بحث درباره نابرابری

خلاصه توضیحات شما درباره نابرابری فراتر از آمار رسمی بود تا برخی از آخرین تحقیقات دانشگاهی (“اندازه گیری 1٪” ، 30 نوامبر) را بررسی کنید. شما این کار جدید را به عنوان انکار این تصور که نابرابری درآمد و ثروت طی دهه های اخیر رشد کرده است ، ارائه دادید. با این حال ، ما این آخرین تحقیقات را فقط گامی دیگر در یک بحث زنده در آمریکا و جاهای دیگر می دانیم.

به عنوان مثال ، در سال 2018 ، 9000 مpدی مالیات بریتانیایی 34 میلیارد پوند (45 میلیارد دلار) سود سرمایه دریافت کردند که میانگین هر کدام تقریباً 4 میلیون پوند بود. با این وجود این از آمار رسمی درآمد که فقط مبالغ تحت پوشش مالیات بر درآمد را شامل می شود ، مستثنی است. برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر ، انگلیس تقریباً به طور انحصاری به داده های نظرسنجی برای کسب ثروت اعتماد می کند ، حتی اگر می دانیم این ثروت افراد بسیار ثروتمند را دست کم می گیرد.

از بسیاری جهات ، بحث کنونی در آمریکا چه از نظر در دسترس بودن داده ها و چه از نظر روش ، بسیار جلوتر است. اما اگر تصور کنیم که پیشرفت در آنجا یافته های مشابه را در جاهای دیگر پیش بینی می کند ، اشتباه خواهد بود. انگلیس و آمریكا سیستم مالیاتی متفاوتی دارند ، این بدان معناست كه آماری كه بر اساس داده های مالیاتی بنا شده از طرق مختلف غلط یا ناقص خواهد بود. ما هنوز از موقعیت واقعی انگلیس اطلاع نداریم ، اما تحقیقات مداوم ما دلایلی را ارائه می دهد که فکر می کنیم اختلافات در اوج هنوز ممکن است بزرگتر باشد ، نه کوچکتر از آنچه تصور می شد.

پروفسور MIKE SAVAGE
کارگردان
موسسه بین المللی نابرابری ها
دانشکده اقتصاد لندن

PROFESSOR FRANK COWELL
پروفسور CAMILLE LANDAIS
دانیل رک
همه در دپارتمان اقتصاد LSE

تابستان های ANDREW
گروه حقوق LSE

آرون آدوانی
LUNA GLUCKSBERG
TAHNEE OOMS
NORA WAITKUS
همه در موسسه بین المللی نابرابری LSE

تردید در مورد داده های مربوط به درآمد بالا ارتباط چندانی با شواهد اثرات مضر بهداشتی و اجتماعی نابرابری در صدها مطالعه در طول 40 سال گذشته نشان نداده است. تقریباً هیچ یک از اینها به روند درآمد بالا بستگی ندارد. بسیاری از آنها ایالتها و مناطق فراملی را به صورت مقطعی مقایسه کرده اند و برخی از آنها از نسبت صدک 10 به 90 استفاده کرده اند ، که از 10٪ ثروتمندترین و فقیرترین و یا ضرایب جینی با درآمد بالا کوتاه است. حتی اگر نابرابری به اندازه تصور برخی افزایش نیافته باشد ، شواهد واضح است که کاهش نابرابری باعث کاهش نرخ مرگ ، تقویت انسجام اجتماعی و تحرک اجتماعی و کاهش قتل ، حبس و جرم می شود.

ریچارد ویلکینسون استاد EMERITUS
دانشکده پزشکی دانشگاه ناتینگهام

کیت پیکت
استاد اپیدمیولوژی
دانشگاه یورک
هر دو امضا کننده فوق در “سطح روح” تألیف مشترک دارند

WANDA WYPORSKA
مدیر اجرایی
اعتماد برابری
لندن

مقاله شما با وجود تمام شایستگی های خود ، از این جهت که تقریباً منحصراً به داده های مقطعی درآمد متکی بود ، یک نقص جدی داشت. این امر از تأثیر سرمایه گذاری در آموزش و پرورش بر نابرابری اندازه گیری شده غفلت می کند. طی دهه ها ، سهم بزرگسالان در کشورهای صنعتی که به کالج می روند به طور مداوم در حال افزایش است. آنها چندین سال از نظر انتخاب فقیر هستند ، اما بر نابرابری اندازه گیری شده می افزایند. با این حال ، اکثر آنها برای همیشه فقیر نخواهند بود.

بنابراین ، توسعه واقعی نابرابری درآمد تنها با استفاده از داده های درآمد مادام العمر قابل ارزیابی است ، نه اندازه گیری مقطعی که شامل اجزای گذرا است. بدیهی است که درآمد دائمی ، مفهومی که میلتون فریدمن پیشگام آن بود ، نه تنها میزان مصرف را تعیین می کند بلکه باید برای اندازه گیری نابرابری درآمد مادام العمر مورد استفاده قرار گیرد.

