نامه ها از طریق پست الکترونیکی به نامه هاeconomist.com

رئیس جمهور مکزیک

این ایده که آندرس مانوئل لوپز اوبرادور ممکن است از دو مجله بترسد و سردبیران آنها ، که از منتقدان جدی رئیس جمهور مکزیک هستند ، خنده دار باشد ، اگر اینقدر گمراه کننده نباشد (بلو ، 26 سپتامبر). رئیس جمهور در بحث و گفتگو رونق می یابد و دولت او درجاتی از آزادی رسانه را تشویق می کند که از سال 1913 در مکزیک دیده نشده است. وی تا آنجا که من می دانم تنها رئیس دولت است که روزانه یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار می کند.

من هفت رئیس جمهور گذشته مکزیک را می شناسم و می توانم شهادت دهم که آقای لوپز اوبرادور از نظر فکری بیشترین تمایل را دارد. او خواننده ای پرشور و به خصوص از تاریخ و ادبیات کشورش است و از محافظان کارلوس پلیسر ، شاعر بزرگ ، بود. وی با یک استاد دانشگاه با یک ازدواج کرده است پساعتد در ادبیات حتی انتظار دارم که در پایان دوره ریاستش وقت خود را به کارهای دانشگاهی اختصاص دهد.

از نوشته های شما من این را گمان می کنم اقتصاد دان بیشتر با رده های بالای جامعه مکزیک ، جوامع تجاری و مالی در ارتباط است ، که از تغییر و اولویت های جدید دولت مانند مبارزه با فساد و نابرابری احساس خطر می کنند. شاید لازم باشد که به سایر بخشهای جامعه از جمله مکزیکی های مستضعف نزدیک شوید تا این روزها دید متعادل تری از مکزیک بدست آورید.

SENATOR HÉCTOR VASCONCELOS
رئیس کمیته روابط خارجی در سنای مکزیک
مکزیکوسیتی

یک فیلم جنجالی

من نقد و بررسی شما درباره “Cactions” ، یک فیلم جنجالی فرانسوی در مورد جنسیت زدایی بیش از حد نوجوانان (“رقاص و رقص” ، نوزدهم سپتامبر) را خواندم. شما تشخیص دادید که فیلم شامل صحنه های ناراحت کننده ای است و موضوع آن “یک پدیده نگران کننده” است ، اما در نهایت آن را “یک ویژگی اولیه قوی” نامیدید ، و به این نکته توجه نکردید که فیلم اصلاً قانونی است.

در این فیلم بازیگران زن 11 تا 13 ساله برای صحنه های طولانی به صورت فوق العاده جنسی می رقصند. آنها در مراحل برهنه شدن به تصویر کشیده می شوند. اقتصاد دانمانند بسیاری از نشریات دیگر ، در هنگام دفاع از این اثر ، در دام دفاع قرار گرفت. شاید این واقعیت که سیاستمداران راستگرای آمریکایی این فیلم را محکوم کرده اند باعث شده شما آن را تحسین کنید. شاید به این دلیل که کارگردان یک زن رنگین پوست است و تجربیات خودش را منعکس می کند ، شما فکر کردید که این تفسیر معتبری است. یا شاید فیلم های فرانسوی زبان کاملاً ملامت برانگیز باشند.

به هر دلیلی که باشد ، مدافعان این فیلم باید شرمنده باشند. این مکانیزمی است برای بهره برداری جنسی از خردسالان و به تصویر کشیدن آنها. این یک نمونه غم انگیز دیگر از تحریک صنعت فیلم در برابر تصاویر بازیگران زیر سن قانونی جنسی است تا جایی که چشم برهم نمی زند.

