نامه ها از طریق ایمیل به [email protected]

اهداف جنگ روسیه

شما در مورد شکست ارتش روسیه در دستیابی به اهداف فوری خود در اوکراین گزارش داده اید (“پایانی در چشم نیست”، 19 مارس). این ممکن است به خوبی مورد باشد. با این حال، بدون اطلاع دقیق از اهداف ولادیمیر پوتین، ما واقعا نمی توانیم بگوییم. آیا برای یک بار هم که شده آقای پوتین را به قول خودش قبول نکنیم؟

او مدعی است که “عملیات نظامی ویژه” “بر اساس برنامه” پیش می رود. دو شهر بزرگ که در سال 2014 با موفقیت در برابر جدایی طلبان مقاومت کردند، به ویرانه تبدیل می شوند. یک کریدور زمینی از دنباس به کریمه ایجاد شده است. یک چهارم جمعیت اوکراین آواره شده اند (10 درصد به عنوان پناهنده در خارج از کشور). هزاران و نه ده ها هزار غیرنظامی کشته شدند، و همه اینها تنها پس از یک ماه از جنگ. این نتایج کاملاً با نفرت وسواسی آقای پوتین نسبت به همه چیز اوکراینی تناسب دارد.

از دیدگاه کسی که وجود اوکراین مستقل را انکار می کند و آن کشور را یک امر ناهنجار می داند، جنگ او در واقع به نظر می رسد که قصد دارد برنامه ریزی کند. این من را به یاد کمپین صرب ها در بوسنی در دهه 1990 می اندازد که هدف آن پاکسازی قومی بود. همانطور که می دانیم، این به نسل کشی به اوج خود رسید.

ULF BRUNNBAUER
کارگردان
موسسه مطالعات اروپای شرقی و جنوب شرقی لایب نیتس
رگنسبورگ، آلمان

رجینا آی‌پ (نامه‌ها، 19 مارس) یا اشتباه می‌فهمد یا عمداً اشتباه تعبیر می‌کند ناتوگسترش به اروپای مرکزی آن گسترش نتیجه فشار نبود ناتو بلکه تصمیمات آزادانه دولت های منتخب دموکراتیک است. آنها تهدید دیکتاتوری روسیه را که فکر می‌کند کشورهای همسایه و جمعیت‌های آنها بخش لاینفک سیاست آن هستند، تشخیص دادند. اگر دولت های اروپای مرکزی مایل به خروج باشند ناتو آنها آزادند که این کار را انجام دهند، اگرچه قصابی وحشیانه روسیه در اوکراین اکنون پرونده اصلی آنها را هزار بار قوی تر کرده است.

اگر خانم ایپ پنجره خود را در دفاتر شورای قانونگذاری در هنگ کنگ باز کند، ممکن است متوجه شود که اکثریت دموکراتیک هنگ‌کنگی‌ها شباهت‌های بسیار متمایزی را در منطقه آسیایی خود می‌بینند.

دیوید هارت
هاروگیت، یورکشایر شمالی

عضو محترم شورای قانونگذاری هنگ کنگ در مورد یک حادثه نوشت که “یک جفت بمب افکن آمریکایی در حال پرواز بر فراز دریای سیاه” در سال 2021 مجبور شدند “با جت های روسی از مرز روسیه دور شوند”. با این حال، نیروی هوایی سلطنتی، که خویشتنداری قابل تحسینی از خود نشان می‌دهد، مجبور بوده برای چندین دهه بمب‌افکن‌های روسی را از فضای هوایی بریتانیا به بیرون و خارج کند.

ریچارد اسپرول
رویستون، هرتفوردشایر

هیچ کس روسیه را تحریک نکرده است. کشورهای اروپای شرقی پس از 40 سال دیکتاتوری کرملین خواهان یک چتر امنیتی غربی بودند. به جای ناتو حرکت به سمت شرق، همانطور که خانم Ip اشاره می کند، این کشورها به سمت غرب حرکت کردند. چه کسی باید غافلگیر شود یا حتی آزرده شود؟

مایکل کاتنر
استگه، دانمارک

ناتو همچنان به درخواست اوکراین برای اعمال منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور گوش نمی دهد. حد وسط وجود دارد. اگر به آنها اجازه داده می شد از نام نویسی خود استعفا دهند، ناتو خلبانان جنگنده و پرسنل تعمیر و نگهداری می توانند در نیروی هوایی اوکراین به عنوان مزدور استخدام شوند. آنها پرواز می کردند و به هواپیماهایی که با آنها آشنا هستند خدمات می دادند. برای هر بمب افکن یا جت جنگنده روسی که سرنگون شود، می توان جایزه نقدی پرداخت کرد. این جوایز با اشتراک خصوصی تامین می شود. همچنین مزایای ناتوانی و صندوقی برای غرامت برای خانواده های بازماندگان هواپیماها نیز وجود دارد. این مدل شبیه ببرهای پرنده، خلبانان داوطلب آمریکایی است که به چین ناسیونالیست کمک کردند تا از کمپین فتح ژاپن در سال 1941 جان سالم به در ببرد.

