منN روزهای اخیر، در حالی که چین آماده بود هنگ کنگ را به یک شبیه سازی گاو دار از یک شهر جهانی تبدیل کند – مجموعه ای براق از مدرنیته ، که توسط مردان سخت سرزمین اصلی از زیر سایه اداره می شود – چاگوان از نمایندگان غربی در پکن س howال کرد که چگونه کشورهایشان می توانند پاسخ دهند. چند نفر تصمیم گرفتند س differentال متفاوتی را بشنوند و به آن پاسخ دهند ، یعنی چطور ممکن است دولت آنها چین را تغییر دهد؟

واقع بین باشید ، چنین دیپلمات هایی آهی کشیدند. چین این قانون امنیت ملی را به هنگ کنگ تحمیل خواهد کرد. شما می خواهید چه کار کنیم؟ دیگر خارجی های خوب در چین هنوز در مورد توانایی غرب در تأثیرگذاری بر چین سرنوشت ساز هستند. این درست است خواه از آنها در مورد سرکوب در هنگ کنگ س orال شود یا در مورد سین کیانگ ، منطقه غرب غربی که چین به یک کشور پلیس تبدیل کرده است. به اندازه کافی تکان دهنده است که بیش از 1 میلیون عضو اقلیت اویغور مسلمان سین کیانگ در سال های اخیر در اردوگاه های آموزش مجدد حبس شده اند ، مظنون به افراط گرایی به دلیل نماز یا حتی ریش زدن. در تاریخ 30 ژوئن ، آسوشیتدپرس از یک کارزار رسمی برای اجبار به سقط جنین و عقیم سازی زنان اویغوری گزارش داد ، که باعث شد نرخ زاد و ولد سال گذشته 24 درصد در سین کیانگ سقوط کند. در مورد چنین موضوعات دردناکی از غربی ها در پکن س Askال کنید ، و آنها پیش بینی می کنند که چین در سال های آینده 30 درصد از رشد اقتصادی جهان را تشکیل می دهد. در یک رکود اقتصادی ناشی از همه گیری ، وقتی میلیون ها کارگر شغل خود را از دست می دهند ، استدلال می کنند ، چه دولتی معیشت خود را در محراب آزادی های هنگ کنگ یا حقوق بشر چین قربانی می کند؟

این چارچوب بندی حداکثر گرایانه بحث چین – وانمود کردن اینکه هرگونه انتقاد از اقدامات چین به منزله درخواست بیهوده ای برای تغییر جهان بینی چین ، یا حتی سیستم سیاسی آن است – در واقع یک اقدام ساده ، راهی مناسب برای منطقی سازی ناتوانی جنسی است. مقامات چینی نیز ترفند مشابهی را امتحان می کنند. آنها دهه ها را به اتهام انداختن غرب در توطئه برای تغییر رژیم ، هر زمان که رهبران دموکرات به هرگونه اقدام چین اعتراض داشته باشند. در واقع ، به دور از تلاش برای مهار چین ، برای مدت 40 سال آمریکایی ها و اروپایی ها تحریکات بی پایان و وعده های شکسته را نادیده گرفتند به این امید که هرچه کشور ثروتمندتر شود ، گشوده می شود و تمایل بیشتری به همکاری در زمینه مقابله با تغییرات آب و هوا ، غیر هسته ای دارند. گسترش سلاح های هسته ای یا سایر کالاهای عمومی جهانی.

اکنون آمریکا یک رئیس جمهور دارد ، دونالد ترامپ ، که هیچ علاقه ای به سرکوب چین نشان نمی دهد و کالاهای جهانی را تحقیر می کند ، اما دولت او شامل شاهین های واقعی چین است که حکومت حزب کمونیست را ذاتاً غیراخلاقی می دانند. این امر منجر به سیاستهای سختگیری بی سابقه ای شده است که با عدم انسجام هرگز دیده نشده است. آقای ترامپ بیشتر می خواهد چین چیزهای آمریکایی بیشتری بخرد ، مخصوصاً کالاهای کشاورزی که توسط رای دهندگان ترامپ کشت می شود. آقای ترامپ برای اعطای جایزه کیف پول های باز چینی تعرفه های تنبیهی بر کالاهای چینی وضع کرده و به افراد زیرمجموعه شاهین اجازه داده است تا سیاست های توهین آمیز با هدف محدود کردن صعود چین را اعمال کنند. آمریکا صادرات نیمه هادی ها و سایر کالاهای حساس به چین را ممنوع کرده و غول های فناوری مانند هواوی را رسما تهدیدی برای امنیت ملی اعلام کرده است. ویزای دانشجویان و روزنامه نگاران چینی محدود شده و تحریم هایی که مقامات چینی مسئول سو ab استفاده در هنگ کنگ و سین کیانگ را وعده داده اند.