LAURA STANTON HAAK
ایالت واشنگتن

دموکراسی مشورتی

مقاله شما درباره محبوبیت روزافزون مجامع شهروندان در مورد خاورمیانه حرف زیادی برای گفتن نداشت (“برخی از اجلاسها لازم است” ، 19 سپتامبر). در تعداد معدودی از کشورهای عربی گام هایی برای تأسیس ، با حمایت غرب ، شوراهای اقتصادی و اجتماعی برداشته شده است. این شوراها هر چند رسمیت بیشتری دارند و به طور تصادفی از مجالسی که نام بردید انتخاب نشده اند ، نمایندگانی از اتحادیه ها ، تجارت ، دانشگاه ها و سایر بخشهای جامعه دارند و به دولت مشاوره می دهند. شورای اردن فقط یک سری مطالعات مبتنی بر شواهد در مورد تأثیر کووید-19 بر کشور تولید کرده است.

همانطور که مقاله شما برجسته کرد ، برخی از مشروعیت و توانمندی تا حد زیادی باعث می شود مجالس شهروندان مرتبط و موثر باشند. آنها می توانند ماده مخفی برای تمدید قرارداد اجتماعی باشند که بهار عربی نتوانست به آن دست یابد.

نادیم خوروری
ایالت واشنگتن

* همه کشورها از نهادهای دموکراتیک خود ناراضی نیستند. در مطالعه ای که امسال محققان دانشگاه کمبریج دریافتند 7 کشور با بالاترین رضایت سیاسی نمایندگی متناسبی دارند. در کشورهایی که پارلمان جامعه را از نظر سن ، جنس ، قومیت و غیره منعکس می کند ، کمتر به ایجاد یک مجمع نماینده شهروندان نیاز کمتری وجود دارد. دولت های ائتلافی در این کشورها اغلب در دستیابی به اجماع بین احزاب درباره موضوعات خاردار از مهارت بیشتری برخوردارند.

فقط سه کشور در اروپا از سیستم “بردن همه” استفاده می کنند (بلاروس ، انگلیس و فرانسه). بقیه از نوعی نمایندگی متناسب استفاده می کنند.

KATHRINE SANTOS
لندن

* طرفداری شما از دموکراسی مشورتی ، مطالعه طولانی خودم در مورد تبلیغ توماس جفرسون در مورد آنچه “جمهوری های بند” نامید ، مجامع شهروندان محلی که در مورد نگرانی های خاص جامعه محلی مشورت می کردند ، به ذهن خطور کرد. این مجامع در درک وی از ماهیت جمهوری خواهی از اوایل رم نقش اساسی داشتند. وی در نامه ای که پس از ترک ریاست جمهوری به خوبی نوشته شد ، اظهار داشت: “هرچه از کنترل مستقیم و مداوم شهروندان خارج شود ، دولت ماده اصلی جمهوری خواهی کمتر است.”

برای بازپس گیری حاکمیت مردمی و توانمند سازی شهروندان فعلی ناراضی آمریکا ، باید دموکراسی مشورتی و جمهوری گرایی محلی را احیا کرد.

گری هارت
کیتردج ، کلرادو

فریدمن در مورد سهامداران

شومپیتر (19 سپتامبر) به وضوح به پیچیدگی های سرمایه داری سهامداران اشاره کرد. اما اگرچه میلتون فریدمن شاید در مورد استراتژی جدید شرکت والمارت که “انرژی سبز و حقوق همجنسگرایان” را در بر می گیرد ، در گور خود بنویسد ، این یک چرخش کامل 180 درجه نخواهد بود.

بله ، فریدمن در مقاله معروف خود از سال 1970 اعلام كرد كه كسانی كه اهداف اجتماعی مطلوبی را برای شركت ها تبلیغ می كنند ، “تبلیغ سوسیالیسم ناب و بی آلایش” می كنند. آن پاراگراف های ابتدایی تند و زننده هستند ، اما بسیاری از افراد مطالعه مقاله را خیلی زود متوقف می کنند. زیرا کمی پایین تر در همان مقاله فریدمن موارد زیر را می گوید:

