نامه ها از طریق ایمیل به [email protected]

آماده برای شروع

دفاع شما از میزبانی قطر از جام جهانی فوتبال اساساً این بود که کشورهای دیگری که از نظر معیارهای دموکراسی غربی ناخوشایند تلقی می شوند نیز میزبان تورنمنت های بزرگ ورزشی بوده اند، بنابراین ما نباید از این تورنمنت شکایت کنیم («در دفاع از قطر»، 19 نوامبر. ). اشاره به ناهماهنگی و ریاکاری غرب در این زمینه فقط یک قیاس است و ربطی به شایستگی یا عدم آن قطر به عنوان میزبان جام جهانی ندارد.

علاوه بر این، شما فکر می‌کنید که رشوه‌گیری مرتبط با برنده شدن در مناقصه میزبانی جام «بیشتر در این مورد می‌گوید فیفا“، ارگانی که فوتبال بین المللی را اداره می کند، از قطر. من فکر می کنم بیش از حد کافی سرزنش برای سرایت به هر دو طرف وجود دارد. و آیا قطر “لانه همجنسگراهراسی” نیست؟ به هوادارانی که به سادگی رنگ های رنگین کمانی می پوشند، گفته می شود قبل از اجازه ورود به استادیوم های قطر، آنها را حذف کنند. در مورد مهاجرانی که «گاهی» مورد بدرفتاری قرار می گیرند، به خوبی مستند شده است که قوانین کار در قطر به طور سیستماتیک با کارگران مهاجر بدرفتاری می کند.

جالینوس می ایستد
نیویورک

آیا واقعاً می‌خواهیم به اقلیت‌ها بگوییم که ما قویاً معتقدیم که باید با آنها یکسان رفتار شود، مشروط بر اینکه انجام این کار با فوتبال منافات نداشته باشد؟

دیوید تری
درویچ، ووسسترشر

دادن این رویداد به قطر انتخاب بدی بود. این کشور کوچکترین کشوری است که تا به حال میزبان جام بوده است و همچنین کمترین آمادگی را داشته است. صدها میلیارد دلار خرج شده است، و با این حال برگزارکنندگان همچنان هواداران را تشویق می‌کنند که فراتر از مرزهای قطر بمانند و برای مسابقات رفت و آمد کنند. تصور کنید از شیکاگو بخواهید در یک ماه 64 مسابقه را میزبانی کند، جمعیت شهر را به نصف افزایش دهد، اما اجازه ندهد مردم در حومه شهر بمانند زیرا زیرساخت وجود ندارد.

آدام شفر
واشنگتن، دی سی

اگر فیفا می خواهد از انتقادات در مورد تصمیم اعطای جام جهانی به قطر (و، همانطور که شما می گویید، به تعدادی از رژیم های ناپسند) اجتناب کند، شاید بتواند مجموعه ای از معیارهای اجتماعی را ارائه دهد که دولت ها باید آنها را به عنوان بخشی از پیشنهادات خود در نظر بگیرند. .

گراهام ویلت
ملبورن

رهبر شما پیشنهاد کرد که انتقاد از قطر غیرمنصفانه یا شاید ریاکارانه است، با توجه به اینکه میزبانان قبلی جام شامل روسیه ولادیمیر پوتین و آرژانتین 1978 تحت رهبری حکومت نظامی بود که هیچکدام از این کشورها چنین انتقادی دریافت نکردند. اما شاید مسائلی مانند حقوق بشر و وضعیت اسفناک کارگران مهاجر اکنون بیش از گذشته جدی گرفته شود. آیا این یک توسعه نیست اقتصاد دان خوش آمد می گوید؟

پل ماس
لندن

برای دفاع از قطر به عنوان یک «گزینه کاملاً خوب» برای میزبانی جام جهانی، شما به این نکته اشاره کردید که حکومت نظامی آرژانتین در سال 1978 چقدر بد بود زیرا «منتقدان را از هلیکوپترها بیرون انداخت». این نوار، شاید، خیلی پایین است.

پاتریسیو گالاردو
شیکاگو

روسیه را وادار به پرداخت کنید

شما بدیهی می دانید که دولت های غربی و سرمایه گذاران خصوصی باید بازسازی اوکراین پس از جنگ را از طریق نوعی طرح مارشال (“رویاهای صلح”، 12 نوامبر) تامین مالی کنند. با این حال، بر اساس قوانین بین‌المللی و اصول جهانی غرامت برای تخلفات، این روسیه است که باید برای خسارات ناخواسته به اموال عمومی و خصوصی و همچنین مرگ‌ها و جراحات ناشی از تجاوز غیرقانونی خود جبران کند. انجام عملیات نظامی آن ناقض ابتدایی ترین قواعد حقوق مخاصمات مسلحانه است.