پیتر ZWEIFEL
استاد اقتصاد
بازنشسته
دانشگاه زوریخ

در سالهای اخیر مشاهده اینکه نابرابری طی دهه گذشته رشد نکرده است ، امری عادی شده است. اما این بیشتر از این موضوع غافل می شود ، این است که نابرابری بین 1٪ افراد بالا و بقیه افراد بسیار زیاد است و اعتقاد گسترده ای در جامعه وجود دارد که بیش از حد است.

اگر نابرابری رشد نکرده چرا باید اینطور باشد؟ پاسخ واضح است. برای اکثر مردم در آمریکا و انگلیس ، استاندارد زندگی در دهه گذشته به شدت تحت فشار قرار گرفته است ، متوسط ​​درآمد تقریباً بالاتر از درآمد سال 2008 است. در عین حال ، آشکار است که افراد ثروتمند و بسیار ثروتمند همچنان از سبک زندگی مصرفی نظمی کاملاً متفاوت با بقیه ما. به این معنا که آنها هیچ هزینه واقعی برای بحران مالی پرداخت نکرده اند ، یا در ریاضت اقتصادی بعدی سهیم نبوده اند.

فرقی نمی کند که درآمد و ثروت آنها کمی افت کرده باشد یا نه. احساس گسترده بی عدالتی در برابر بار نسبی که ثروتمندان از یک سو و اکثریت مردم از سوی دیگر با آن روبرو هستند ، همان چیزی است که به واکنش سیاسی علیه نخبگان و الگوی سرمایه داری که اکنون آنها بر آن ریاست می کنند ، دامن زده است. سیاستمداران – و اقتصاد دان– این را به خطر بیندازید.

پروفسور مایکل جاکوبز
موسسه تحقیقات اقتصاد سیاسی شفیلد
دانشگاه شفیلد

من بعنوان مدیر سابق چند دهه نظرسنجی مالی مصرف کننده در فدرال رزرو ، دائماً نگران این بودم که چگونه می توانم معنادارترین نمایندگی از طیف کامل ثروت را برای خانوارهای آمریکایی ارائه دهم. اندازه گیری قسمت بالای توزیع مهم است و هنوز هم تلاش زیادی برای انجام آن انجام می شود. من از توماس پیکتی ، امانوئل سائز ، گابریل زوکمان و دیگران به دلیل جدیت در تلاش برای بهبود اندازه گیری ثروت و ترسیم پیامدهای احتمالی اجتماعی ، بسیار تحسین می کنم. اما من نگران هستم که در بحث در جای دیگری خطر وجود دارد که 1٪ برتر را فتیشی کنیم که تمرکز خود را بر روی موضوعات تحت تأثیر بخش اعظم جمعیت از دست بدهیم.

به عنوان مثال ، با توجه به SCF، سهم خانوارهای دارای ارزش خالص منفی در آمریکا از حدود 7٪ در 1989 به 11٪ در 2016 رسیده است.

آرتور کننیکل
ایالت واشنگتن

ما فقط گزارش دیگری در مورد سقوط امید به زندگی در آمریکا دیده ایم که مربوط به مرگ ناامیدی و فقر است ، از جمله بیماری کبد ، مصرف بیش از حد ، چاقی و دیابت. واضح است که نقل و انتقالات آزمایش شده نتوانسته اند به نفع ذینفعان باشند. اگر قرار بود تجزیه و تحلیل شما ما را از تصور اینکه نابرابری در حال بدتر شدن است منصرف کند ، قطعاً برای من شکست خورد.

COOLIDGE ژاکلین
چوی چیس ، مریلند

کسانی که از افزایش نابرابری شکایت دارند ، نمی توانند تصویر کلی را ببینند. طی 30 سال گذشته تعداد بیشتری از مردم از فقر رهایی یافته اند تا کل تاریخ تمدن بشری. این کاملاً ناشی از سرمایه داری است. زمانی بود که نابرابری در آمریکا به طرز چشمگیری کاهش یافت. افسردگی نام داشت.

روغن زیتون
سیاتل

جلسات ذهن

بارتلبی هنگام توصیف ناراحتی خود با کنفرانس های ویدیویی (16 نوامبر) به جرمی بنتام و جورج اورول اشاره کرد. دیوید فاستر والاس ، پیامبر اخیر دیستوپی ، داستان احتیاط آمیز دیگری درباره ظهور و سقوط “فیلمبرداری” به ما ارائه داد. در “شوخی بی نهایت” ، غرور و اضطراب کاربران ویدئو فون منجر به اتخاذ “تابلو” ، صحنه های مجلل در حال بازی کردن بازیگران بسیار جذاب با ابراز علاقه شدید و متمرکز می شود. این تصاویر در جلوی دوربین های فیلمبرداری قرار می گیرند ، بنابراین همه افراد می توانند به لذت های قبل از فیلم برداری از برداشتن کوتیکول و اسکن لمس صورت و لکه های صورت بازگردند.

پیتر کوک
استادیار روانشناسی
کالج جدید فلوریدا
ساراسوتا ، فلوریدا

این مقاله در بخش نامه های چاپ چاپ شده تحت عنوان “درباره نابرابری ، کنفرانس ویدیویی”