“ممکن است به نفع یک شرکت سهامی باشد که در یک جامعه کوچک کارفرمای اصلی است که منابع خود را به ارائه امکانات برای آن جامعه یا بهبود دولت خود اختصاص دهد. این ممکن است جذب کارمندان مطلوب را آسان کند ، ممکن است صورتحساب دستمزد را کاهش دهد یا تلفات ناشی از سرقت و تخریب را کاهش دهد یا اثرات ارزشمند دیگری داشته باشد. “

سرمایه داری سهامداران در حال افزایش است زیرا یک پرونده تجاری و همچنین یک پرونده اخلاقی برای آن وجود دارد. من فکر می کنم فریدمن تصویب می کرد.

دانیل مالان
استادیار در اخلاق تجارت
کالج ترینیتی دوبلین

تغییر نام جان جی

نمودار “مشکل خواستگاری” (26 سپتامبر) نامزدهای دیوان عالی کشور در طول یک سال انتخابات ریاست جمهوری ، یک اشتباه جزئی در آن داشت. در واقع نامزدی دوم جان جی در سال 1800 توسط مجلس سنا تأیید شد. با این حال ، جی این موقعیت را رد کرد. پس از آن جان آدامز جان مارشال ، وزیر امور خارجه خود را به دادگاه معرفی كرد كه در ادامه تبدیل به یكی از معتبرترین دادگستری های آن شد. مارشال توسط یک رئیس جمهور اردک لنگ معرفی و توسط سنا اردک لنگ تأیید شد. تصور کنید که اگر دونالد ترامپ پس از شکست در این انتخابات سعی کند مایک پمپئو را به دیوان عالی کشور منصوب کند ، چه اتفاقی می افتد.

شیرینی بری
استاد علوم سیاسی
دانشگاه کلاریون پنسیلوانیا

همه چیز را در مورد آن بخوانید

شما به حق از هارولد ایوانز در مراسم ترحیم خود (سوم اکتبر) به عنوان یک ویراستار برجسته پس از جنگ تعریف و تمجید کردید. اما در ستایش موفقیت خود به عنوان سردبیر ساندی تایمز شما به کاغذی که او به ارث برده است آسیب رسانید. بخش رنگ اختراع هری نبود بلکه دنیس همیلتون بود که پنج سال قبل آن را به همراه تاسیس تیم بینش و یک بخش تجاری جداگانه معرفی کرده بود. این عنوان به دور از “صفحه گسترده ایستاده و متصل به کلاس” ، عنوانی بود که به سرعت در حال رشد بود و دارای شهرت جهانی و تیراژ 1.5 میلیونی بود. همیلتون ، مانند هری ، از شمال انگلیس بود ، در سن 17 سالگی مدرسه را ترک کرده بود تا به عنوان خبرنگار جوان در مقاله محلی میدلزبورو و به عنوان سردبیر ساندی تایمز طیف وسیعی از استعدادها را از زمینه های مختلف استخدام کرد.

او هارولد ایوانز را در سال 1966 به روزنامه آورد و یک سال بعد او را سردبیر کرد. همیلتون به عنوان مدیر مسئول و مشاور هری ادامه داد.

آدریان همیلتون
شپتون مالت ، سامرست

مخازن برای خاطرات

“مازاد ارتش؟” (12 سپتامبر) گزارش داد که دوره اوج تانک ارتش احتمالاً پشت سر ما است. با این حال ، من فکر می کنم که ادامه وجود این خودروی زرهی پس از اوج گرفتن ، هدفی برای تأمل در مورد تانک ها برای تأمین اتاق های فکر ذکر شده در مقاله خواهد بود.

JIM LEWIS
بازل ، سوئیس

* نامه ها فقط بصورت آنلاین ظاهر می شوند

این مقاله در بخش نامه های چاپ چاپ شده تحت عنوان “در مورد مکزیک ،” Cuits “، دموکراسی ، میلتون فریدمن ، دادگاه عالی ، هارولد ایوانز ، تانک”