ایصحنه NE بیش از هر چیز دیگری از طریق بهبود ویروس کرونا در چین توجه جهانیان را به خود جلب کرده است: یک مهمانی بزرگ استخر در ماه اوت در ووهان ، شهری که در آن بیماری همه گیر آغاز شده است. نزدیک به چهار ماه پس از قفل 11 هفته ای خود ، عیاشی ها در آب کمر جمع شده بودند ، و از خوشحالی به عنوان یک دی جی ضربات باس سنگین چرخیده این ویدئو ویروسی شد. این یک لحظه آزادی خالص بود و نشانه ای از این بود که چین در بازگشت به حالت عادی (از نوعی) خیلی بیشتر از سایر کشورها جلوتر است. داده های اقتصادی بندرت به اندازه مهمانی های استخر هیجان انگیز است ، اما آخرین اطلاعات چین تولید ناخالص ملی ارقامی که در 19 اکتبر منتشر شد ، تقریباً معادل آماری از جشن های آبزیان ووهان بود.
مقامات گزارش دادند که اقتصاد در سه ماهه سوم 4.9 درصد در مقایسه با سال قبل رشد کرده است ، فقط با سرعت قبل از همه گیری خجالتی است. در حالی که اکثر کشورهای دیگر درگیر رکود اقتصادی هستند و با موج جدیدی از پرونده های covid-19 دست و پنجه نرم می کنند ، چین تقریباً سیر صعودی Vبرگشتی شکل. از نظر تحلیلی ، توضیح موفقیت آن آسان است. چین یک چیز مهم را درست بدست آورد. تقریباً با از بین بردن ویروس قادر به از سرگیری فعالیت با محدودیت های محدود بود. مدارس کاملاً باز است ، کارخانه ها زمزمه می کنند و رستوران ها نیز وزوز می کنند. چین نیز از یک طریق حیاتی خوش شانس است. از تقاضای ضعیف جهانی بهتر از همتایان کوچکتر مانند نیوزیلند که کار مهار بیماری همه گیر را نیز انجام داده اند ، عایق بندی می شود. تا زمان تولید واکسن ، دیگران برای مطابقت با شاهکارهای چین تلاش خواهند کرد.
با این حال ، انعطاف پذیری تیتر یک بهبود نا متعادل را پنهان کرده است. در ماه فوریه ، هنگامی که دولت با احتیاط شروع به آرام کردن قفل خود کرد ، روی بازگشایی کارخانه ها و راه اندازی پروژه های زیربنایی تمرکز کرد. این به درستی استدلال کرد که حفظ پروتکل های بهداشتی سختگیرانه در کارخانه ها و سایت های ساختمانی ، که می تواند به عنوان یک محیط نیمه بسته اداره شود ، آسان تر از مراکز خرید یا مدارس است. علاوه بر این ، مقررات ناچیز چین برای بیمه بیکاری به معنای آن بود که میلیون ها نفر از افرادی که خود را از کار بیکار می کردند باید هزینه های خود را کاهش دهند. در اوایل بهبود ، اقتصاد چین با تولید کارخانه و سرمایه گذاری تقویت شد. تشکیل سرمایه – دسته بندی در تولید ناخالص ملی حسابداری که شامل این تلاش ها است – در سه ماهه دوم پنج درصد به رشد کمک کرد ، در حالی که مصرف بیش از دو درصد کاهش داشت. در آن زمان چین با رشد سالانه 3.2 درصدی روبرو شد.
آخرین داده ها ، بهبودی کمی متعادل تر را نشان می دهند (نمودار را ببینید). با افزایش هزینه های زیرساخت ، مطابق با هنجار قبل از همه گیری ، کمک به رشد سه ماهه سوم از تشکیل سرمایه به کمتر از سه درصد کاهش یافت. میزان مصرف تقریباً دو درصد افزایش یافت ، که کمتر از ارتفاعات قبل از همه گیری بود ، اما یک پیشرفت بزرگ بود – در جمعیتی که به مکان های گردشگری ، رستوران ها و مغازه ها بازگشته اند ، به راحتی قابل مشاهده است. تجارت کرم بالا بود. سهم چین از صادرات کالاهای جهانی در طی همه گیر شدن به بالاترین رکورد رسیده است. علاوه بر بزرگترین تولید کننده تجهیزات محافظتی از ماسک گرفته تا لباس های جراحی ، با اولین قدرت تولیدی خود برای از سرگیری فعالیت ، تقویت شد.
هر زمان داده های چینی بسیار گلگون به نظر می رسند ، طبیعی است که س askال کنید آیا قابل باور هستند؟ در این مورد طیف وسیعی از غیرتولید ناخالص ملی شاخص ها ، از جمله صادرات سایر کشورها به چین ، به تصویر یک بازگشت قوی اعتبار می دهند. نگرانی بزرگتر این است که آیا بهبودی به ازای تلاش برای مهار بدهی بوده است یا خیر. کندی شدید اقتصادی و به دنبال آن رونق اعطای وام بانکی به سمت دولت ، بدهی چین را بهتولید ناخالص ملی نسبت به 275٪ در سال جاری ، با 25 واحد درصد افزایش. این بزرگترین افزایش سالانه از سال 2009 در طی بحران مالی جهانی خواهد بود.
با این حال چین از تنها بودن فاصله دارد. دولت های سراسر دنیا زباله های عظیمی را برای کاهش عواقب اقتصادی ناشی از همه گیری ایجاد کرده اند. با رشد مجدد مسیر خود ، چین این فرصت را دارد که دوباره قلمه ها را سفت کند. S&پ، یک آژانس رتبه بندی اعتباری ، خاطرنشان می کند که نرخ های واقعی وام در این کشور (به عنوان مثال برای تورم تنظیم شده) اخیراً به بالاترین سطح پنج ساله رسیده اند ، که این امر باعث کاهش سرمایه گذاری می شود. در صورت موفقیت ، چین شور و نشاط غیر منطقی را به استخر محدود می کند. ■
این مقاله در بخش چاپ چین با عنوان “یک چاشنی بزرگ” منتشر شد
