مONTENEGRO یک است از آن کشورهایی که مناظرشان – قله های کوه های پر زرق و برق ، دریاهای نیلگون – به اندازه آنچه در بروشورهای توریستی به نظر می رسد با شکوه است. مبارزات انتخاباتی برای انتخابات عمومی آن در 30 آگوست ، زشت بوده است. طرفداران دولت ائتلاف مخالف اصلی را به “فاشیست روحانی” متهم می کنند. مخالفان از رای دهندگان می خواهند که از “کافران” پشتیبانی نکنند. اینکه چگونه همه چیز به این تصویب رسیده است ، نیاز به کمی توضیح دارد.

رئیس جمهور میلو جوکانوویچ از سال 1989 ، چه به عنوان رئیس جمهور ، نخست وزیر یا رئیس حزب حاکم ، مونته نگرو را اداره می کند. حزب او احتمالاً این بار نیز برنده خواهد شد. اما همه چیز کاملاً ملایم نبوده است. در سال 2016 دولت گفت که توطئه کودتای روز انتخابات به رهبری رهبران مخالف و با حمایت روسیه را خنثی کرده است. امسال آقای جوکانوویچ با اعتراضات مکرر ، که ده ها هزار نفر را با پرچم صربستان به رهبری کاهنان هدایت می کنند ، به سختی کشیده است. ممکن است فکر کنید مونته نگروها از اقتصاد ناراحت هستند: یک پنجم گردشگری تولید می کند تولید ناخالص ملی، که ممکن است امسال به دلیل covid-19 9٪ کاهش یابد. در واقع ، بسیاری از معترضان از خدمات ضعیف دولت ، فساد ، تجاوز به نفس و سایر بیماری ها خسته شده اند. اما احزاب بزرگ به جای پرداختن به چنین نگرانی هایی ، در مورد دین بحث می کنند.

در دسامبر گذشته دولت قانونی را تصویب کرد که طبق آن گروههای مذهبی نمی توانند عنوان خود را در املاک متعلق به قبل از سال 1918 ، زمانی که مونته نگرو بخشی از کشور جدید یوگسلاوی شد ، ثابت کنند ، این متعلق به ایالت است. کشیش های کلیسای ارتدکس صربستان ، فرقه اصلی این کشور ، دولت را به حمله به آزادی مذهبی و ترویج “کیش شیطانی” متهم می کنند ، منظور آنها کلیسای ارتدکس مونته نگرو است که به گفته آنها آقای جوکانوویچ طرفدار آن است. کنت موریسون ، یک مورخ ، می گوید که قانون جدید تصرف زمین است یا نه ، این اختلاف به یک مبارزه برای روح سیاسی کشور تبدیل شده است.

حدود 75٪ مونته نگروها ارتدکس صرب هستند و از سال 1918 این مسئله که آیا آنها به سادگی صرب در نظر گرفته می شوند (و از این رو آیا کشور آنها باید بخشی از صربستان باشد) رو به زوال و کمرنگ است. اکنون به شکل دیگری برگشته است. ملی گرایان صربستان درباره “جهان صربستان” صحبت می کنند ، همانطور که ملی گرایان روسی منطقه نفوذ خود را “جهان روسیه” می نامند. این لزوماً به این معنی نیست که مونته نگرو و بخشهای نژاد صرب بوسنی و کوزوو باید با صربستان ترکیب شوند ، بلکه آنها باید در حوزه نفوذ آن محکم بمانند.

مخالفت مونته نگرو بین کسانی که پرچم صربستان را به اهتزاز در می آورند و کسانی که این کار را نمی کنند تقسیم شده است. وقتی معترضین شعار “مونته نگرو ، صربستان – یک خانواده” می دهند ، آنها به بوسنیایی ها (از نظر میراث مسلمان) ، آلبانیایی ها و کروات ها که با هم 18 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند یادآوری می کنند که هرچقدر که آقای جوکانوویچ را دوست نداشته باشند ، حتی از ملی گرایی صرب هم بدشان نمی آید. بیشتر. این ، با خرید رای و تقلب بیشتر ، انتقال دموکراتیک قدرت در مونته نگرو را بیش از حد تئوریک کرده است. هیچ دولتی در انتخابات هرگز دست عوض نکرده است. ■

این مقاله در بخش چاپ اروپا با عنوان “خیلی مسیحی نیست” منتشر شد