سرزنش شاهین های دولت ترامپ ، زیر بار رئیس جمهور که چندان به اصول توجه ندارد ، هیچ کاری نکرد تا سرعت عجله چین در اعمال حاکمیت اقتدارگرا را به موجب قانون بر هنگ کنگ کاهش دهد. غربی های تقدیرگرای ممکن است احساس حق کنند ، و این شکایت را دارند که برای تغییر روش های چین نمی توان کاری کرد. اما تغییر چین تنها نشانگر موفقیت نیست. مقاله جدیدی به قلم فرانسوا گودمونت از مitسسه Montaigne در پاریس ، سوابق ضعیف اروپا و آمریكا را در مورد توافق ، چه رسد به تحمیل سیاستهایی كه چین را به انجام كارها وادار می كند ، توصیف می كند. آقای گودمونت در مورد اینکه چگونه چین با وعده های نادرست و گفت و گوهای پوچ اروپا را از بین برده ، کاملاً متین است.

اگر اروپا در حرکات تهاجمی بد باشد ، در دفاع بهتر عمل می کند. هیچ بازیکنی مهمتر از آلمان نیست. این کشور تقریباً 43٪ از صادرات اتحادیه اروپا به چین را تشکیل می دهد و از رویارویی نیز محتاط است (مقامات آلمانی اجتناب می کنند اتحادیه اروپا زبانی که چین را “رقیب سیستمی” می نامد). هنوز هم آلمان پیوست اتحادیه اروپا م institutionsسسات ، فرانسه و سایرین در تشدید قوانین سرمایه گذاری برای محافظت از شرکت های فن آوری با ضرب و شتم جدی از ضرب و شتم. جدید اتحادیه اروپا قوانینی در زمینه تهیه و همکاری علمی بر شفافیت و حمایت از مالکیت معنوی تأکید می کند. کمیسیون اروپا می خواهد بپرسد اتحادیه اروپا کشورها برای تأیید محدودیت یارانه های خارجی چنین دفاعی در برابر شکارهای چینی باعث می شود اتحادیه اروپا قدرت نفوذ.

دعوت از چین به دلیل سوuses استفاده ها اولین قدم خوب است

دلیل دوم فرار از تقدیرگرایی این است که سال آینده آمریکا ممکن است رئیس جمهور جدیدی به نام جو بایدن داشته باشد که متعهد به اصلاح روابط بین اقیانوس اطلس است. اگرچه آقای بایدن سالها به عنوان سناتور و معاون رئیس جمهور با چین درگیر شد ، اما آمریکا تغییر کرده است. هر دو طرف چین را به عنوان یک رقیب استراتژیک می دانند. دموکرات ها با برجسته کردن اختلافات خود با آقای ترامپ مشتاق به چالش کشیدن خودکامه ها و ابراز آزادی های سیاسی هستند.

در مقاله جدید “معامله با اژدها ، چین به عنوان یک چالش فرا اقیانوس اطلس” ، که توسط مرکز جامعه آسیا تولید شده است ، استدلال می شود که نگرانی های مشترک در مورد چین می تواند یک کاتالیزور برای همکاری دوباره بین دو اقیانوس اطلس باشد. آمریکاروابط چین ، بنیاد برتلسمان در آلمان و دانشگاه جورج واشنگتن. اختلافات همچنان باقی است. به طور کلی ، اروپایی ها ظهور چین را یک تهدید اقتصادی می دانند ، در حالی که آمریکایی ها یک چالش امنیت ملی را می بینند. اروپایی ها نسبت به سیاست های توهین آمیز مانند کنترل صادرات کالاهای با فناوری پیشرفته محتاط هستند. دوران ترامپ میراث بی اعتمادی عمیق را برجای گذاشته است. با این وجود ، این مقاله یادآوری می کند که آمریکا و اروپا با هماهنگی دفاع می توانند به پیروزی برسند. یک دستور کار مشترک می تواند شامل به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد امنیت سایبری ، سرمایه گذاری های چینی و تنظیم استاندارد فناوری ، و همچنین در مورد تلاش های خستگی ناپذیر چین برای همکاری یا کنترل سازمان های بین المللی ، از سازمان ملل به شورای قطب شمال.

چین متقاعد شده است که منافعش با سرکوب مشت آهنین در داخل و قلدری در خارج از کشور تأمین می شود. غرب نمی خواهد چین را به گونه ای دیگر بخواند. اما دموکراسی ها می توانند دفاع مشترک ایجاد کنند. این در حال حاضر یک هدف شایسته است.■

این مقاله در بخش چاپ چین با عنوان “متحد بزرگ” چاپ شده است