کمیسیون غرامت سازمان ملل که با قطعنامه 687 شورای امنیت در سال 1991 برای جبران خسارات وارده به کویت و افراد خصوصی به دلیل تهاجم عراق ایجاد شد، سابقه خوبی است. این کمیسیون اخیراً پس از پرداخت بیش از 52 میلیارد دلار، به لطف یک صندوق غرامت که توسط درصدی از درآمد حاصل از صادرات نفت از عراق تأمین می شود، کار خود را به پایان رسانده است.

در صورت تجاوز روسیه، دارایی‌های روسیه و الیگارشی‌هایی که از ولادیمیر پوتین حمایت می‌کنند می‌توانند در صندوق سرمایه‌گذاری شوند. مالکان این دارایی ها به دلیل تحریم ها از بهره برداری از آن ها جلوگیری کرده اند. پس از پایان جنگ، اگر آنها را به صاحبان اصلی بازگردانیم، عصیان آور خواهد بود. آنها باید به عنوان غرامت به اوکراین تحویل داده شوند، یا در عوض یک صندوق چندجانبه تاسیس شده بین المللی، مانند پس از جنگ اول خلیج فارس، برای بازسازی آن تامین مالی شوند.

جورجیو ساسردوتی
استاد ممتاز حقوق بین الملل
دانشگاه بوکونی
میلان

این در BHAG است

من مطمئناً امیدوارم بارتلبی اشتباه کرده باشد و رویکرد سختگیرانه، نامنظم و تکانشی ایلان ماسک به “مدیریت” آینده این رشته را نشان ندهد (12 نوامبر). بزرگترین دستاوردهای آقای ماسک در رهبری نهفته است، از طریق به کارگیری موفقیت آمیز او BHAG اصولی که توسط جیم کالینز در «ساخت تا آخر» مطرح شد. آقای ماسک از این استراتژی Big Hairy Audacious Goal به خوبی استفاده کرده است.

او از طریق تسلا در حال رانندگی برای نجات سیاره از طریق برق رسانی حمل و نقل است. او اسپیس ایکس را به یک نقش رهبری در حمل و نقل فضایی سوق داده است. او با استارلینک ارتباط آسمانی سیاره را دنبال کرده و در عین حال رقبای انحصاری را به چالش می کشد. فضایل این تعهدات، کاستی های مدیریتی او را متعادل می کند.

تفاوت بین بینش و غرور اغلب در قدرت هدف است. تصمیم آقای ماسک برای در دست گرفتن سکان هدایت توییتر، یک شرکت رسانه‌های اجتماعی زهرآگین، با مدل موفقیت‌آمیز او مطابقت ندارد. این BHAG توییتر به احتمال زیاد تلخی، مزاحمت، خشم و گلایه را نشان می دهد. یک میدان شهری مجازی که نه به دلیل گسترش، بلکه با خشم ایجاد شده است. تمام هوش، انرژی و کنجکاوی او به شدت مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.

جیمز مک شری
کریمور، کانادا

رکورد جانت یلن

تمجید شما از جانت یلن نشاط آور بود، اما به راحتی از دیگر «دستاوردهای» او گذشت («ملکه اقتصاد»، 5 نوامبر). این مقاله به این موضوع اشاره نکرد که خانم یلن در عواقب بحران مالی سال 2008، که بذر نابرابری درآمدی را برای نسل‌ها کاشته است، حتی از «هلیکوپتر بن» برنانکی هم بدخواهتر بود. کارگران اتحادیه با بالاترین نرخ در سه دهه اخیر اعتصاب می کنند، زیرا از انتظار برای اثر کاهشی ناشی از تورم قیمت دارایی که خانم یلن به ایجاد آن کمک کرد، خسته شده اند.

اخیراً در بهار امسال، خانم یلن متقاعد شده بود که تورم “گذرا” است و مشکلی نیست که نیاز به مقابله داشته باشد. و تلاش او برای سقف نفت منجر به سیاستی شده است که هیچ کس واقعاً آن را دوست ندارد، هیچ کس باور ندارد که کارساز باشد و متحدانی دارد که برای به حداقل رساندن تأثیر منفی آن تلاش می کنند.

ماکسیم یاکولف
لندن

غم خوب

از فلسفه بیان شده توسط شخصیت های «بادام زمینی» (سرگرمی خانگی، 19 نوامبر) بسیار ساخته شده است. توصیه چارلی براون برای “ترس هر روز”، مورد علاقه من، این روزها که مردم خود را با “چه می شد” بی پایان و بی معنی شکنجه می کنند، بسیار نیازمندم.

دین مک لافلین
سنت پل، مینه سوتا