جورج بوجر
استاد بازنشسته تاریخ در دانشگاه تامپا
بلیر، فلوریدا

حرکت برای فضای بیشتر

“No home runs” (12 مارس) نشان داد که بسیاری از افرادی که از کالیفرنیا خارج می شوند از محدودیت های ایالتی در ساخت خانه های جدید خسته شده اند. در واقع، اکثر افرادی که کالیفرنیا را ترک می‌کنند به مکان‌هایی با همان نوع منطقه‌بندی محدود نقل مکان می‌کنند که عرضه مسکن در ایالت گلدن را محدود کرده است. به نقشه منطقه بندی هر شهر در آریزونا یا تگزاس نگاه کنید و خواهید دید که بیشتر به خانه های یک خانواده محدود می شود. اگرچه ممکن است تشریفات اداری کمتری وجود داشته باشد، اما محدودیت اساسی یکسان است: تقریباً تمام زمین های مسکونی ممکن است تنها یک خانه در هر قطعه داشته باشند.

برای کالیفرنیایی‌های فراری، جذابیت اصلی این مقاصد این است که هنوز مکان‌هایی با تراکم کم برای زندگی هستند. این افراد به شهرهایی در سواحل شرقی که اجازه می دهند چندین خانه در یک قطعه زمین مانند نیویورک یا واشنگتن وجود داشته باشد، «جریان» نمی شوند.

آنتون کارلوواک
سانفرانسیسکو

اولین های ورزشی

مقاله ای درباره تغییر نام تیم بیسبال کلیولند از سرخپوستان به نگهبانان که در آن از لوئیس سوکلکسیس نامی به میان نیامده است (“غرور و تعصب”، 26 مارس). کلیولند به افتخار Sockalexis، که از قبیله Penobscot بود و در اواخر دهه 1890 به عنوان بازیکن خارج از زمین بازی می کرد، سرخپوستان شد.

چارلز وایت
پورتلند، اورگان

قواعد دستور زبان

جانسون آموزش گرامر را با یادگیری زبان های خارجی و توسعه نرم افزار پردازش زبان طبیعی گره زد (12 مارس). انگلیسی همیشه به طور دقیق از مجموعه ای از قوانین پیروی نمی کند و قوانینی که از آن پیروی می کند پس از خود زبان ایجاد شده اند. در مورد زبان های برنامه نویسی کامپیوتری، از جمله پایتون، برعکس این موضوع صادق است. ابتدا باید یک دستور زبان رسمی ایجاد شود و باید به طور دقیق دنبال شود. کار زبانی نوام چامسکی برای مهندسی زبان های غیرانسانی ارزشمند است.

من نمی دانم که آیا یادگیری گرامر بر عملکرد دانش آموزان در آزمون برنامه نویسی تأثیر می گذارد؟ درک رسمی فعل «بودن» ممکن است برای تمایز بین هویت و تعلق به یک دسته در زبان انگلیسی لازم نباشد، اما هر کد پایتونی که بنویسید، اگر حتی کمی ابهام وجود داشته باشد، به درستی کار نخواهد کرد.

کریس شفر
فیلادلفیا

نویسنده ای پیچیده

شما به درستی می گویید که با لغو داستایوفسکی به دلیل جنگ روسیه، ما “بینش های بی نظیری را در مورد نیهیلیسم و ​​خشونت از دست خواهیم داد” (“جنایت و مجازات ها”، 19 مارس). اما به دور از رمان‌های او، یهودی‌ستیزی و انزجار داستایفسکی از غرب را نیز از دست می‌دادیم. او به تقدم روح روسی اعتقاد داشت که باید از آلوده شدن به فرهنگ ها و آداب و رسوم بیگانه جلوگیری کند. روس ها (به جز یهودیان) باید در بهشتی از خود نفی و عشق برادرانه زندگی کنند. من پیشنهاد نمی‌کنم که او از حمله به اوکراین حمایت می‌کرد، اما لفاظی‌های روسوفیلی او برخلاف آنچه در تولستوی یا تورگنیف می‌بینید، در آنچه امروز از کرملین می‌شنویم، بازتاب دارد.

اندرو رابسون
ابینگر همر، ساری

کلمه هفته

من “منو غیر اشتهاآور” باگهوت را که ریشی سوناک باید با پوزخندی مبهم ببلعد بخورم (19 مارس).

میچ هرسی
پرسک آیل، مین