منF تو هستی با لذت بردن از یک قطعه میوه شیرین در اروپا در تابستان ، این احتمال وجود دارد که یک بلغاری بخاطر آن تشکر کنید. هر ساله دهها هزار کارگر از کشورهای شرقی بالکان برای خرید ، برداشت ، حفر و آب در مزارع در انگلیس ، آلمان ، ایتالیا ، اسپانیا و جاهای دیگر بیرون می روند. هنگامی که covid-19 مرزهای بهار امسال را تعطیل کرد ، کشاورزان اروپای غربی وحشت کردند ، و دولتها به سرعت تسلیم خواسته های خود برای ورود بلغارها شدند.

بیشتر اروپایی ها تصور می کنند این مهاجرت پس از جنگ سرد ، زمانی که بلغارستان خود را از سلطه شوروی آزاد کرد ، آغاز شده است. در حقیقت ، ماریانا جاکیمووا ، مورخ می گوید ، قدمت آن به اواخر قرن هفدهم برمی گردد. امپراتوری عثمانی ، که سپس بر بالکان حاکم بود ، بلغاری ها را برای همراهی نیروهای خود و پرورش سبزیجات برای آنها استخدام کرد. حمله عثمانی ها به اروپای مرکزی در وین در سال 1683 مورد ضرب و شتم قرار گرفت ، اما پیروان اردوگاه بلغاری آنها پیوند پایدار با کشاورزی منطقه را آغاز کردند.

در اواخر قرن نوزدهم ، با رونق وین و دیگر شهرهای اتریش-مجارستان ، بلغاری ها باغ های بازار را در حومه خود ایجاد کردند. در سال 1918 اتریش-مجارستان سقوط کرد اما با نگرانی از تغذیه وین ، اتریشی ها به باغداران بلغاری خود امتیازاتی اعطا کردند. سال های بین جنگ برای آنها یک دوره طلایی بود. آنها در بهار خانه را ترک کردند و در اتریش ، چکسلواکی و جاهای دیگر کار کردند و با طولانی شدن شب ها به خانه بازگشتند.

یک فصل غم انگیزتر از داستان در سال 1938 آغاز شد ، زمانی که آدولف هیتلر توافق نامه ای را با بلغارستان برای اعزام کارگران مزرعه به رایش سوم امضا کرد. در طول جنگ هزاران نفر دیگر به جای آلمانی های اعزامی به جبهه آمدند. پس از سال 1945 ، بسیاری از کسانی که به بلغارستان تازه کمونیست بازگشتند به عنوان همکار اعدام شدند. اما برخی دیگر به عنوان پناهنده در Burgenland اتریش اقامت گزیدند و مزارع تاسیس کردند که بازارهای وین را تا به امروز تأمین می کنند.

دهه های کمونیست در واقع یک وقفه در این سنت بلغاریایی کار فصلی در خارج بود. (حتی یک نام به بلغاری دارد: گوربت.) بعد از 1989 بلغارها این تمرین را از سر گرفتند ، ابتدا به طور غیرقانونی در اسپانیا و ایتالیا ، بعداً با مجوز کار و سرانجام بدون هیچ مانعی پس از پیوستن کشورشان به اتحادیه اروپا در سال 2007. این روزها بلغارستان خود با کمبود نیروی کار روبرو است و دستمزدها در حال افزایش است. هنوز هم ، با چیدن فلفل در خانه تنها حداقل دستمزد ملی بدست می آید: 1.87 یورو (2.21 دلار) در ساعت. دستمزد ساعتی برداشت مارچوبه در آلمان 9.35 یورو است. زنده باد گوربت.

این مقاله در بخش چاپ اروپا با عنوان “باغبانان ثابت” منتشر شد.