شده آن در دفترشان هستند و اشک در چشمانشان جاری می شود. رئیس در سخنرانی فی البداهه خود، پدرش را به یاد می آورد، در حالی که از اعضای بازنشسته حزب مردمی می خواهد که الگو باشند و توافق نامه ای را برای جابجایی قبرستان روستای خود به عنوان بخشی از یک کارزار مدرن سازی گسترده تر امضا کنند. او با تعظیم عمیق در برابر کهنه سربازان حزب به پایان می رسد. به زودی آنها صف می کشند تا امضا کنند، اگرچه این بدان معناست که اجدادشان کنده خواهند شد.

ساعت‌ها بعد، در حالی که به تنهایی با دبیر حزب شهرستان چای می‌نوشید، رئیس از اینکه مردم عادی ویدیو را می‌بینند و فکر می‌کنند او «در اجرای نمایش خیلی خوب است» نگران است. منشی (که رتبه حزبی او را رئیس بخش می کند) اطمینان خاطر می دهد. رئیس حزب به معاونش می‌گوید، سخنرانی تکان‌دهنده بود، و شما از اقشار مردمی می‌آیید.

صحنه سازی این تبادل به طرز چشمگیری سخت است. این زوج تا دیروقت در یک آپارتمان رسمی کوچک و بی‌نشاط، دور از خانواده‌هایشان کار می‌کنند و درباره اخلاق رهبری بحث می‌کنند. آنها ممکن است کشیشان در یک ماموریت باشند، و در واقع این سریال پر از خطوطی است که مهمانی را شبیه پروژه ای مبتنی بر ایمان می کند. رئیس بخش، که به زودی ارتقاء می یابد، از زیردستان می خواهد که همیشه وارد عمل شوند تا بتوانند در چشمان توده ها نگاه کنند.

مردی خشن که اغلب پیراهن سفید و شلوار مشکی یک مقام ارشد را پوشیده است، بوروکرات های شهرستان را با کنار گذاشتن اهداف غیرواقعی برای توسعه اقتصادی شوکه می کند. او در عوض متعهد می شود که با مشکلات زیست محیطی و شکست های حکومتی که مدت ها نادیده گرفته شده بود، مقابله کند. سبک مدیریت او شخصی است و شامل بازدیدهای ناشناس برای کشف مشکلات و سخنرانی های پرشور برای کشاورزان است. در عوض، مردم محلی بر این باورند که – به عنوان یک پسر روستایی – او علایق آنها را در دل دارد، مانند زمانی که از آنها می خواهد زمین خود را به کشاورزان تجاری اجاره دهند. بارها و بارها نشان داده می‌شود که او با سخنوری و صرفه‌جویی بر ساکنان شهرستان گوانگ‌مینگ، منطقه روستایی خیالی‌اش، پیروز می‌شود (او نشان داده می‌شود که در حال خوردن سوپ رشته فرنگی از غذاخوری کنار جاده‌ای، به جای ضیافت‌ها).

یک حزب خود پلیس

افسوس برای روسای حزب، در دنیای واقعی موجودی آنها از نمونه های روستایی مانند می شیائوگه نامحدود نیست. درام واقعاً با این مشکل دست و پنجه نرم نمی کند. تحت هدایت اداره دولتی رادیو، فیلم و تلویزیون و اداره مرکزی تبلیغات حزب تولید شد. سازندگان فیلم در تلاش برای اجتناب از سریال خسته کننده ای که توسط مقامات عالی ساخته می شود، تعدادی گناهکار را شامل می شدند. با این حال، شرارت بسیار سطح پایینی است. اجمالی از اختلاس محلی، اغلب شامل قوانین زیست محیطی، و برخی رشوه گرفتن توسط پلیس راهنمایی و رانندگی وجود دارد. یک مقام کوچک کار یک همکار جدید آرمانگرا را می دزدد. اما در این سریال، کنترل‌ها و تعادل‌های داخلی تضمین می‌کند که عدالت برقرار می‌شود. تلویزیون دولتی محلی نقاب پلیس فاسد را آشکار می‌کند (با توجه به تهمت زدن روزنامه‌نگاران در چین آقای شی، طرحی غیرمحتمل). پلیس شرمسار تحت بازجویی توضیح می دهد که ماه هاست حقوق نگرفته اند.

این سریال شهروندانی را نشان می‌دهد که نسبت به بی‌عدالتی اعتراض می‌کنند و از مقامات بالاتر برای جبران درخواست می‌کنند. اما پر سر و صداترین معترض، «کیو پیر»، به عنوان یک توجه جوینده باشکوه به تصویر کشیده می‌شود که خانواده‌اش از او می‌خواهند او را پایین بیاورد. در پایان، حتی پیر کیو موافقت می‌کند که جابه‌جا شود، که توسط یک مقام بازنشسته که به حفاران اجازه می‌دهد خانه و باغ مورد علاقه‌اش را که در سایه درختان قرار دارد، ویران کنند، تغییر مکان می‌دهد. در چین آقای شی، حزب نیازی به پاسخگویی خارجی ندارد. در پایانی نسبتاً ناگهانی، شهرستان گوانگمینگ پر از نوزادان و کودکان درخشان نشان داده شده است که نشان دهنده نگرانی حزب در مورد کاهش جمعیت است. تبلیغات چیزهای فاش کننده ای است. ■

از Chaguan، ستون نویس ما در چین بیشتر بخوانید:
سوار شدن بر قطار آهسته در چین (19 ژانویه)
به نظر می رسد بسیاری از روستاییان چینی آماده حرکت از کووید-19 (12 ژانویه) هستند.
حزب کمونیست چین قصد دارد از محاسبه صفر کووید جلوگیری کند (5 ژانویه)

مشترکین می توانند در درام تاور، خبرنامه هفتگی جدید ما ثبت نام کنند تا بفهمند جهان از چین چه می سازد—و چین از جهان چه می سازد.