منT IS A است مکانی جدا از هم ، سرزمینی از مه ، جنگل ها و اقیانوس اطلس طولانی rías (ورودی) مسیرهای زائران به کلیسای جامع وسیع قرون وسطایی سانتیاگو د کامپوستلا. تقریباً از همه جا دور است ، مردم آن به خاطر لق بودن معروف هستند. امروز گالیسیا به دو دلیل دیگر خودنمایی می کند. اولین مورد این است که از زمان ورود دموکراسی به چهار دهه پیش ، این کشور از یکی از فقیرترین مناطق اسپانیا پیشرفت کرده است و فقط از درآمد ملی اندکی کمتر از درآمد ملی برخوردار است. ویژگی دوم آن این است که مانند کاتالونیا یا کشور باسک یک کشور فرهنگی است اما بر خلاف آنها ، کشوری است که در اسپانیا راحت است. جدایی طلبی تعقیب یک اقلیت نسبتاً کوچک است.
موفقیت اقتصادی آن گسترده است. جدا از بزرگترین صنعت ماهیگیری در اروپا ، کشتی سازی ، گاوداری و چوب ، گالیسیا دارای دو پایه اصلی صنعتی است: Inditex ، واقع در نزدیکی A Coruña ، از طریق Zara و زنجیره های دیگر آن به بزرگترین ارائه دهنده مد سریع تبدیل شده است. یک کارخانه بزرگ سیتروئن در نزدیکی ویگو 30،000 شغل در صنعت خودرو را لنگر می اندازد. دولت منطقه سرمایه های اروپایی را در بزرگراه ها سرمایه گذاری کرده است: هنوز شش ساعت تا مادرید باقی مانده است ، اما دو برابر بیشتر طول می کشید. یک خط آهن سریع السیر باید تا سال 2022 تکمیل شود.
عوامل دیگری در پشت موفقیت گالیسیا وجود دارد. یک سنت تقسیم مزارع بین همه کودکان به فقر روستایی (و مهاجرت) منجر شد ، اما همچنین به یک فرهنگ برای مالکیت خصوصی ، لیرا (خانه) و سخت کوشی. آلبرتو نئوز فیخو ، رئیس دولت منطقه ای از سال 2009 ، ثبات سیاسی گالیسیا را برجسته می کند. آقای فیجو از حزب محافظه کار خلق است که در سطح ملی به طور فزاینده ای مرکزگرایانه شده است. در گالیسیا یک هویت منطقه ای قوی اتخاذ کرده است که آقای Feijóo آن را Galleguismo می نامد. وی می گوید: “ما از گالیسیا به عنوان محلی كه زبان ، فرهنگ ، میراث و ویژگی های خاص خود را دارد دفاع كرده ایم.” این “ملی گرایی” را متوقف کرده است. در انتخابات ژوئیه ، آقای فیخو اکثریت مطلق کرسی های خود را در پارلمان گالیسی حفظ کرد که این امر از نادرترین موارد اسپانیا است.
منتقدان شکایت دارند که او نتوانسته است جلوی مهاجرت استعدادها را بگیرد ، زیرا جوانان حرفه ای به دنبال فرصت های خارج از کشور هستند. در واقع ، گالیسیا در این قرن بیشتر از مهاجران مهاجران دیده است. اما این یک جامعه سالخورده است. پویایی ساحل با فضای خالی از سکنه ، مستعد آتش سوزی در جنگل در تضاد است. بیماری همه گیر covid-19 ، اگرچه در منطقه خفیف است ، اما ممکن است نقایص فرمول گالیسیایی را آشکار کند (با افزایش موارد ، در 30 اکتبر آقای Feijóo حرکت به داخل و خارج از شهرهای اصلی را محدود کرد). خوزه مانوئل نئوز سیکساس ، مورخ دانشگاه سانتیاگو دو کامپوستلا می گوید: “الگوی اقتصادی سیمان را بر دانش اولویت می داد.”
گالیسیا از رذایل و همچنین فضایل واگذاری اختیار اسپانیا رنج می برد. این سه فرودگاه دارد ، جایی که یکی انجام می دهد. گالگوس برای انجام بسیاری از پروازهای بین المللی از مرز پورتو در پرتغال عبور می کند. سیاست ویژگی بومی گرایی است. آبل کابالیرو ، شهردار ویگو از سال 2007 ، به دلیل مبارزه با آقای فیخو ، یک کار سیاسی موفق انجام داده است. او می خواهد قطار سریع السیر و نه از طریق سانتیاگو مستقیم به شهرش برود. آقای Feijóo می گوید که صرف 15 دقیقه صرف 2 میلیارد یورو هزینه می شود.
یک حزب ملی گرا در انتخابات دوم شد. رهبر آنا ، آنا پونتون ، می خواهد گالیسیا “در مورد انرژی ، زیرساخت ها و مالیات و” حق تصمیم گیری “در مورد استقلال” تصمیمات خود را اتخاذ کند “. وی همچنین می خواهد 50٪ از آموزش در Gallego باشد. اما به نظر می رسد بیشتر گالگوها به جای جنگ زبان کاتالونیا ، از آنچه آقای فیخوو “دوزبانگی صمیمانه” می خواند ، به اندازه کافی راضی هستند. به نظر می رسد رای ملی گرایان حدود 25٪ باشد. میگل کونده-لوباتو ، مرد تبلیغاتی در A Coruña ، می گوید: “Gallego آرزو دارد که اسپانیا را رهبری کند.” “ما بیش از واژگون کردن کشتی علاقه مند به فرماندهی کشتی هستیم.” ■
این مقاله در بخش چاپ اروپا با عنوان “Us Gallegos” چاپ شد
